Vikan


Vikan - 30.04.1953, Blaðsíða 17

Vikan - 30.04.1953, Blaðsíða 17
Fagrar konur og kappar AF öllum þeim ■ kynflokkum, sem búa í Sahara-eyði- mörkinni, held ég að Touareg- arnir séu æfin- týralegastir og merkilegastir. Þetta fólk tilheyrir hinum hvíta kyn- stofni, það er með svart, slétt hár og alveg einstaklega fallega og liðlega vaxið. Karl- mennirnir eru hávaxnir og myndarlegir og konur þeirra ósjaldan mjög fagrar. Kemur fyrir, að þær eru bláeygar. í Sahara býr hvítur kynflokkur sem á í vök að verjast fyrir „menningunni“ eru þær sem sjá um fræðslu barn- anna. Prakkar hafa nú komið upp nokkrum skólum þarna, og margir hinna innfæddu geta talað og lesið frönsku. Áður en Evrópumenn lögðu undir sig Sahara, réðu Touaregar yfir lestaleiðunum um eyðimörk- ina og tóku toll af ferðamönnum. Þeir sóttu líka langt inn í Súdan á þrælaveiðar og herjuðu á nágranna sína í norðri. Þó er þjófnaður, eins og við skiljum hugtakið, nærri því óþekkt fyrir- I þessum kynflokki bregður svo við, að það eru karlmennirnir sem nota andlitsblæjur. Þeir eru kornungir þegar þeir taka blæjuna upp, og eftir það bera þeir hana við öll tækifæri, jafnvel þegar þeir matast. Sennilegast er talið, að and- litsblæjurnar séu til þess ætlaðar að forða karl- mönnunum frá illum öndum, sem skotist gætu ©fan í þá gegnum munn eða nef, ef hvortveggja eða annað hvort væri óvarið. Frjálsar konur Drenglyndi þessara eyðimerkurbúa er viðbrugð- ið. Ef Touaregi hefur einu sinni heitið einhverju, >á má ganga út frá því sem visu að hann efni það. Ennfremur eru þessir menn annálaðir fyrir heiðarleika í viðskiptum, þeir borga skuldir sín- ar hvað sem á dynur — og þó það taki þá alla ævi. brigði meðal þeirra. Þeir eru annálaðir fyrir hreysti og seiglu. Þeir geta ferðast óskaplegar vegalengdir án þess að á þeim sjáist þreytumerki, og þeir virðast þola kulda engu verr en hita. Þá eru þeir líka miklir hestamenn og úlfaldamenn. Vopn þeirra eru löng og mjó spjót, sverð, sem talsvert svipar til þeirra sem krossfararnir báru á sínum tíma, og feiknstórir leðurskildir. Auk þess bera þeir rýting í slíðri, sem reyrt er við vinstri framhandlegg. Boga nota þeir sjaldan og byssum höfnuðu þeir lengi vel með þeim for- sendum, að notkun þeirra í hernaði væri ódrengi- leg. Þeir urðu siðastir eyðimerkurbúa til þess að beygja sig undir ok Frakka. Þeir háðu síðustu stórorustu sína við þá 1902, en sverð þeirra og spjót máttu sín lítils gegn vélbyssum stórveld- isins. Ári síðar voru þeir neyddir til að semja Þó að Touaregarnir séu múhameðstrúar, er fjölkvæni ákaflega ' fátítt meðal þeirra. Konur þeirra njóta líka meira frjálsræðis en yfirleitt þekkist á þessum slóðum; svo má heita að þær séu alveg eins réttháar eins og karlmennirnir Bitt af spakmælum þeirra segir: „I hjónaband- inu skipta augun og hjartað engu minna máli en hjónasængin." Enda þótt kynflokkurinn skeri sig fyrst og fremst úr vegna andlitsskjólanna, sem karlmenn- jmir bera, þá er hitt ekki síöur athyglisvert, að hann er sá eini af þjóðflokki Berba sem á sitt eigið stafróf. Þetta er sennilegast hið foma stafróf Líbíumanna, en með því má rita frá 'rinstri til hægri, eða frá hægri til vinstri, eða •fan frá og níður eins og i kínversku. Konur kynflokksins kunna nærri allar að skrifa, og það ar bæjarbúa og þar skrúðgarði ætlað rúm, í ©arðatúninu. Þar ofan við er kirkjugarðurinn. Mikið hefur