Vikan - 23.05.1957, Side 3

Sveinn Sœmundsson
Þegar Hrímfaxi
fór fyrstu
áætlunarferðina
Kampavín og sólskin í 20,000 feta hæð.
AÐ var uppi fótur og' fit á Reykjavíkurflugvelli að morgni
3. maí s. 1. er Hrímfaxi, önnur hinna nýju Viscount flugvéla
Flugfélags Islands var að leggja af stað í fyrsta áætlunarflug
sitt til Skotlands og Danmerkur. Mikið hafði verið ritað um flug-
vélar þessar í blöð og rætt manna á milli enda er þetta mesta
fyrirtæki sem íslenzkir aðilar hafa lagt í fyrr eða síðar. Við
höfðum heyrt um vinsældir vélanna erlendis og verið frædd um
stærð þeirra og um hina dæmalausu þrýstiloftshreyfla sem eru
þeir gangvissustu sem nú þekkjast í flugvélum. Ennfremur um
hve gott útsýnið væri úr þeim þar sem gluggarnir eru mjög stórir
og að ekki þyrfti að búast við hinum venjulega hlustaverk er
flugvélarnar lækkuðu flugið til lendingar. Áður en móttökuat-
höfnin daginn áður fór fram var talsverður spenningur og einn
hafði spurt annan hvað „þær“ mundu nú eiga að heita. Flestir
voru vissir um Gullfaxanafnið en um hinn faxann var allt á
huldu.
ÖRUGGTFLUGTAK.
Eftir að hreyflarnir höfðu verið ræstir hver af öðrum og
blísturshljóðið fyllti loftið var flugvélinni ekið út á enda flug-
brautarinnar og það vakti undrun okkar hve hratt flugvélin rann
og mjúklega. Er henni hafði verið snúið rann hún að andartaki
liðnu af stað til flugtaks í stað þess sem venjulegra er með eldri
gerðir, að þær standi á brautarendanum á meðan hver einstakur
hreyfill er reyndur og allt leikur á reyðiskjálfi undan átökunum.
En hér fór allt fram fljótar og með minni hávaða. Það er ekki
nauðsynlegt að standa lengi við á brautarendanum. Hreyflunum
er „gefið inn“ öllum í einu og þegar flugstjórinn sleppir heml-
unum rennur flugvélin af stað og er á lofti eftir nokkrar sekúndur.
FEGURSTA LANDABRÉFIÐ.
Eftir að við vorum komin upp fyrir
átta til níu þúsund feta hæð fór út-
sýnið að víkka og við sáum suðurströnd
Island eins og útbreitt landabréf fyrir
neðan okkur. Reykjanesskaginn þar
sem hann teygði sig til vesturs en Vest-
mannaeyjar framundan. Á bakborða
Þingvallavatn og hálendið. Og enn héld-
um við áfram upp á við, 15 hundruð
fet á mínútu án þess að finna til óþæg-
inda. Flugfreyjumar gengu meðal far-
þeganna og nokkrir þeirra voru einnig
komnir á stjá. — Það var glampandi
sólskin en langt niðri sáust ein-
staka skýjahnoðrar og skuggar þeirra
mynduðu dökka bletti á sjónum! Dökkbláminn kom i stað ljós-
bláma,ns og einstaka hvítur öldutoppur styrkti þessa mynd sem
héðan að ofan var svo litbrigðarík og heillandi.
ISLAND — SKOTLAND.
Hvinurinn frá hreyflunum sem berst óglöggt inn til farþeg-
anna er dálítið svæfandi og það er freystandi að halla sætis-
bakinu aftur og fá sér dálítinn blund.
En Hrímfaxi þýtur áfram með rúmlega sex hundruð kíló-
metra hraða yfir yfirborð jarðar í tuttugu og tvö þúsund feta
hæð og ótrúlegt en satt: Við erum yfir ströndum Skotlands.
Brátt læklrar hvinur hreyflanna og verður nú naumast greindui’
og við vitum að ákvörðunarstaðurinn, Renfrew flugvöllur við
Glasgow er ekki langt undan. Flugstjórinn hefur beint stefni
flugvélarinnar lítið eitt niður á við og við lækkum flugið óðfluga.
Við förum í gegnum skýjaþykkni og sjáum úðann koma aftur
af vængjunum en svo rofar til og við fljúgum lágt yfir borginni.
Brosandi flugfreyja tekur á móti farþegunum er á völlinn
kemur. Veðrið er ágætt þrátt fyrir skýjaþykknið og það er gam-
an að stíga á skozka grund aðeins tveim tímum og tuttugu mínút-
um eftir að við vorum enn heima á Fróni.
KAMPAVlN OG SÓLSKIN SKÝJUM OFAR.
Það er siður flugfélaga um heim allan að veita farþegum
kampavín í fyrstu áætlunarferð nýrrar flugvélar. I tuttugu þús-
und feta hæð var fyrsti tappinn tekinn úr í glampandi sólskini og
skýjum ofar var skálað fyrir Gullfaxa og Hrímfaxa sem nú bar
okkur óðfluga í átt til borgarinnar við sundið — Kaupmanna-
hafnar.
Svo gjörsamlega titringslaus og stilltur var Hrímfaxi á
Framháld á bls. H.
Hrímfaxi á flugvellinmn í Glasgow.
VIKAN
3