Vikan - 04.06.1953, Blaðsíða 8

GISSUR REYNIR AÐ HLYÐA.
Rasmína: Hringdu til mín seinna í dag. Eg þarf Rasmína: Halló, frú Ástrós. En
að biðja þig um að koma með dálitið heim með hvað mér þótti gaman í kokteil-
þér. boðinu hjá þér. Kjóllinn þinn var
alveg dásamlegur ....
Gissur: Hvað er þetta? Enn
á tali. Miðstöðf Síminn hlýtur
að vera bilaður.
Rasmina: Scel og blessuð,
mamma. Hvemig líður þér? Eg
lief ekki frétt af Gvendólínu
frænku i langan tíma ....
Skrifstofumaðurinn: Það er enn á tali heima hjá
þér. Taktu við simanum Eg má ekki vera að þessu.
Gissur: Handleggurinn á mér er orðinn dofinn af
að halda símanum.
F
Frú Gvendölina: En hvað*það var gott að þu
hringdir, Rasmína.
Frú Dýrólina: Lofaðu mér að tala við hana,
þegar þú ert búin.
Frú Vigfúsína: Eg þarf líka að segja nokkur
orð við hana.
Frú Ólafína: Nei, ég er nœst.
1. skrifstofumaður: Þetta er alveg þýðingar-
laust. Ertu viss um að síminn sé ekki bilaður.
Gissur: Nei, haltu áfram að reyna. Eg verð
að ná í Rasmínu.
2. skrifstofumaður: Eg skal taka við símanum,
ef þú ert orðinn þreyttur.
Frú Svensína: Halló, Rasmina. Hvcrnig líður þér,
elskan ?
Prýðilega. Nei, er það satt?
Sveinn: Ætlarðu að sitja við símann í allan dag?
1. skrifstofumaður: Jœja, það er kominn tími
til að fara heim.
2. skrifstofumaður: Það er enn á tali.
Gissur: Eg gefst upp. Eg fer^bara beint heim.
Rasmina: Svikarinn þinn! Eg bað þig um að
hringja heim. Geturðu aldrei gert eins og ég segi
þér.
Gissur: Þetta er vonlaust.
K.ONA Raymonds Akulonis grætur hástöfum (efri myndin til
vinstri), þegar henni er skýrt frá því, aS hann hefur fallið fyrir
hendi bróður síns, Peter Akulonis, 34 ára gamals. Peter, sem var
búsettur i Lawrence, Massachusetts, gekk skyndilega berserksgang
og drap sjö af sínum nánust, áður en hann framdi sjálfsmorð. Hann
notaði öxi til að drepa Alphonse bróður sinn (32 ára), móður sína
(72 ára), tvo frændur (7 og 2 ára), konu sína og son (5 ára). Næst
þvingaði hann Raymond bróður sinn inn í bíl og skaut hann, og
þar næst sjálfan sig, þegar hann var umkringdur lögreglu. —
San Francisco hefur einu sinni eyðilagst að mestu í eldi. Þegar
eldur kom upp fyrir skemmstu í hinum kinverska hluta borgarinn-
ar (til vinstri), var útlitið ákaflega slæmt. Húsin standa mjög þétt
þarna og eru yfirleitt illa byggð, auk þess er erfitt að koma við
slökkvitækjum vegna hinna þröngu stræta. Þegar tugir slökkviliðs-
manna voru komnir á vettvang, tókst þó að ráða niðurlögum elds-
ins. — Mikil blómahátíð er haldin á vori hverju í Washington, og
mæta þar m. a. „drottningar“ frá öllum fylkjunum. Hér fyrir ofan
er hópmynd af þeim, en efst rabbar ein hinna útvöldu við Mamie
Eisenhower forsetafrú.
Pabbinn: Hefurðu heyrt þessa? Veiztu hvaða togari það Pabbinn: Tappatogari.
er, sem ómöguiegt er að fá neinn skipstjóra á. Gesturinn: Ha, ha, ha. Þessi var góður.
Gesturinn: Nei.
Kennslukonan: Jæja, Lilli minn, þú veizt að fiskiveiðar
eru aðalatvinnicvegur okkar. Kannski þú getir nefnt mér
nafnið á einhverjum togaranum okkar.
Lilli: — Já, það get ég.
Tappatogari.

f 15
4-26
Pabbinn: Hvað er að Lilla?
Hann hefur ekki sagt eitt ein-
asta orð við mig í dag.
8
9