Nýtt kirkjublað - 15.04.1915, Qupperneq 7

NÝTT KIRKJtJBLAÐ
„Hlæjandi að heimskunni11.
. . . „Seinni árÍD hefi eg oft verið að glíma í huganum við
ársprænu hér uppi í dalnum. Eg held að engum hafi fyr dottið
i hug, að unt væri að ná henni upp og leiða hana hingað heim,
7—8 kílóraetra. Og búinn var eg að vera hér ein 10 ár, þegar
mér fyrst kom i hug að vinnandi verk væri, en nú er eg orðinn
sannfærður um, að sprænan só viðráðanleg, og gæti orðið að gagni
bæði til áveitu og — raflýsingar, hitunar og suðu, ef ekki vautaði
vit og fé.
Hve lengi ætli við fslenzku bændurnir höldum áfram þvl ó-
viti, að brenna daglega máttarstoðum landbúnaðarins, en láta ljós-
ið og hitann bruna svo viða fram hjá bæjarveggnum, hlæjandi að
heimsku og framtaksleysi okkar.
Eg fæ titring í hverja taug, þegar eg hugsa um hina aug-
ljósu og huldu krafta vatnsins og rafmagnsins til ræktunar og
reksturs margvíslegra starfa. Þessi öfl hafa svo margir og marg-
ir heima hjá sér, en vantar ýmist vilja, þekkingu eða getu fi! að
nota. Praktfskan rafmagnsfræðing í hverja sýslu þyrftum við að
fá, og láta hanu hafa nóg að gera“. — —
Betur á lofti haldið, brenni það sig í huga fleiri en færri, að
bunuhljóðið sé storkandi hlátur yfir heimskunni og framtaksleysiuu.
Skyrið hennar Bergþóru.
Það var f þá tíð er Eorngripasafnið var geymt á kirkjulofti
í Reykjavík, að biskupinn var sem oftar að vísítera.
Biskup var eftirtökusamur og tók eftir fari sem var í kirkju-
bitanum, og spurði hvaðan væri. Prestur varð fyrir svörum og
sagði eins og var, að það væri eftir reipi, sem kornpokar væru
dregnir á upp á kirkjuloftið.
Þá sagði biskup með hógværri vandlætingarsemi: „Það á
ekki að viðhafa guðshús sem geymsluhús11.
Prestur svaraði: „Þetta er þó gjört við sjálfa dómkirkjuna í
Reykjavík, er ýmislegt skran geymt þar á loftiuu1*.
Biskup mælti: „Það eru þó ekki matvæli11.
Prestur svaraði: „Jú, skyrið hennar Bergþóru11.
Þá þagnaði biskup og brosti aðeins, en fliss varð frammi f
kirkjunni. Var svo því máli lokið.
Þetta bar við f Hólum, hinumegin Laxár . . .
Leiðréttingar nokkurra mállýta.
Lítið kver eftir Jón heitinn Jónasson skólastjóra í Hafnarfirði.
Margt gott til athugunar.
Annars er málvöndunarmönnum gjarnt að gleyma þvi, að mál-