Nýtt kirkjublað - 01.04.1916, Síða 11

83
NÝTT KIRKJUBLA©.
uk góðs manns, sem sjálfur á nóg með sig, á aS greiða sama
skaltinn sem auðmaðurinn. Þetta minnir á hið rétta ríki
jafnaðar, sem Kristján skáld kveður um, þar sem er lagður:
Konungurinn
við kotungs siðu,
ölmusu-maður
og aúðkýfingur.
Eru þingmennirnir okkar að stæla jafnaðarmenn i öðrum
löndum og ferst það svona höndulega? Þeir byrja á þvi að
leggja jafna skattabyrði á fátæka og ríka.
Ekki hefi eg orðið þess var, að þingmennirnir hafi fengið
neinar ákúrur fyrir þetta hjá kjósendum sinum. En lesiö
hefi eg í blöðunum, að kirkjunni hefir verið hallmælt fyrir
þetta ranglæti. Gjöld þessi eru úthlutuð prestum og kirkj-
urn, og þykir því réttlátt, að láta reiðina lenda á þeim.
Um það hefi eg mikiö hugsað, hvað þingmönnum hafi
gengið til að semja þessi lög, sem eg hygg vera hin ranglát-
ustu lög, er nokkurn tíma hafi verið samin af nokkuru þingi
í nokkuru landi.
Heyrt hefi eg sagt, að á þingi sé einhver Páll eða Pétur,
sem einlægt hafi orðið „princip" á vörunum. Hann á að
hafa kastað fram því „principi", að allir eigi að gjalda jafnt
til prests og kirkju, því að allir eigi jafnan aðgang til prests
og kirkju. Þetta á að vera eina „principið“, sem hann hafi
getað haldið til streytu og sigurs.
Eg skal ekkert um það segja, hvort þetta er satt. Ekki
skal eg heldur eyða orðum að því, hve réttlát þessi regla er,
þar um ætla eg hverjum skynsömum manni að dæma sjálfur.
Það er heldur ekki hætt við, að þingið fylgi þessari reglu í
nokkru skattamáli öðru en þessu.
En það verð eg að segja, að eg fæ ekki betur séð, en
að þinginu hafi verið innan handar að komast hjá öllu rang-
læti og ójöfnuði, þegar það lagði á þessi sóknargjöld. Það
þurfti ekki annað en að halda tíundinni til prests og kirkju
og jafna svo því, sem til vantaði, á þá eina, sem voru færir
um að greiða gjöldin, og komst þá hjá' þvi að niðast á aum-
ingjunúm.
En tíundina vildu þingmenn afnema. Og svo ánægðir