Vikan - 10.03.1955, Qupperneq 14

Eru draumarnir lykill okkar...
Framhald af bls. 7.
frændi hans undir hvítu laki, látinn og
andlitið óþekkjanlegt af sárum.
Draumar af þessu tagi eiga sér að sjálf-
sögðu engin landamæri. Hér eru tvö dæmi
frá Sálarrannsóknarfélagi Bretlands:
John H. Williams í Dulwich var kom-
inn á efri ár og hafði ekki snefil af áhuga
fyrir veðreiðum. Hann hafði auk þess ótrú
á veðbankastarfsemi. Þó átti það fyrir
honum að liggja nóttina áður en hinar
frægu Derby veðreiðar fóru fram 1933 að
dreyma, að hann væri að hlusta á útvarps-
lýsingu frá keppninni. I lok lýsingarinnar
taldi þulurinn upp nöfn fjögra fyrstu
hestanna í mark. Daginn eftir sagði Willi-
ams þremur kunningjum sínum drauminn.
Eftir hádegi hlustaði hann á lýsingu á
veðreiðunum. Hann kannaðist við hvert
orð þularins, og líka komu hestarnir í
mark í sömu röð sem í draumnum!
Annað dæmi: Frú Gladys Clarke, enska
húsmóður, dreymdi að hún var að fara í
heimsókn til kunningja sinna í Worthing
og hugðist dveljast hjá þeim yfir helgi.
Venjulegast tók húsráðandi á móti henni
á jámbrautastöðinni í bíl. En í draumn-
um kom hann í litlum hestvagni, og á.
leiðinni heim til hans sá frú Clarke svart
kvenveski, sem lá á veginum. Þegar þau
námu staðar og tóku það upp, fundu þau
í því nokkra peningaseðla og smápeninga.
Tveimur vikum seinna fór frú Clarke
til Worthing. Henni til mikillar furðu, tók
vinur hennar á móti henni í hestvagni;
bíllinn hans var í viðgerð. Hún sagði:
„Farðu hægt. Mér segir svo hugur, að ég
muni finna svart kvenveski.11 Um þriggja
mílna veg frá járnbrautastöðinni fundu
þau veskið, og í því vom sjö pundseðlar og
nokkrir shillingar.
Hvað geta vísindamennirnir gert, þeg-
ar þeim er sagt frá svona fyrirbærum?
Jú, þeir geta rannsakað þau, eins og þeir
rannsaka önnur ,,óskiljanleg“ fyrirbæri,
viðað að sér upplýsingum, talað við áreið-
anleg vitni, haldið áfram að leita að fram-
bærilegum skýringum.
Það liggur í augum uppi, að alla áherzlu
verður að leggja á söfnun gagna. Þeim tök-
um tók konan mín málið, þegar hún byrjaði
að safna athyglisverðum draumum fyrir
nokkrum ámm. Nú eru í fórum hennar um
4,000 frásagnir af draumum, sem reyndust
fyrirboðar.
Hér er að lokum einn úr safninu:
„Mig dreymdi að flugvél féll til
jarðar. Ég sá þrjá unga menn
liggja hjá flakinu. Einn var grann-
ur og dökkhærður og klæddur liðs-
foringjabúningi. I draumnum sagði
ég við konuna, sem með mér var:
„Ég verð að sækja lækni strax.
Billy er meiddur!“ Þegar hér var
komið, vaknaði ég við símahring-
ingu. Frændi minn sagði mér þau
tíðindi, að Billy systursonur hans
hefði týnst í orustu. Ég hafði ekki
séð Billy síðan hann var barn að
aldri, og ég spurði, hvort hann
væri grannvaxinn, dökkhærður og
liðsforingi í flughernum. Það kom
heim. Viku síðar fékk móðir hans
bréf frá ensku sjúkrahúsi. Billy
hafði slasast, þegar flugvél hans
steyptist til jarðar, en tveir af á-
höfninni látið lífið.“
Dr. J. B. Rhine.
753
KROSSGÁTA
VIKUNNAR
Lárétt skýring:
1 einurð í tali — 6
herhlaup — 9 jarðeign
— 10 upplausn — 11
líffæri — 13 bætum
mein — 15 lærdóm —
17 bit — 18 biblíunafn
— 20 rákir — 24 gælu-
nafn, þf. — 25 ávöxt-
ur — 27 pappír — 29
kvarta — 31 tau — 32
líkamshluti — 33 ljós-
metið -— 35 saumur —
37 spurðir — 40 skemmd
■— 41 gana — 43 ung-
viði — 46 sjá eftir —
48 gefa upp sakir —
49 tala — 50 greinir
— 51 borguð — 52
teikniefni.
Lóðrétt skýring:
1 Ás — 2 við aldur
— 3 skjótan — 4 fargi
— 5 Ásynja — 6 manns-
nafn — 7 stuldur — 8
samvinna — 12 furða
—: 14 sjúkdómurinn —
16 karlfuglar — 19 ílát — 21 skortur — 22 sann- urinn — 36 lægðin — 38 blandar (sér í) — 39
leikur — 23 dvelja — 26 ber — 28 gróðurlendi — óhreint — 42 mannsnafn —■ 44 kvenmannsnafn
29 líkskurður —• 30 húsdýr — 31 taug —, 34 gang- — 45 erfiðleiki — 47 kreik,
LÁRÉTT: 1 Landmannalaugar — 13 árinn —
14 safna — 15 GK — 17 ógn — 19 fag — 20 hg
— 21 slæmt — 23 örn — 25 Rakel — 27 kóði
— 28 grænn — 30 rímu — 31 oki — 32 mi —
33 öl — 35 Fal — 36 na — 37 kál — 38 ske — 40
re — 41 fæ — 42 lo — 44 mannskemmandi — 46
tu — 47 A.D. — 49 um — 51 rís — 54 fár —
56 ba — 57 lek — 59 sí — 60 es — 61 ban —
62 lira -— 64 annar — 67 minn — 68 fránn —
70 agg — 71 flokka — 72 oa — 73 gæs -— 75 sal
— 76 af — 77 maður — 79 Sólon — 81 Stýri-
mannaskóli.
