Vikan - 24.11.1955, Blaðsíða 10

RITSTJÓRI: ELÍN PÁLMADÓTTIR
Jólaskreytingin
FylÐ hafið vafalaust rekið upp stór augu, þegar þið sáuð fyrir-
** sögnina. Jólaskreyting! Er ekki nokkuð snemmt að hugsa
til jólanna strax? En hvernig var það í fyrra? Hétum við því
ekki næstum allar, að byrja jólaundirbúninginn fyrr næst?
Falleg jólaskreyting setur sinn svip á jólin, en skemmtileg-
ast er auðvitað að svolítil tilbreyting sé í henni og skreytingin
sé helzt með nýju sniði á hverju ári. Þetta þarf ekki að kosta
mikið, ef aðeins er sýnd svolítil hugkvæmni. En oft vill þó fara
svo, að ekki vinnst tími til að ljúka alls konar föndurvinnu, ef
ekki er byrjað í tæka tíð. Hér fara á eftir nokkrar hugmyndir að
jólaskreytingu, sem gætu kannski hjálpað þeim, sem hugmynda-
snauðastar eru:
• Perur af ýmsum stærðum og
gerðum er hægt að mála með venju-
legum ,,guache“ litum. Það er sjálf-
sagt að nota sér þetta og spara með
því dýrar kúlur á jólatréð. Það er
líka hægt að láta stálpuð börn annast
þetta auðvelda verk. Þau hafa áreið-
anlega gaman af því.
Úr því ég minntist á guache-liti, er
rétt að benda á það, að hægt er að
mála hvíta flekki á jólatrésgreinarn-
ar með slíkum litum.
Annars fást nú (t. d. í Málaranum)
svokallaðir „poster colours," Þessir
litir eru bæði ódýrari og þægilegri í
meðferð en guache-litir á alls konar
pappír. Líklega mætti lika nota þá
á perurnar, þó ég hafi enga slíka
reynslu af þeim.
• Úr glösum má búa til kerta-
stjaka, til að hafa við hvern disk og
skreyta þannig jólaborðið. Glas á
fæti er sérstaklega hentugt í þessu
augnamiði, en þunnt vatnsglas getur
líka verið skemmtilegt. Límið jóla-
tréskúlu innan í glasið með glærum
tehst inihtu hetuv
ef menn gæta þess að bera NIVEA-smyrsl
á andlitió kvöldið óður. í NIVEA er eucerit,
sem heldur húðinni mjúkri.
iímpappir, þannig að hún hangi (í
bandi) í miðju glasinu, þegar þvi
er hvolft. Komið síðan (á sama hátt)
fyrir kerti ofan á miðjum botni glass-
ins. Það má lika skreyta fótinn á
glasinu svolítið meira, ef vili, t. d.
með þvi að vefja um hann mislitri
pappírsræmu. Slíkir kertastjakar eru
frumlegir, og kosta næstum ekkert.
• Alls konar engla, stjörnur og
dýramyndir er hægt að búa til, með
því einfaldlega að klippa þær út úr
pappa eða pappír og mála þær síðan
eða líma á þær mislitan pappír. Það
er auðvitað fljótlegast fyrir þær, sem
hafa aðgang að smiðaverkstæði, að
teikna frummyndina á eitt blað, koma
siðan margföldum pappa fyrir í
skrúfstykkinu, þannig að áteiknaða
blaðið sé fremst og saga svo margar
myndir út í einu.
• Engla úr pappíi' má ýmist
nota á jólatréð eða sem borðskraut.
