Vikan - 22.10.1964, Side 20

Skólanum var ekki fyrr lokið um miðjan júní, en
tilkynningar um, hvenær hann ætti að byrja
aftur, voru sendar út.
| Kennie var áhyggjuefni allra í fjölskyldunni.
' — Bara að ég ætti folald, sagði Kennie. — Mér
myndi ganga miklu betur.
Rub McLaughlin hvessti augun á son sinn. — Það er
skrýtið, sagði hann, hvernig þú fórst að því að fá núll
í einu fagi, fjóra í reikningi, einn og hálfan í sögu. En
núll? í alvöru talað, um hvað ertu eiginlega að hugsa?
— Já, segðu okkur hvernig þú ferð að því, Ken, tísti
Howard.
— Borðaðu matinn þinn, Howard, greip móðir hans
fram í.
Kennie laut Ijósum kollinum fram yfir diskinn, svo
það sást varla framan í hann. Kinnar hans voru eldrauðar.
McLaughlin lauk við kaffið og ýtti stólnum frá borðinu.
— Þú verður að læra lexíurnar þínar einn klukkutíma
á hverjum degi í allt sumar.
' Nell McLaughlin sá að Kennie hrökk við, eins og eitt-
hvað hefði meitt hann.
Lexíur og nám yfir sumarið, loksins þegar þessi langi
vetur var búinn og dagurinn var aldrei nógu langur
til þess að hann gæti gert allt það, sem hann langaði til.
Kennie var viðkvæmur. Hann horfði út um opinn
gluggann og það var örvænting í augnaráðinu.
Hæðin, á móti húsinu, var þakin beinvöxnum furu-
trjám, Hana bar við heiðan heimininn. Frá rótum henn-
ar óx safaríkt grænt gras að skógarjaðrinum. Steikjandi
sólin hellti sér yfir hæðir og hlíðar og gerði þær litríkar.
Stór kanína sat undir einni furunni og veifaði eyrunum
fram og aftur.
Ken horfði fast á diskinn sinn, svo tárin brytust ekki
fram, svo sneri hann sér að föður sínum og sagði kæru-
leysislega-. — Má ég hjálpa þér með hestana í réttinni.
pabbi?
— Þú átt að læra á hverjum morgni, áður en þú
gerir nokkuð annað. Það glumdi í slitnum stígvélum og
þungum sporum McLaughlin, er hann gekk yfir eldhús-
gólfið. — Ég er óánægður með þig. Komdu Howard.
Howard stikaði á eftir föður sínum og leit ekki einu
sinni í áttina til Kennie.
— Þú hjálpar mér við uppþvottinn, Kennie, sagði
Nell McLaughlin, um leið og hún reis á fætur, hnýtti á
siq svuntu og fór að tína leirtauið af borðinu.
Kennie horfði vonleysislega á hana. Hún hellti heitu
vatni í vaskinn og sendi hann eftir þvottadufti.
— Bara að ég ætti folald, sagði hann hálfhátt.
— Vertu r.ú duglegur við að þurrka upp, Ken. Klukk-
an er. oiðin átta. Þú getur lært á eftir og svo máttu fara
upp í hestaréttina. Þeir verða þar þá.
Við kvöldverðarborðið sagði Kennie: — En pabbi, How-
a:d átti sinn eigin fola, þegar hann var bara átta ára.
Og hann tamdi hann sjálfur; nú er hann ellefu ára og
Háfeti þriggja, og hann getur riðið honum. Núna er ég
níu ára, og jafnvel þótt þú gæfir mér folald núna, gæti
ég ekki náð Howard. Ég gæti ekki riðið því fyrr en
hann væri þriggja ára, og þá yrði ég tólf.
Nell hló. —. Það er allt í lagi með þennan reikning.
En Rob sagði: — Howard hefur aldrei fengið minna
en 7,5 í sínum fögum,- og hann hefur ekki gert sjálfum
sér og okkur þá skömm, að vera lægstur í sínum bekk.
Kennie svaraði ekki. Hann gat ekki skilið þetta. Hann
reyndi að læra og sat tímunum saman yfir bókunum
sínum. Það hefði átt að gefa góða raun, en það gerði
20 — VIK^N 43. tbl.
