Vikan - 29.06.1967, Síða 6

BLAUPUNKT
Bíltæki
YTRI FEGURÐ - INNRI FULLKOMNUN
Útibú Laugaveg 33.
dýrt sport '
Kæri Póstur!
Þegar ég skrifa þér þessar lín-
ur, þá er allt að ganga af göfl-
unum í þjóðfélaginu. Allt í einu
er grár hverdagsmaður eins og
ég orðinn mikilvæg persóna í
þjóðfélaginu. Bréfunum rignir
yfir mig þessa dagana. Það er
alltaf gaman að fá bréf í póstin-
um, eitthvað annað en símareikn-
inga og víxiltilkynningar. En
þessi skyndilegi áhugi stendur
ekki lengi, það er nú eitthvað
annað. Þegar þessum sjúklega
hamagangi sem kallast kosning-
ar lýkur, — þá blasir hversdags-
leikinn aftur við manni — með
galtómum póstkassa. Mikið mundi
sá flokkur græða, sem hefði vit
á að senda manni þó ekki væri
nema eitt bréf á ári, í staðinn
fyrir tíu bréf á fjögurra ára
fresti. Ég kem þessari hugmynd
hérmeð á framfæri. En erindið
var annars ekki að skrifa þér
heila doktorsritgerð um kosning-
arnar. Mig langaði aðeins til þess
að spyrja þig að þessu: Hvað
kosta kosningar þjóðina? Hvað
skyldi hver flokkur um sig eyða
miklum peningum í þessa svo-
kölluðu kosningabaráttu? Skyldu
flokkarnir ekki sjá eftir þeim
peningum, þegar kosningarnar
eru um garð gengnar — og hver
flokkur hefur fengið sömu at-
kvæðatölu og síðast? Ég býst
ekki við að þú getir gefið mér
upp nákvæmar tölur um þetta,
en góði segðu mér álit þitt.
Finnst þér ekki kosningar dálítið
dýrt sport?
Gráni.
Það er kannski einum of mikil
kaldhæjðjni að kalla kosningar
sport á borð við laxveiðar og
hestamennsku. En hitt er víst,
að þær eru dýrar. Kostnaðurinn
við þær skiptir ekki tugum þús-
unda, heldur hundruðum — ef
ekki milljónum. Þeim peningum
væri vitanlega betur varið í eitt-
hvað annað og þarfara. En fjár-
ins er aflað með samskotum og
happdrættum, svo að það er í
hendi fólksins sjálfs að hætta
þessum skollaleik eða halda hon-
um áfram.
EITTHVAÐ
Kæra Vika!
Mig langar nú til að hripa þér
nokkrar línur, þar sem ég hef
séð, að þú hefur gefið mörgum
góð ráð. Ég er 16 ára og er með
strák, sem er einu ári yngri en
ég. Við erum búin að vera saman
r*.B**J**•*» «*•.» a? «*e*gasMjg
í rúmt ár. En nú er ég orðin
hrædd um, að ég gangi með
eitthvað eftir hann, en hughreysti
mig nú samt á því, að hann sé
ekki nógu gamall. En vilt þú
nú segja mér, hvort það geti
verið eða ekki og helzt fljótlega,
því að ég er hætt að geta sofið
fyrir þessu. Og hvernig á þetta
þá að lýsa sér? Ég skrifa í von
um að mér verði svarað fljótt
og vel. Með fyrirfram þökk og
kveðju.
S.K.
P.S. Ég hef skrifað þér áður
og fékk þá mjög gott og ráðlegt
svar. Ég þakka fyrir það.
Blessuð farðu strax til læknis!
Þeir geta verið fljótir að koma
til, þessir strákar.
KAUPMENNSKA
Kæri Póstur!
Okkur langar til að biðja þig
að leysa úr veðmáli fyrir okkur
systumar. Þannig er mál með
vexti, að okkur ber ekki saman
um það, hvar maður getur feng-
ið verzlunarleyfi og hvaða mennt-
un þurfi og hvað það kosti og
hvort það sé erfitt að fá verzl-
unarleyfi.
Svo þökkum við fyrir allt gam-
alt og gott. Hvernig er skriftin?
G.G.
Verzlunarleyfi fæst hjá Borg-
arfógetanum í Reykjavík og kost-
ar 5000 krónur. Helfct þurfa þeir
sem það hljóta að hafa próf frá
Verzlunarskóla íslands eða Sam-
vinnuskólanum, og þó er þiajð
ekki talið algert skilyrði. Hver
umsókn fyrir sig er vegin og
metin. Menn hafa til dæmis oft
fengið verzlunarleyfi eftir að
hafa unnið við verzlunarstörf í
nokkurn tíma, þótt þær hafi
enga verzlunarmenntun. —
Skriftin er ekki ólagleg, en of
smá.
EFTIR AUGLÝSINGU
Kæri Póstur!
Alltaf öðru hverju sér maður
í dagblöðunum auglýsingar und-
ir yfirskriftinni Trúnaðarmál eða
eitthvað svoleiðis. Þar er um að
ræða einmana fólk, sem vill
stofna til kynna við hitt kynið
með hjónaband fyrir augum, eins
og það er oftast orðað. Ég hef
orðið var við, að flestir gera grín
að svona auglýsingum, reyna að
snúa út úr þeim og finnst í hæsta
máta hlægilegt og afkáralegt, að
nokkrum manni skuli delta 1 hug
að setja svona lagað í blöðin,
6 VIKAN 2G- tbl-