Vikan - 27.07.1967, Blaðsíða 2

r
/•/////> •//«« '"S//////SS*'
bifreiðaeigendur
hafa hlotið 10 ára verðlaunamerki.
Ki^
hafa þeir sparað í tryggingarið -
gjöldum sl.5 ár.
Jill
R ,'561211

60 I
' 'ió "
SamvinnUtryggingar heiðra þá bifreiðastjóra sérstaklega, sem tryggt hafa bifreiðir
sínar samfleytt í 10 ár, án þess að hafa valdið tjóni.
Þetta er heiðursmerki, ásamt ársiðgjaldi af ábyrgðartryggingu bifreiðarinnar.
1648 bifreiðastjórar hafa þegar hlotið þessi verðlaun og með því sparað sér kr.
4.237.843.00 í tryggingariðgjöldum s.l. 5 ár.
Sérstök ástæða er til að gleðjast yfir þeim árangri, sem þessir bifreiðastjórar hafa
náð, og hvetja alla bifreiðaeigendur til að keppa að þessum verðlaunum.
SAM'VI rVNUT RYGGINGAR
□S:
ARMULA 3
SÍMI38500
I FULLRI HLVÖRU
M biBiaríbritt
Leiðsögumenn, sem ferja er-
lenda ferðamenn um föðurland-
ið okkar og ekki eru of hátíðlegir
til að gera góðlátlegt grín að eig-
in landi og þjóð, geta drepið á sitt
af hverju, sem útlendingum
finnst kyndugt. Án efa hafa þeir
oft sagt þeim, að á íslandi sé
annar hver maður skáld, geti
sett saman vísu á augabragði,
rétt stuðlaða og rímaða í bak og
fyrir.
Þótt fullyrðing sem þessi sé að
sjálfsögðu mest sögð í gamni, er
ekki ýkja langt síðan mikill sann-
leikur var í henni fólginn. En
hljómar hún ekki nú á dögum
sem einbert háð? Ósköp finnst
þeim, sem þessar línur skrifar,
langt síðan hann hefur heyrt
góða vísu mælta af munni fram
í dagsins önn. Ætli örlög stök-
unnar verði ekki þau, að aðdá-
endur hennar rúmist fyrir rest
í einni baðstofu — nokkrir gamlir
karlar og fáeinir sérvitrir ungl-
ingar með skegg?
í staðinn mætti segja hinum
forvitnu ferðamönnum, að annar
hver maður á íslandi fáist við
að mála myndir. Slík fullyrðing
væri nær sanni eins og nú standa
sakir. Áhugi íslendinga fyrir
myndlist hefur farið hraðvax-
andi undanfarin ár. Það eru ó-
trúlegustu menn sem fást við að
mála í tómstundum sínum, og
málverkasýningar eru sennilega
fleiri haldnar hér árlega en í
nokkru öðru landi — miðað við
höfðatölu. Það er fólk á öllum
aldri og úr öllum stéttum, sem
heldur málverkasýningar. Flest-
ir sýningarsalir, sem hægt er að
kalla því nafni, eru teknir í
notkun og beztu sýningarsalirn-
ir eru upppantaðir langt fram
í tímann.
Þessi víðtæka myndlistariðk-
un er ánægjuleg og vekur vonir
um að slík gróska sé einmitt sá
jarðvegur, sem fæði af sér fleiri
snillinga en áður. Það er engin
ástæða til að amast við henni.
Megi sem flestir íslendingar mála
og þroskast af þrotlausri glímu
við liti og léreft. En guð gefi, að
smekklegir menn og kjarkmiklir
veljist til að veita sýningarsölum
okkar forstöðu, — menn, sem séu
þess megnugir að hafa einhvern
hemil á, hverjir haldi málverka-
sýningar og hverjir ekki.
G. Gr.