1 lagskona — 2 ná — 3 drómi —
4 migt — 5 ann — 6 nn —, 7 as — 8 laf —
9 afar — 10 ungar — 11 G.A. — 12 regluleg —
16 klóka — 18 fræðikenningu — 20 hemar •— 22
æði — 23 ör — 24 nn — 26 k'íf — 28 gil — 29
nös — 32 má — 34 lk — 37 kænur — 39 elnar
— 41 fat — 43 odd — 45 Gullfoss — 48 mannafli
-— 50 meira — 52 ís — 53 sía — 54 fer -—55 Ás
— 56 banka — 58 krá •— 61 bik — 63 angar —
65 na — 66 ag — 67 Molok — 69 næði — 71 fals
— 74 sum -7 75 sóa — 77 mý — 78 ra — 79 sn.
— 80 nó.
Lausn á 752. krossgátu Vikunnar.
LÓÐRÉTT:
Svör við „Veiztu — ?“ á bls. 5:
1. Elizabeth I. Englandsdrottning.
2. Rán hét kona hans og bylgjumar, Ægisdæt-
ur, dætur þeirra.
3. Til minningar um sigra Napoleons. Hann
lét sjálfur byrja á honum, en lauk því verki
ekki.
4. Belgía.
5. 1530 á Hólum.
6. Grastegund.
7. Allt að 10.000.
8. a) Hægt og hátíðlega, b) Ekki alveg eins
hægt og hátíðlega.
9. Já, eftir Victor Hugo.
10. Guð.
Eva og einræðisherrann
Framhald af bls. 5.
skartgripi og dásamlega kjóla frá tízkuhúsunum
í París. Hún hafði veizlur og hélt sýningar á
öllu því, sem hún hafði eignast. Maturinn var
hreinasta afbragð, gerður úr öllu því bezta í
Evrópu, og vínin, sem flutt voru frá undirokuðu
Frakklandi, gátu ekki verið betri. Baksviðið var
glæsilegt og húsmóðirin svo vel klædd, að hún
vár unaðsleg á að líta.
— Enginn getur neitað því, að þau hafa náð I
beztu myndirnar, sagði Hitler. — Það er bara
verzt, að þau skuli ekki hafa Monu Lisu.
— Hvar er hún?
— Það veit enginn. Þessir undarlegu Frakkar
grófu marga af sínum mestu dýrgripum, því
þeir voru huglausir. Fyrir það létu þeir lifið, en
það er gremjulegt, að þeir skyldu koma undan
dýrmætum eignum, sem með réttu tilheyra okkur.
Dr. Goebbels var byrjaður að safna fílabeins-
styttum. Stundum datt Evu i hug, að hann líktist
þeim mest sjálfur, því hann var likari því að hann
hefði verið útskorinn en skapaður. Hann handlék
þær og sýndi þær með ótakmarkaðri hreykni.
Frú Goebbels hafði áhyggjur af börnum sínum,
því drengurinn, sem hafði haft mislingana, var
nú búinn að fá í eyrun og það olli henni miklum
áhyggjum, því þannig hafði frændi hennar einn
orðið heyrnarlaus. Það var engu likara en að hún
hefði minni áhuga fyrir sigrunum i striðinu en
syni sínum, sem var auðvitað rangt.
Von Ribbentrop fullyrti að England mundi
gefast upp með vorinu og hann þekkti Englend-
inga vel. Þeir höfðu hangið i með kjafti og klóm
yfir sumarið, en einn erfiður vetur með stöðugum
loftárásum, sem dimmar nætur gerðu enn óhugn-
anlegri, mundi breyta skoðunum þeirra. Þeir
væru að vísu þrjózkir, en að lokum yrðu þeir
neyddir til að viðurkenna uppgjöf. Um síðir
mundi hann reisa sér sveitasetur við kastala
nokkurn, sem hann hafði alltaf haft dálæti á,
fyrir ofan St. Ives í Cornwall. 1 samkvæmum
mælti hann með ýmsum stöðum í Englandi við
hina foringjana (því auðvitað fengju þeir að
velja fyrst) og gaf þeim góð ráð varðandi eftir-
sóknarverðustu staðina.
— Við vinnum stríðið í maí 1941, sagði Adolf
við Evu kvöld nokkurt um veturinn. Hann sat
og hvildi sig við éldinn með hendina um hálsinn
á Blondi, sem horfði á hann tryggum gulum
hundsaugum.
— Ó, Adolf, ég vona það. Eg er þegar orðin
þreytt á því.
— Við verðum að vera miskunnarlaus. Stríð-
um verður að vera lokið fyrir fullt og allt, þvi
annars munu þau eyða Evrópu í aðra öld og það
má ekki koma fyrir. Þýzkaland verður að sigra.
— Við munum sigra. Heil Hitler!
— Það er enginn vafi á því. Heil Hitler!
Framhald i nœsta blaði.
14