Tímarit iðnaðarmanna - 01.06.1930, Síða 13

T 1 M A R I T
IÐNAÐARMANNA
og efst af honum er hin fegurst útsýn yfir
borgina.
Úr turninum var farið til konungshallarinn-
ar „Aleasar“, bygð í mauriskum stíl 1534—’64
af Pjetri Grimma. Er það mikil bygging og
skrautleg, sem sýnir vel snildarhugsun og út-
færslu byggingarlistarinnar frá þeim tíma. Go-
belin teppi hengu þar víða í sölum frá lofti til
gólfs, með sögulegum myndum af viðburðum
stríðs og styrjalda, bæði á sjó og landi, eins og
fegurstu málverkum frá fyrri öldum. Að baki
þessarar miklu hallar, sem nú hvað vera svipur
iijá sjón við það, sem áður var, er undurfagur
blómgarður, tileinkaður Karli keisara fimta.
Þar eru ræktaðir pálmar meðfram götunum;
fljetta þeir saman greinar sínar að ofan og
mynda þannig göng. í þessum sæla pálmalundi
er fjöldi af gosbrunnum og minnismerkjum,
sem ferðamaðurinn veit engin deili á, en verður
að láta sjer nægja að dáðst að fegurð þeirri,
sem horfnir andans menn hafa eftir sig látið.
Timinn líður fyr en varir en margt eftir að
sjá i Sevilla, og er því ekið í bíl til nýja borgar-
hlutans. Er sagt að Spánverjar í Mexíkó og
öðrum fylkjum hafi lagt til á annað hundrað
miljónir dollara til þess að byggja hann upp
að nýju. Þar tekur nútíminn við með sina bygg-
ingarlist. Þar er alt annað útlit, breiðar, mal-
bikaðar götur, opin stór svæði, stórar sýningar-
liallir, sölubúðir, bankar, háskóli og söluturnar,
alt bygt í samræmi við kröfur nútímans og upp-
lýst á kvöldin með rafljósum í öllum regnbog-
ans litum. Og hvers vegna var þá öll þessi
dýrð? — Það var þá sýning á ýmsum iðnaði
og landbúnaðarverkfærum og afurðum úr ná-
grenninu og einnig frá Mexikó og öðrum fylkj-
um í Ameríku. Lítið gátum við þó af þessu
sjeð, þvi það var aðallega opið á kvöldin og
þá vorum við öll á brott, því áætlunin leyfði
ekki frekari dvöl. Var lagt af stað klukkan 9
með þökk fyrir daginn í Sevilla. Kl. 1 að nóttu
er svo komið aftur til Cadiz, landfestar leyst-
ar og lialdið í haf til næsta áfangastaðar,
Barcelona.
Kl. 8 næsta morgun er siglt í gegnum Njörva-
sund. Hjer erum við stödd, á viðburðaríkum
vegamótum. Atlandsliafið og Miðjarðarhafið
mætast hjer, Evrópa til norðurs, Afríka til suð-
urs, eins og nú sje komið í bæjardyr Miðjarð-
arhafsins og dyrastafirnir sjeu Gibraltar til
vinstri og Sierra Bullones á norðurströnd Af-
ríku til hægri. Voru þeir í fyrndinni kallaðir
„Herkulessúlur“ og eru ekki nema rúmir 29
km. á milli. Ferðamaðurinn horfir ósjálfrátt
á Gibraltar, þetta leyndardómsfulla bákn, sem
hingað til liefir haft vald til að liafna og
leyfa sæfarendum inn i Miðjarðarhafið. Talið er
að liernaðarvigi, sem hulin eru þar, sjeu liin
traustustu og fullkomnustu, sem sögur fara af,
Og Englendingar geyma lyklana að þeim.
Gibraltar hverfur, þvi fjarlægðin skilur, og
leiðin styttist til ákvörðunarstaðarins. Að kvöldi
kl. 9Vi er svo komið til Barcelona. Hjer blasir
þá borgin við í kvöldkyrðinni og ljósaskiftun-
um. Vitar sjást snúast og senda geisla sína út
yfir hafið sæfarendum til leiðbeinihgar. Heims-
sýningin sendir líka ljósgeisla með ýmsu mis-
munandi ljósskrúði út yfir borgina. Sumir far-
þegarnir fara í land og vilja strax sjá borgar-
lífið á Spáni; aðrir vilja geyma það til næsta
dags.
(Þar sem aðrir samferðamenn mínir hafa tekið aS
sjer að skýra frá borginni Barcelona, sýningunni og
förinni til klaustursins „Monserat", þá hleyp jeg þar
yfir sögu).
Mánudaginn 5. ágúst, kl. 2 síðd., er burtfar-
artíminn kominn, landfestar þvi leystar og hald-
ið í haf. Gleðisvipur er á öllum og hver hafði
sína sögu að segja af góðum endurminningum.
Árla morguns þann 7. ág. er svo komið til
Ceuta, sem er hafnarborg i Marokko, beint á
móti Gibraltar. Þar beið járnbrautarlest búin
til ferðar með farþegana til Tetuan. Leiðin ligg-
ur meðfram sjáfarströndinni lengi vel, og voru
fiskimenn þar með net sín að veiðum. Eftir
IV2 tíma er komið til ákvörðunarstaðarins.
Borgin Tetuan er bygð á hæð, og virðist ferða-
manninum liún fyrst vera eitt stórt klaustur.
En þegar upp í borgina kom, hvarf sú hugsun
óðar, því þá fór alt að greiðast betur í sundur.
Margt var þar einkennilegt að sjá, svo sem
húsakynni, götulifið og fólkið. Það var eins og
þar væri samsafn af ýmsum þjóðflokkum:
Hindúar, Arabar, Tyrkir, Indíánar, Negrar,
Júðar og margt þar á milli. Fólkið var fremur
töturlega klætt, grettið og þreyulegt. Múhaineðs-
[ 23 ]