Alþýðublaðið - 12.02.1923, Blaðsíða 2
9
Ríkisprentsmiðja.
Hvað gerir stjórnin?
Efri deiíd Alþingis samþykti
á síðasta þingi með 13 samhljóða
atkv. þingsályktunartillögu um
prentunarkostnað ríkisins. Var
þar skorað á stjórnina að láta
athuga iyrir næsta Alþingi, hvort
ekki sé unt að, komast að við-
unanlegum samningum um prent-
un á öllu því, er ríkið þarí að láta
prenta, og í sambandi við það, livort
elchi sc tiltœlcilegt, aö rílciö lceypti
og Jcœmi á fót eigin prentsmiðju.
í>á er til neðri deildar kom,
lagðist Jakob Möller einkum á
móti tillögunni og komst jafnvel
svo iangt — aldrei þessu vant?
— að verja stjórn jóns Magnús-
sonar gegn þeim áburði, sem
hann taldi liggja í tillögunni, að
hún hefði eigi, komist að við-
unanlegum samningum við prent-
smiðjurnar, Jón Baldvinsson,
Sveinn í Firði og Björn Halls-
son héldiy uppi vörnum fyrir til-
lögunni. Þó fór svo, að tillaga
Magnúsar Péturssonar um að
vísa málinu til stjórnarinnar
(ályktunarlaust) var samþ. með
15 atkv. gegn 12. Greiddu þeir
talsmenn þingsályktunartillög-
unnar atkvæði gegn tillögu M.
P., því að þeir munu hafa ótt-
ast, að sú aðferð * væri notuð
að eins til að svæfa málið; og
kom sú skoðun skýrt íram f
ræðu B. H., þar sem hann kvaðst
ekki vilja svæfa málið með því
að vísa því til stjórnarinnar.1)
1) Ég skal geta þess sérstak-
lega, til þess að þegja ekki yfir
þv>, sem vel var um þingsetu
Þorleits á Háeyri, sökum þess,
er ég hefi nýlega skrifað um
nokkurn hluta þingstárfssemi
hans, svo að ég reynist ekki
hlutdrægur í hans garð, — enda
er það óþarfi, — að hann greiddi
atkvæði í flokki tólfmenninganna,
sem ekki vildu vísa máli þessu
ályktunarlaust til stjórnarinnar.
Iivort hann var með þvt, að
sérstaklega væru rannsakaðar
horfur á gengi ríkisprentsmiðju,
eða að eins með fyrri lið þings-
ályktunártillögunnár, verður ekki
géð at þingtíðindunum.
ALJÞYÐUBLAÐIÍ)
Málinu var vísað til stjórnar-
innar. Hvað hún hefir gert eða
gerir í því, kemur í ljós á næsta
þingi, hvort sem það er nokkuð
eða ekki neitt, Væri henni sæmd
í að láta ekki hugboð Bjarnar
á Rangá rætast, sem ekki vildi
svæfa málid með því að vísa
því til hennar.
Af atkvæðagreiðslunum í þing-
inu verður helzt dregin sú álykt-
un, að meiri hluti “þingmanna sé
meðmæltur rannsókninni (13 í
efri deild og 12 í neðri deild.)
Ætti það því ekki að letja stjórn-
ina, þó að henni væri næstum at
tilviljun falið málið ályktunar-
laust.
Framsögumaður málsins í efri
deild, Guðm. Ólafssoti, gerir ráð
fyrir, eftir að hafa athugað
prentunarkostnað ríkisins árið
1921, að hann hafi verið 200
þúsund krónur.
Ríkið gefur út Alþingistíðindin,
Stjórnartíðindin, Lögbirtinga-
blaðið, fjölda eyðublaða o. fl.,
svo að nægileg verkefni munu
vera fyrir ríkisprentsmiðju, þó
að ekki bæltist við; en auk þess
œtti það að gefa út allar náms-
lœlcur (a. m. k. ef ekki stendur
alveg sérstaklega á). Mun ég
rökstyðja þá staðhæfingu síðar
hér t blaðinu — með væntan-
legu samþykki ritstjórans.
F'leira tel ég ekki að sinni;
enda ætti það, sem þegar er
talið, að vera nægilegt til að
sýna þörfina, — a. m. k. á því,
að rannsaka skilyrðin fyrir ríkis-
pi entsmiðju.
Af því að útgáfa Alþingis-'
tíðindanna er skorpuvinna, eink-
urn ef tekin verður upp sú að-
ferðin, sem ég hefi áður ritað
um hér í blaðinu, að geta þau
út meðan á þinginu stendur, þá
gæti komið til greina að reynt
væri samkomulag við aðrar
prentsmiðjur um að ríkispreot-
smiðjan fái lánaða prentara úr
þeim um þingtímann, til viðbótar
föstum starfsmönnum, eða að
aukastarfsmönnum í ríkisprent-
smiðjunni væri trygt starf við
aðrar prentsmiðjur í nágrenninu
þann hluta ársins, sem minna er
að gera í henni. í>ó myndi allra
bezt, að nokkrir prentárarnir
væru fastráðnir í tveimum prent-
smiðjum, ríkispientsmiðjunni um
þingtímann, en annári endránær.
Það kæmi í móti, að rfkisút-
gáfan hefði aðeius ákveðið starfs-
svið, en kepti ekki við hinar .
prentsmiðjurnar um aðrar prent-
anir.
Guðm. R. Ólafsson
úr Grindavík.
Blaðljgi hnekt.
Oít hefir >Morgunblaðríð< krít-
að liðugt, en sjaldan liðugra en
á laugardaginn var, þegar það
gæðir fólki á þeim ósannindum,
að >Alþýðublaðið< hafi að eins
500 kaupendur, og telur, að frá
því hafi verið skýrt á Alþýðu-
flokkstundi. Sannleikurinn í þessu
máli er sá, að >AlþýðubIáðið<
hefir, sem eðlilegt er, fleiri kaup-
endur hér f borginni en >Morg-
unblaðið<, og í Hafnarfirði hefir
>Moigunblaðið< ekki nema ^
á móts við >Alþýðubláðið<, og
sömu hlutföll eru í öðrum kaup-
túnum. En ekki er von, að
>Morgunblaðið< vilji gefa upp
kaupendatölu sína, því að þá
myndi auglýsendum þess bregða
í brún.
Hitt er annað mál, að kaup-
endatala >Alþýðublaðsins< á að
vaxa svo mjög, að >Morgun-
blaðið< hafi ekki líkt því hálít
á við það, og má þegar bæta
því við, að það eru nú allar
horfur á, að svo verði bi áðlega.
Norsku ungmenna'
félðgin og Græniand.
Norsku ungmennafélögin taka
kappsamlegan þátt f deiiunni
um Grænland. „Gula Tidend“ 29.
des. 1922 segir, að þá hafi, er
’seinast fréttist, 60 sambönd ung-
mennafélaga samþykt áskoránir
til norskú stjórnárinnar í málinu:
>Allar krefjast þær, að ríkisvöld
vor skuli ^halda uppi Noregs
eldgamla rétti og ekki viður-
kenná dönsk yfirráð yfir Græn-
* landi í nokkurri mynd.<
Valþór.