Vikublaðið - 10.02.1950, Blaðsíða 9

VIKUBLAÐIÐ
9
Draumar
Mig dreymdi, að ég væri
á ferð i skógi.
EGAR á unga aldri dreymdi
mig sama draumdinn aftusr
og aftur.
Ég gekk um skóg, sem mér varð
mjög minnisstæður, þar sem ég sá
hann svo oft. Ég gat lýst honum
nákvæmlega. — Ég þóttist þess
fullviss, að ég myndi þekkja síkóg
þennan, ef ég sæi hann raunveru-
lega.
Þegar ég var orðinn fullorðinn,
fékk ég tækifæri til þess að ferð-
ast víða og sá marga skóga. En
aldrei þann, sem mig hafði dreymt.
En er ég í draumi, hafði farið um
skóg þennan, hafði ég verið harmi
lostinn. Ég sá í draumnum margar
konr»r, klœddar fáihánlegum, eða
mér ókunnum búningum. Ekki vissi
ég hvað konur þessar höfðu fyrir
stafni í skóginum, eða hvers vegna
þær voru þar staddar.
Ég giftist og eignaðist son. Hann
varð fulltíða maður og barðist í
fyrri heimsstyrjöldinni. En hún
hófst, sem kunnugt er, 1914.
Sonur minn féll í Frakklandi.
Að stríðinu loknu fór ég til
Frakklands, til þess að sjá þann
stað, þar sem sonur minn lét lífið.
En hann hafði fallið í Compiégne
skóginum.
Er ég kom í gkóg þennan, þekkti
ég hann. Þetta var skógurinn, sem
mig hafði svo oft dreymt, á undan-
förnum árum. — Nú fann ég harm-
inn nísta hjarta mitt. — Draumur-
inn var orðinn að veruleika.
En konurnar, í hinum einkenni-
legu búningum, voru hvergi sjáan-
legar.
Á ferð minni um skóginn, hafði
ég liðsforingja til fylgdar. Hann
hafði verið 1 sömu herdeild og son-
ur minn, og séð hann falia. Liðsfor-
ingjanum sagði ég drauminn. Er ég
nefndi konurnar brá honum. Ég
lýsti búningum þeirra nákvæmlega.
Liðsforinginn sagði, að „zouaver-
ar“ bæru þess konar búning, og son-
ur minn hefði fallið í bardaga, sem
háður var í nánd við bækistöð
zouavera-herdeildar.
í þessum draumi hafði ég skyggnst
inn í framtíðina. Og ég trúi því, að
þvílíkt gerist all oft.
Dreymt fyrir ókomnum
viðburði.
Fyrir nbkkrum árum dreymdi
mig draum, sem ekki virtist efnis-
mifcill. Það var „framtíðardraum-
ur“.
Mér þótti ég ganga eftir götu
nokkurri, á óþekktum stað, og vera
sorgmæddur. Ég man, að ég nam
staðar á götuhorni, og leit á bækur
í glugga bókaverzíunar, sem þar
var. Að því búnu gekk ég út á göt-
una, og munaði litlu, að maður á
reiðhjóli skellti mér á götuna.
Meira man ég ekki af draumnum.
Ég hugsaði ekfcert um draum
þennan, fyrr en nokkru1 síðar. En
þá komst ég í líkt hugarástand og
í draumnum.
Það var daginn, sem koijan mín,
er ég hafði verið giftur eitt ár,
skildi við mig.
Ég fann bréf frá henni á skrif-
borðinu er ég kom heim. Hún var
farin. — Eg hélzt ekki við heima
síðari hluta þessa dags. Ég fór út
og gekk lengi mér til hressingar.
Ég hafði ekki farið langt, þar til
mér virtist ég vera kunnugur á
þeim slóðum, er ég var staddur á.
Ég hafði áreiðanlega farið þarna
um einhvem tíma áður. Ég leit í
bókabúðargluggann, hjólreiðamað-
ur var nær því búinn að skella mér
á götuna, og ýmislegt -annað, sem
mig hafði dreymt. Allt var nákvæm-
lega eins og í draumnum.
Þetta var ekki stórfengltegur
draumur. En hann er þó sönnun
þess, að menn dreymi óorðna, eða
óframkomna viðburði.
Hún sagði honum
sögu sína
Framh. af 6. síðu.
þér það? Mér er alvara. Ég
hef aldrei fyrr orðið ástfang-
inn í stúlku, og mun ekki
verða það aftur. Nú hef ég
sagt yður hug minn allan.“
Augu þeirra mættust. Hún
mælti: „Þakka yður fyrir.
Þér hafið verið hreinskilinn
við mig. Ég mun einnig verða
hreinskilin. Ég sagði, að pen-
ingarnir frá yður hefðu
hjálpað mér til þess að losna
við að giftast manninum. Það
var satt. En það var annað
sem kom til greina.“ Hún
roðnaði en leit ekki af hon-
um. „Ég varð hrifin af yður.
Mjög hrifin. Ég skildi þá að
það yrði óþolandi að giftast
gömlum manni, og útiloka
ástina úr hjarta sínu. Eða
réttara sagt, útiloka mögu-
leikann til þess að geta elsk-
að.“
Þau þögðu bæði, en augu
þeirra ljómuðu. Þau brostu
hvort til annars. Þau höfðu
gleymt því að margt manna
var í gildaskálanum. Þau sáu
aðeins hvort annað. En þó
vissu þau ekki um heiti hins.
Þjónustustúlkan stóð úti í
horni, sú er hafði borið á
borð fyrir þau. Hún hafði
ekkert að gera í augnablik-
inu. Hún benti stallsystur
sinni á hina ánægðu elskend-
ur og mælti:
„Þarna er ást sem segir
sex.“