VINUR
MINN
FLICKA
SMÁSAGA
EFTIR
MARY O’HARA
TEIKNING:
SIGURÞÓR JAKOBSSON
Saga sú, sem hér fer á eftir, er fyrsta smásaga Mary
O'Hara, sem vinsældum náði. Hún birtist fyrst í The
Story Magazine árið 1941, og vakti um leið almanna-
athyg’.i. Sagan var endurprentuð i Reader's Digest
sama ár. Bókaforlagið Lippincott fór þess að leit, að
höfundurinn skrifaði heila skáldsögu upp úr smásög-
unni, og fáum vikum eftir að bókin kom út, varð
hún metsölubók um öll Bandaríkin, og Twentieth
Ccntury Fox kvikmyndafélagið keypti réttinn til kvik-
myndunar sögunnar. Bæði smásagan og skáldsagan
báiu sama nafnið, MY FRIEND FLICKA, og látum við
það nafn haida sér hér, í beinni islenzkri þýðingu.
Bókin hefur verið þýdd á íslenzku og gefin út undir
nafninu TRYGG ERT ÞÚ, TOPPA, en mun löngu upp-
se!d. Kv.ikmyndin var sýnd hér á síðari hluta stríðsár-
anna, og kölluð GÆÐINGURINN GÓÐI. Síðan hélt
Mary O'Hara áfram með þráðinn í bókinni THUNDER-
HEAD, sem einnig hefur komið út á íslenzku (SÖRLI,
SONUR TOPPU) og loks GREEN GRASS OF WYOMING
(GRÆNiR HAGAR).
Þótt MY FRIEND FLICKA yrði til þess að skipa höf-
undi sínum á bekk með beztu rithöfundum, var Mary
OHara ekki óþekktur höfundur áður. Hún hafði um
árabi! samið kvikmyndahandrit fyrir þöglar kvikmynd-
ir, en með tiikomu talmyndanna þvarr markaður henn-
ar, og hún varð að leita sér að nýju tjáningarformi.
Hún va.’di smásöguna, og var sagan um Ken og
Fiicku 5. eða 6. sagan sem hún samdi. — Af öðrum
verkum O'Hara má nefna THE SON OF ADAM WYN-
GATE, sem náð hefur miklum vinsældum. O'Hara er
einnig tónskáld, og hefur m.a. samið söngleik — lög
og texta — um dvöl sína á hestabúgörðunum í Wyom-
ing, en það efni er henni mjög hugfólgið.
Þótt skáldsagan MY FRIEND FLICKA hafi komið út hér
í ágætri þýðingu, telur VIKAN, að smásagan eigi fullt
erindi til lesenda blaðsins.
það alls ekki. Allir sögðu, að hann
væri vel gefinn, en af hverju lærði
hann ekkert, þótt hann lægi yfir
bókunum? Hann .hafði grun um,
að það væri af því, að hann horfði
of mikið út um gluggann; eða
hann starði of mikið á veggina og
sá þá himininn og hæðirnar á bak
við, og hugsaði um það, sem þar
var að gerast. Stundum hugsaði
hann ekki einu sinni, hugurinn
reikaði bara um og honum leið
vel, eins og hann hefði nógan
tíma og lærdómurinn kæmi af sjálfu
sér. Svo hringdi bjallan og hann
þurfti ekki að læra meira í bili.
Bara að hann ætti folald.
Þegar drengirnir voru farnir að
sofa um kvöldið og Nell McLaughlin
sat við að gera við föt, leit hún
á manninn sinn.
Hann sat við skrifborðið sitt, eins
og venjulega, og athugaði reikn-
inga.
Nell þræddi stoppunálina og
hugsaði: — Annað hvort er það
þessi svimandi hái reikningur frá
dýralækninum, vegna hryssunnar,
sem dó, eða seinni hluti skattreikn-
ingsins.
Þetta virtist ekki heppilegt
augnablik til að minnast á ósk
Kennie. Rob var þungbrýnn þessa
dagana og einhver kaldur tónn í
röddinni.
Hún byrjaði: — Rob.
Hann henti frá sér pennanum
og sneri sér við.
': — Helvítis ólögin.
— Hvaða ólög?
— Ríkislögin, sem leggja þunga
skatta á hrossakynbætur. Ég verð
að gera eins og svo margir —
hætta að halda ættarskrár.
— Hætta. að halda ættarskrár?
Þú færð aldrei sanngjarnt verð,
ef þú hættir að halda þær.
— Ég hef hvort eð er ekki feng-
ið sanngjarnt verð.
— En þú færð það einhverntíma,
ef þú hendir ekki ættarskránum.
— Kannske. Hann beygði sig
aftur yfir borðið.
Rob hugsaði sem svo, að Nell
og Kennie væru mjög lik. Hann
tók ákvörðun. Skelfing var hann
þrár þegar hann beit eitthvað í
sig. Hann hafði ekki hugsað um
annað en hesta og hestabúskap
þegar hann var í West Point; hann
hafði sagt af sér og þar með kast-
að frá sér öllum framavonum í
hernum. Þetta hafði hann gert fyr-
ir hestana. Og hann hafði feng-
ið það sem hann vildi.