Vikan - 18.06.1959, Blaðsíða 4

Klukkan er tíu mínútur yfir níu. Skurðstofan er moUuleg, 26 stiga
hiti, og sjúklingurinii liggur sofandi á skurðarborðinu, sv'æfingarlækn-
irinn, Valtýr Bjarnason, og lijúkrunarkonurnar hafa búið sjúklinginn
að öllu leyti undir aðgerðina, sem nú er 'ið hefjast. Læknarnir jivo
sér nú vandlega og setja upp 'lauðlireinsaða hanzka. Svo raðar starfs-
liðið sér kringum skurðarborðið. Á myndinni sjáið þið dr. Friðrik Ein-
arsson fyrir miðju, vinstra megin. við hann er aðstoðarlæknirinn, Árni
Björnsson, og svæfingarlæknirinn, Valtýr Bjarnason, er lengst til
hægri.
VIÐ UPPSKURD
4 LANDSSPITALANUM
Á myndinni hér að neðan sjáum við nokkuð af starfsliðinu. Lengst til hægri er aðalhjúkrunarkon-
an, Bebekka Jónsdóttir, sem réttir lækninum öll þau áhöld, sem þeir þurfa á að halda. Þetta er ákaf-
lega vandasamur starfi, því að aldrei má standa á neinu, og það eru mörg áhöld, sem læknarnir þurfa
að nota. Henni tii aðstoðar eru tvær hjúkrunarkonur, sem láta hana fá þau áhöld, sem nauðsynleg eru.
Maga- og meltingasjúkdómar eru orðnir
nokkurs konar „tízkusjúkdómar", ef svo
má að orði kveða, það er að segja, þeir
eru orðnir svo algengir, að segja má, að
þeir séu orðnir „daglegt brauð.“ Enda
þótt mjög margir hafi fengið þennan hvim-
leiða sjúkdóm, sem veldur oft geðvonzku
og taugaóstyrk, og margir hafi gengið
undir uppskurð af hans völdum, þá held
ég, að þeir séu ekki margir, sem vita,
hvemig þessi aðgerð er í raun og veru.
Þess vegna viljum við sýna fólki hvað
gerist í skurðstofunni sjálfri og hvernig
skurðlæknirinn og aðstoðarmenn hans
ráða niðurlögum þessa óvinar, sem sífellt
hefur aukið tilvist sína á undanfömum
árum og í upphafi vil ég þakka læknunum