er klipptur hálfhringur úr þykkum
pappír eða pappa. 4. Brúnirnar á
honum eru svo límdar saman. Þá
er búkurinn fenginn. 5. Nú eru klippt-
ir út vængir, litlir og stórir. 6. Klæða-
laus engill, séður aftan frá. 7. Engill
úr bláum pappa. Höfuðið er af gerð
nr. 2, en pilsið úr blúnduservéttu, eins
og þeim sem kökudiskar eru skreyttir
með. 8. Engill úr hvítum pappa, i
hvítum kreppappírsklæðum, skreytt-
ur með svolitlum dúnkanti. Höfuðið
er af gerð nr. 1, á vængina er límt
fjaðraskraut af hatti og höfuðskraut-
ið er fest á með hattprjóni. 9. Á
,,kramarhús“ úr gylltum, stifum
pappír er málað andlit, og síðan er
komið fyrir pappírsræmum með nafni
einhvers gestanna framan á englin-
um. Þessháttar englum er einkum
ætlað að standa við hvern disk á
jólaborðinu. Framan á þá eru festar
stjörnur. 10 Þessi engill er úr hvít-
um pappa með ræmu af bláum borða
Á meðfylgjandi mynd er sýnishorn
af nokkrum slikum englum. Þeir eru
búnir tii á eftirfarandi hátt:
1. B'yrir höfuð má nota borðtennis
kúlu, ámálaða með vatnslitum. I hana
er stungið langri nál. 2. Það má líka
búa til baðmullarkúlu, líma eða
sauma á hana hár úr svörtu ullar-
garni, og mála á hana augu eða hafa
gylltar stjörnur fyrir augu. 3. Síðan
utan um sig. Vængirnir eru úr gyllt-
um pappa, höfuðið af gerð nr. 1, og
loks er engillinn skreyttur tveimur
stjörnum. 11. Engill úr gylltum papp-
ír, með höfuð af gerð nr. 2, sem
gyllt stjarna er límd aftan á. Væng-
irnir eru sams konar og á hinumi
englunum, snúa bara öðru vísi. Rauð-
ar doppur eru að lokum límdar hér
og hvar á engilinn.
H4MB0RGARHRYGGUR
matreiddur á ýmsan hátt
SOÐINN hamborgarhryggur
er ákaflega góður (en dýr)
matur. Kjötið er fyrst soðið
meyrt og síðan látið í eldfast
fat eða á pönnu, eplaskífum
(eða ananasskífum) raðað ofan
á og svolitlu af kjötsoðinu aus-
ið yfir. Ef eplin eru súr, má
strá yfir þau ofurlitlum sykri
(ekki þó miklum) og ef ananas-
sneiðar eru notaðar, má ausa
safa úr dósinni yfir í staðinn
fyrir soðið. Kjötið er síðan lát-
ið vera í ofninum, þangað til
eplin eru orðin meyr eða komin
falleg húð á ananasstykkin.
LÍTIÐ reyktur og léttsaltað-
ur hamborgarhryggur er
ennþá betri steiktur en soðinn.
Hann má steikja í potti með
góðu loki eða í ofni, en þá
verður að ausa oft yfir steik-
ina. Það er líka hægt að velta
steikinni upp úr rúgmjölsdeigi
(þykku deigi af rúgmjöli og
vatni), og baka hana eins og
brauð. Steikin þarf þá að vera
minnst hálfan annan tíma í
ofninum, og þegar hún er komin
á borðið, er brauðið skorið í
sundur eftir endilöngu, svo hægt
sé að komast að því að ná kjöt-
inu. Með steikinni er haft alls
konar grænmeti. En frumskil-
yrði þess að góður árangur ná-
ist, er að kjötið sé léttsaltað
og lítið reykt.
SÉ hamborgarhryggur steikt-
ur á venjulegan hátt, má
gera skorpuna stökka með því
að smyrja steikina með stíf-
þeyttri eggjahvítu og strá svo
yfir hana fíntsigtuðu raspi,
blönduðu þurru sinnepi og ör-
litlum sykri. Saman við djúpan
disk af raspi þarf ca. msk. af
sinnepinu og 2 msk. af sykrin-
um. Steikin er svo höfð í ofnin-
um þangað til komin er á hana
skorpa, en þá er hún aftur
smurð með eggjahvítu og raspi.
Með þessháttar steik er haft
kartöflumauk eða
Kartöflu-stengur.
KARTÖFLUMAUK er búið til
úr 1 y2 kg. af afhýddum,
mjölmiklum kartöflum, sem
soðnar eru í saltlausu vatni,
Framhald á bls. 15
10