Vikan


Vikan - 07.05.1953, Blaðsíða 7

Vikan - 07.05.1953, Blaðsíða 7
Hvað má lesa úr skrift yðar? Að gefnu tilefni skal það tekið fram að rithandarsérfræðingur VIKUNNAR tekur 25 kr. fyrir tæmandi og nákvæman lestur, en 15 kr. fyrir minni lestur. Um rithönd Önnu segir sérfrœð- ingurinn: Skriftin sýnir m. a. að skrifarinn tekur meira tillit til hins ytra eða þess sem fyrir augun ber, heldur en til andlegra hæfileika og innri mann- kosta. Anna er stíflynd, hefur all- mikið sjálfsálit og er töluvert hé- gómagjörn. Hún er nokkuð lengi að ákveða sig — og virðist vera nokkuð hæggeðja. Hún er reglusöm og sam- viskusöm eftir skrift hennar að dæma. Anna hefur þægilega fram- komu. Hún virðist hafa skíra hugsun. Anna er þagmælsk og á það til að leyna sinum innstu tilfinningum. Skrifarinn þarf að vara sig á að vera ekki of tortrygginn, þvi eftir skriftinni að dæma er hann það í rik- urn mæli. Skriftin sýnir yfirleitt góða greind og marga góða kosti. 9 Um rithönd „Lesanda REG, X. llt S.M.“ segir sérfrœðingurinn: Skriftin sýnir ungan mann, sem er reglusamur og nægjusamur i sínu •daglega lífi. Skrifarinn er mikið náttúrubarn og eftir skriftinni að dæma, virðist hann vera hreinn og beinn í allri framkomu. Hann virð- ist ekki rómantískur og heldur eklú sérlega hugmyndaríkur unglingur. Aftur á móti virðist hann vera mjög duglegur, að hverju sem hann gengur og mjög samvizkusam- ur (vandvirkur). Hann er í öllu hinn áreiðanlegasti. Skrifarinn er án efa mjög skyldurækinn og þó hann sé ungur að árum, er hann ákveðinn í skoðunum og heldur fast við þær. En hann virðist skorta nægilega lægni til að koma áhugamálum sín- um á framfæri, ef svo mætti segja. Skrifarinn er kannski full stíflynd- ur. Ef til vill þarf þessi ungi maður að temja sér meiri siðfágun og þó sérstaklega að vera móttækilegri fyrir góðum utanaðkomandi áhrif- um. Um skrift Dœja Dalmar segir sér- frœðingurinn: Skriftin sýnir að skrifarinn er að eðlisfari tortrygginn og nokkuð galsafenginn. Hann virðist hafa meira en meðalgáfur, að minnsta kosti á mörgum sviðum. Skrifarinn er tilfinninganæmur og hefur all- mikla réttlætiskennd til að bera. Hann er reglusamur og aðgætinn í fjármálum og nokkuð seinn að taka ákvarðanir. Skrifarinn er óþarflega hlédrægur, en hann er fremur rök- fastur og þolinmóður. Þessir tveir eiginleikar munu einmitt verða hon- um til góðs i lífinu. Skrifarinn er að vssu leyti næmur fyrir því, sem er fagurt og vel gert. Hann er stíf- lyndur og yfirleitt þverlyndur, en þó getur hann verið mjög þægilegur í framkomu, ef hann vill það við hafa. Hann er góður félagi, ef því er að skipta og getur verið trygg- lyndur. Skrifarinn þyrfti að temja sér meira léttlyndi og muna að líta framtiðina björtum augum. Fallbyssur gegn Indíánum Framhald af bls. 3. Naumast þarf að taka það fram, að lögreglan leit öðrum augum á málið. Þau urðu örlög þessa unga Indíána og hins ennþá yngri frænda hans að falla fyrir síðustu fallbyssu- kúlunum, sem skotið var að rauð- skinnum í Kanada. Undir kvöld næsta dag voru hinir hvítu menn komnir með tvær fallbyssur á vett- vang, önnur skaut sjö punda skot- um, hin níu punda. Áður en þær voru teknar í notkun, gerðu lögreglu- mennirnir nýja tilraun til að fá Indíánamóðurina burt af staðnum, en hún neitaði sem fyrr, húkti und- ir sjalinu og raulaði dauðasöng son- ar síns. Þá var komið að leikslokum. Fall- byssunum var beint að bæli útlag- anna, svo stóðu eldtungurnar fram úr hlaupum þeirra. Nokkrum mínút- um síðar tóku lögreglumennirnir skóginn með áhlaupi —- og komu að báðum Indíánunum dauðum. Þeir virtust, ungu rauðskinnarnir, hafa fallið fyrir sama skotinu. Svar til Birkis C.: Eftir skriftinni að dæma, er Birkir allmikill hugsjónamaður. Hann er fremur draumlyndur og dá- lítið listrænn að eðlisfari. Hann er nokkuð hégómagjarn, en þægilegur í umgengni og dagfarsgóður. Birkir ber ekki nægilegt traust til sjálfs síni Hann þyrfti að stæla betur vilja- kraft sinn og losna við alla minni- máttarkennd. Vafi getur leikið á því, hvort skrifarinn meinar ætíð það, sem hann lætur uppi við náungann. Þar getur verið um skort á