verið byggt á Akranesi undanfarið sem von er, þar sem innflutningur fólks er mik- Ml. Smáíbúðahverfi er að rísa upp inn með sjón- um, Borgarfjarðarmegin. Sjúkrahúsið er nýtt og vandað, og hefur sú stofnun starfað bráðum eitt ár, við góðan orðstír. Þá er hér nýbyggt stórt og mikið barnaskólahús. Gagnfræðaskólinn býr í húsi því, er barnaskólinn hvarf úr. Er það fertugt hús og hefur verið gott hús og er að vissu leyti enn, en stendur að sjálfsögðu langt að baki ný- tizku skólahúsum. Kirkjan er nokkuð gömul, ekki beinlínis ásjáleg hið ytra, en vistleg innan. Þá er hér ágætt kvikmyndahús, sem er eign bæj- arins og rekið af honum. Ibúum kaupstaðarins hefur fjölgað mjög á undanförnum árum, oft ekki minna en um 100 á ári. Við síðustu áramót áttu hér heima 2776 sál- ir, og hafði fjölgað um 117 á s. 1. ári. Og ef út- vegurinn fer ekki alveg í kaldakol . . . ef sem- entsverksmiðjan kemst upp . . . og ef kartöfl- umar bregðast ekki . . . þá má búast við áfram- baldandi mannfjölgun á Akranesi, og er það vel, því að fólkið er duglegt og staðurinn prýðilegur. Ragnar Jóhannesson. frið. Koma Evrópumannsins hefur haft mikil áhrif á allt líf Touarega. Óhætt er að slá því föstu, að þau áhrif hafj ekki ennþá orðið til góðs. tJlf- aldalestunum fækkar með hverju árinu sem líð- ur, þó að bílarnir hafi ekki enn með öllu útrýmt hinu þolgóða og þolinmóða „skipi eyðimerkur- innar“. Touaregar lifa nú mest á því að flytja vörur langleiðir á úlföldum sínum, einkum salt. „Þjóðfélagsskipun“ Touarega svipar mest til þess sem var í Evrópu á miðöldum. Yfir hverj- um flokki er „jarl“ eða „prins“ og um hann hirð aðalsmanna. Aðalsmennirnir hafa svo sína „leigu- liða“, sem mega sin næsta lítils. Aðalsmennirn- ir ganga oftast með bláar andlitsblæjur, en „al- rnúginn" með hvítar. Áður en Evrópumenn komu til sögunnar — og þá fyrst og fremst Frakkar — fengust aðalsmennirnir nærri einungis við her- mennsku, skáldskap og ástir. Leiguliðarnir sáu hinsvegar um úlfaldana, slóu upp tjöldum og unnu öll dagleg störf. Dauðinn aldrei nefndur Eins og áður er sagt, eru konur kynflokks- ins oft fagrar og frjálsræði þeirra mjög mikið. Á evrópiskan mælikvarða eru þær ákaflega „lauslátar" áður en þær giftast, þó að þær og karlmennirnir, sem þær umgangast, líti öðruvísi á málið. I þeirra þjóðfélagi þykir það síður en svo hneykslanlegt þó að ung stúlka lendi í ástar- æfintýrum með hverjum karlmanninum á fætur öðrum; hún er bara að leita sér að eiginmanni. Karlmennirnir bera líka mikla virðingu fyrir kvenfólkinu sínu, til dæmis matast konur og karlar við sama borð (sem annars er mjög sjald- gæft á þessum slóðum), og hjá hirðum sumra prinsanna borða karlmennirnir alls ekki fyrr en konurnar eru búnar að fá fylli sína. Orðið ,,dauði“ er aldrei nefnt í samræðum þessa fólks, þó að dauðinn hljóti að hafa verið mjög tíður gestur meðan það lifði að nokkru leyti á hernaði. Sömuleiðis er nafn látins manns helst aldrei nefnt, þvi að það kynni að kalla anda hans úr undirheimum. \ Ástráður & Úlafur HÚSGAGNAVINNUSTOFA Sími 87, Akranesi. Fiskiver h.f. Akranesi, Vesturgötu 4. * Símar: Skrifstofan 124, Hraðfrystihúsið 99, Framkv.stjóri 122. Kaupir og selur: Síld og allskonar fisk til söltunar og frystingar, hrogn og aðrar sjávaraf- urðir. Einnig: kaupendur að öllu til- heyrandi vélskipaútgerð. 17

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.