Alþýðublaðið - 10.02.1923, Blaðsíða 3

A L Þ,Ý ÐJU BLABIÐ
S
Jarðarför Krisfínar Jóns-
dóttur frá Férstiklu fer fram
ntánudaginn 12 þ. m. kl. I, frá
dómkirkjunni.
Aðstandendur.
Framtíðin nr. 173.
Félágsmenn sæki aðgöngumiða á afmæli stúk-
unnar í G. T. húsið kl. i eftir hádegi í dag
og kl. i e. h. á morgun.

Sykur og saltkjðt
sel ég ódýrt.
Hannes Jónsson,
Laugav. 28.
Yefkamenn! AlMðumenn!
sem hafið gerst eigin böðlar með því, að van-
rækja að kaupa ykkar eigið blað! Hrindið af
ykkur þeirri skömm strax f dag!
Kaffl & restaurant „Borg“
býður fæði fyrir 21 kr. á viku. — Lausar máltfðir
allan daginn. Hefir einn af 1. flokks matreiðslu-
mönnum nútímáns.
8W* • Utbreíðið Alþýðublaðið. ^
•ntiOA“ W9A
Stúlka óskast í vist nú strax.
Upplýsingar á Hverfisgötu 56
niðri.
ÚTBREIÐIÐ
alÞýðublaðið
hvar sem þið eruð og
hvert semþið farið.
Grímur Finnhogason, bjarg-
maður frá Grunnavík, kom með
lslándinu í gær til bæjarins, til
að leita sér atvinnu.
•jn^sjocJ Jncj jnpe
-íjbs So jom ‘Si9x •isenje^jog
vjj Jofrag -jSji S‘o 09*0 v jXijg
’uuunjijios *jjj 01 9
Ylnua. Tilboð óskast í að
skaffa 150 vagna af sandi og
möl að Framnesveg 44. Til-
boðin sendist til Sigurðar Jó-
hannssonar vélstjóra Þórsgötu
26 fyrir þriðjudag.
Edgar líicc Eurroughs: Tarzan snýr aftur.
Horfðu á mig! Er eg ekki hinn sami Tarzan —
voldugur veiðari — óvinnandi í bardaga — sem
þið Þekkið öli í mörg veiðiár?"
Aparnir þyiptusfc nú allir áfram. En fremur af
forvifcni en vonsku. Þeir töluðust við um stund.
„Hvað vilfc þú hingað nú?“ spurði Karnap.
„Frið og ekki annað," svaraði Tarzan.
Aparnir ráðguðust affcur um. Loksins tók Karnap
til máls.
„Komdu þá í friði, Tarzan apabróðir," sagði
hann.
Tarzan apabióðir rendi sór léttilega til jarðar á
meðal villidýranna — hann hafði lokið við hring
þróunarinnar og var snúinn aftur til villidýranna,
til þess að lifa á meðal þeina, sem einn af þeim.
Fað var fát.fc um kveðjur. Hér mættust ekki
meun, sem ekki höfðu sést í tvö ár. Meiri hluti
apanna hólt áfram sinni fyni iðju, eem Tarzan
hafði truflað, eins og ekkeit hefði í skorist, og
þeir skiftu sór ekki frekar af Tarzan en þó liann
hefði aldrei farið frá flokknum.
Tveii- ungir karlapar, sem ekki höfðu verið svo
gamlir, ab þeir myndu eftir Taizan, settust á
hækjur sér og þefuðu af honam. Og einn bretti
giönum og urraði ófriðlega — hann vildi’ strax
kenna Tarzan hver hann væri. Hefði Tarzan hörfað
urrandi undan, heíði apinn líklega orðið ánægður,
en þá hefði Tarzan þaðan í frá verið settur skör
lægra meðal apafélaga sinna en sá api, er lót.
hann hörfa.
Taizan apabróðir höifaði ekki. í stab þess rak
hann apanum heljarpústur beint á trýnið, svo
hann veltist eftir jörðinni. A augabragði var apinn
staðinn upp og rokinn á hann, og í þetta sinn
réðust þeir saman og rifu og bitu — það var að
minsta kosti ætlun apans; en rarla voru þeir
óltnir um, er greipar apamannsins luktust um háls
andstæðingsins.
Skyndilega hætti apinn að sprikla og lá graf-
kyr. Þá slepti Tarzan honum óg stóð á fætur —
hann vildi ekki drepa; eingöngu vildi hann kenna
þessum unga oflátung og öðrum er á horfðu, að
Tarzan apabróðir var enn með fullu fjöri.
Aparnir lótu sór þetta að kenningu verða —
unglingarnir forðuðust hann, eins og siður er
ungra apa, þegar þeim sterkari api á í hlut, og
fullorðnu aparnir gerðu enga tilraun tiLiess. að
takast á við hann. í nokkra daga þótti apaynjun-
um, sem áttu unga, hann grunsamlegur, og réðust
að honum með gapandi kjafti og óhljóðum, kæmi
hann nálægt þeim. Tarzan höifaði þá þegjandi frá
þeim, því það er líka siður hjá öpum — aðeins
óðir karlar ráðast á móður. E11 innan skamms
uvðu þær honum líka vanar.
Hann veiddi með öpunum, eins og forðum, og