Vikan - 25.09.1975, Qupperneq 4
skltug, að þvi verður ekki
með orðum lýst. Áður fyrr, þegar
öll sikin áttu aðgang að hafinu
tuttugu kilómetrum sunnan borg-
arinnar, hreinsuðust þau nokkuð
á flóði, en nú þegar mörg siki hafa
verið fyllt upp er hreinlætið ekki
mikið að státa af. En þess ber að
geta, að á hótelum og veitinga-
húsum gæta yfirvöld þess, að allt
sé i samræmi við kröfur vestur-
landabúa.
En óhreinindin virðast ekki
skaða fólkið. Að vísu höfum við
engar tölur frá heilbrigðisyfir-
völdum, en við sáum ekki krank-
leikamerki á nokkrum manni.
brátt fyrir skitug sikin eru menn
hér hreinlegir. Þótt fötin séu slitin
eru þau hrein eftir þvottinn upp
úr sikinu. Sápan hlýtur að vera
ósvikin hjá þeim i Bangkok.
Á gangstéttunum má oft sjá
fólk, sem matreiðir þar við opinn
eld. Kringum eldstæðið eru
nokkrir krakkar og láta sólhlif
skýla sér fyrir mesta hitanum.
Okkur er boðinn biti, en við af-
þökkum. Umferðarrykið er ekki
krydd að okkar skapi.
t flestöllum verslunum, jafnt
stórum sem smáum, rekumst við
á kinverja. Þeir hafa flust til
Thailands undanfarna öld og ráða
nú lögum og lofum i verslun i
landinu. Þeim er það að þakka.
hve verslunin gengur vel. og
þeir kunna sannarlega að prútta,
en það gerir verslunina vitaskuld
miklu skemmtilegri fyrir báða
aðila.
Loftið er kyrrt. Hitinn er óskap-
legur og sömuleiðis rakinn. Sólin
er brennheit. Við þurrkum af okk-
ur svitann, þar sem við göngum
meðfram endalausum röðum leg-
steina i striðsgrafreitum við
brúna yfir Kwaifljótið.
Það þarf ekki mikið imyndun-
arafl til þess að imynda sér
hörmungarnar, sem hér gerðust i
siöari heimsstyrjöldinni. Meira
en 35.000 hermenn létust úr
malariu og næringarskorti i
fangabúðum japana, þar sem
þeir voru látnir byggja brúna yfir
Kwaifljótið og leggja járnbraut-
ina til Burma.
t þau þrjátiu ár, sem siðan eru
liðin hefur verið friður i Thai-
landi, en i nágrannalöndunum
hafa striðshörmungar hrellt ibú-
ana án afláts. Til hvers? Hver er
hamingjusamari eltir'.’
Öhætt er að fullyrða, að margt
er rotið i stjórnkerfinu þarna
austur frá, og vart er við þvi að
búast, að sú lýðræðislega þróun,
sem tekið hefur marga áratugi á
vesturlöndum, geti gerst þar i
einu vetfangi
Við kosningarnar i Thailandi i
fyrra buðu 48 flokkar fram, en að-
eins 38 prósent atkvæðisbærra
manna greiddu atkvæði, en at-
kvæðisrétt hafa allir þeir, sem
Thaisilki ofið.
áður aðalfararta'ki alira, sem
búa utan Bangkok.
Velgengni thailendinga byggist
að verulegu leyti á mikilli utan-
rikisverslun. Aðalútflutningsvör-
ur þeirra eru hrísgrjón, gúmmi,
bast, kornvörur og tin, en iðnaður
og útflutningur iðnaðarvara fer
einnig vaxandi. Og svo eru þeir
farnir að leggja áherslu á ferða-
fólkið...
Mikilvægt skref i þróuninni er
uppbygging menntakerfisins, en
að henni hefur verið unnið af
kappi undanfarin ár. Mikill fjöldi
thailendinga hefu’r stundað nám
erlendis, bæði i Bandarikjunum
og Vestur- og Austur-Evrópu, og
þegar heim kemur, eru þeir fullir
áhuga og hugmynda. Auðvitað
gengur ekki alltaf eins vel að
hrinda hugmyndunum i fram-
kvæmd, en eigi að siður þokast
allt I áttina. Annars eru
flestir thailendingar rólyndir og
ekki sérlega metnaðargjarnir, og
i augum margra er þróunin allt of
ör.
Gullin musterin og glæsilegar
opinberar byggingar setja hvað
mestan svip á Bangkok. Mikil
andstæða þessa eru svo aðrar
byggingar i borginni — nýjar og
gamlar. Þeim er flestum illa við
haldið. Fjöldi húsa hefur aldrei
verið málaður — önnur aðeins
þegar þau voru ný og siðan ekki
söguna meir. Húsin eru þvi grá og
óhrein að sjá. Götur og gang-
stéttir eru tandurhreinar, en i
húsagörðunum eralltfullt af rusli
og sorpi.
Slkin, þar sem fólk baðast,
þvær þvotta og gerir þarfir sinar
hvert framan I öðru — eru svo
» , 1 -v mm&mt • íj
lív'í’ 1 4 :
i f w 11V
4 VIKAN 39. TBL.
Massifur gullbúddha, sem vegur 5.5 tonn.