hrein- skilni að ræða. Birkir virðist vera vel gefinn og laus við alla smámuna- semi. Hann getur átt það til að vera mjög viðkvæmur og nærgæt- inn við aðra. En hann skortir gott jafnvægi hversdagslega. Hann þarf að temja sér meiri þolinmæði og meiri hugarró, svo hann fái sem bezt notið hæfileika sinna. William Melwin. Ö 50 Ö •«s» Ö CO vO s fc> FRÉTTABRÉF UM IITT FRA JAZZKLÚBB ISLANDS Gagnfræðaskóli Austurbæjar varð fyrir valinu sem fyrsti skólinn, sem Jazz-klúbbur Islands gengst fyrir jazz-kynningu í, en hann er eins og flestir vita lang fjölmennasti gagnfræðaskóli landsins. Jazz-kynning þessi var föstudaginn 24. apríl og hófst í skólanum kl. hálf níu e. h. Nemendur skólans sýndu áhuga sinn með því að fjöl- menna svo, að hvert sæti var skipað og margir urðu að standa. Kynn- ingin hófst á því, að quartet lék nokkur lög, en í honum voru þeir Guðmundur Nordal á clarinet, Lárus Lárusson á píanó, Sigurbjörn Ingþórsson á bassa og Sverrir Garðarsson á trommur. Auk þess kom -fram með þeim Andrés Ingólfsson og lék hann á alto sax. Svo var flutt erindi og þar drepið á það helsta í sögu jazzins og þróun hans allt fram til dagsins í dag. Einnig voru plötur notaðar til þess að leyfa áheyrendum að heyra hina mismunandi stíla, sem fram hafa komið í jazz. Kynningunni lauk klukkan rúmlega tiu. Dúddi, eða Eyþór Þorláksson eins og hann heitir nú réttu nafni, hefur sent línu sunnan af Spáni, en þar dvelst hann við guitar-nám, eins og lesendum þessara bréfa er kunnugt og öllum jazz-unnendum. Hann segist ekki hafa heyrt neitt ,,spennandi“ í París, hvorki nýjan né gamlan jazz. 1 London var aftur öðru máli að gegna. Þar segist hann hafa heyrt reglu- legan jazz leikinn á fleiri en einum stað. Hon- um hefur gengið ákaflega vel með námið hjá hinum spönsku kennurum sinum. Ekki segist hann hafa heyrt neinn jazz á Spáni, þeir bók- staflega skilji hann ekki. En guitar-leikara segir hann þar vera fádæma góða. Hann mun vera væntanlegur heim i júni n. k. Björn R. mun sennilega fara til Banda- ríkjanna í júlí n. k. Ekki vill hann segja neitt ákveðið hve lengi hann verði, en það fer náttúrlega eftir efnum og ástæðum. Björn er, eins og meölimir klúbbsins vita, varaformaður Jazz-klúbbs Islands. Ormslev. Okkar bezti jazz-leikari, Gunnar Ormslev, fór til út- landa þriðjudaginn 28. apríl s. 1. Var ferðinni fyrst heitið til S-vi- þjóðar, en þar mun Gunnar eitt- hvað leika með hljómsveitum, en hvar og hvenær er ekki að fullu ákveðið ennþá. Eg átti tal við Gunnar daginn áður en hann fór, og spurði hann þá frétta af för hans. Hann sagði, eins og fyfr er sagt, að fyrst færi hann til Sví- þjóðar, en síðan til Englands- og Spánar í sumarfrí. Einnig mun hann eyða einhverju af fríinu í Danmörku, þar sem hann er fædd- ur. Gunnar lofaði að senda Jazz- klúbbnum linu og verður þar von- andi sagt frá því helzta, sem er að gerast í jazz-lifi nágranna- landanna. Jazz-kvöld klúbbsins hinn 20. apríl s. 1. var að vanda skemmtilegt og afar fjölmennt. Fram komu meðal annars: okkar ágæti trompetleikari Steinþór Steingrímsson, Björn R., Guðmundur R., Gaukur, Nordal, K.K., Krist- ján Magnússon, Gunnar Sveinsson, Einar Jónsson, Andrés o. fl. o. fl. rnrni *• Ljósmyndari klúbbsins, Kristján Magnússon hefur unnið að því nú á undanförnum jazzkvöldum að taka myndir fyrir þennan þátt og munu fyrstu myndirnar sennilegast birtast í næsta blaði. Er þetta gert til þess, að fólki, sem ekki sækir jazz-kvöldin, gefist kost- ur á að sjá hvað fram fer í jazz-lífi okkar Islendinga. Eins og ýmsum er kunnugt, þá er Kristján Magnússon ekki eingöngu góður píanó-leikari heldur líka af- burða góður ljósmyndari. Missið ekki af fyrstu myndasögunni okkar! Gísli Jakobsson formaður Jazz- klúbbsins skýrði mér svo frá fyrir skemmstu, að nokkur breyting yrði nú á fyrirkomulagi jazz-kvölda. Verður þeim fækkað, en munu þó halda sama shiði. Klúbburinn stendur nú í samningum erlendis um að fá hingað er- lendan listamann. Gísli vildi ekki tala meira um þetta mál að svo komnu, en lofaði að láta mig vita hvernig færi. Ólafur H. Jónsson. <

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.