Vikan - 25.09.1975, Blaðsíða 15

RÆTT VIÐ
GERÐI G. BJARKLIND
tJTVARPSÞUL

l| Si m wn&f; '
...ég held ég sé ekki
nógu staðföst til að
ganga bara til
verks að einu
vissu...
ég ekki lengur verið meö. Mér
fannst ómögulegt að vera að
mæta bara anrrað slagið, trana
mér þá upp á senu og syngja með
einhverjum látum þegar aðrir
væru búnir að mæta reglulega á
æfingar.
Og engin leiklist siðan þú laukst
leiknámi?
— Nei, ég lék jú i leikritinu
hans Jökuls, Hart i bak, tók þátt i
150 sýningum áður en ég fór utan,
en ekkert siðan. Ég hef nóg i
hinu. Ég verð nú samt að viður-
kenna að ég fæ alltaf einhvern
fiðring þegar ég fer i leikhús, og
þá liður mér eiginlega aldrei vel.
Mig langar alltaf til að vera með.
Ég held þetta sé einhver eigin-
gimi 1 mér, og þetta gerist aldrei
ef ég fer i leikhús erlendis, en
á timabili kvað svo rammt aö
þessu, að ég fór alls ekki i leikhús
— Varstu ekkert oröin þreytt
eftir öll þessi ár meö Lög unga
fólksins?
— Nei, eiginlega ekki þreytt, en
maður veröur að hafa þaö i huga
að ófært er að alltaf sé sama
manneskjan stjórnandi svona
þátta. Ég áttaði mig skyndilega
Geröur G. Bjarklind ásamt
manni sinum Sveini A. Bjarklind
og vinkonu þeirra hjónanna önnu
Greipsson.
.....maður tapar
svolítið tengslum
við annað fólk og
getur síður tekið
þátt i ýmsu....
þegar ég var búin að vera sjö eða
átta ár og fannst þá orðið einum
of mikið, svo að ég hætti til að
leyfa einhverjum öðrum að
komast að.
— Nú svo hafði ég ýmsum
öðrum hnöppum að hneppa, ég
var I kór, og ég var i myndlistar-
skóla, svo að þetta var orðið
býsna mikið.
— Hvenær tókstu upp á þvi að
fara i myndlistarskóla?
— Ég byrjaði i myndlistar-
skólanum við Freyjugötu haustið
sjötiu og eitt og hef verið þar á
kvöldnámskeiðum. Þau hef ég
sótt reglulega nema núna i vetur,
þá var sóknin orðin heldur dræm
vegna þess hve oft ég var á kvöld-
vöktum. Þetta er nokkuð, sem
fylgir vaktavinnu, maöur tapar
svolitið tengslum við annaö fólk
og getur síður tekið þátt I ýmsu,'
sem mann langar til að gera.
— Þaö var alveg sama sagan
með kórinn. Ég byrjaði haustið
sextiu og fimm I Filharmóniu hjá
Róbert A. Ottóssyni og söng i
kórnum þar til i fyrra. Eftir
verkiö, sem flutt var i janúar, gat
Það kom einhver
upplausn i mig, og
ég ákvað að hætta
og reyna eitthvað
nýtt..
hér heima. Þessi leikhúsbakteria
er ákaflega slæm, þó að hún sé
yndisleg, altént er erfitt aö losna
við hana.
— Mér finnst ákaflega gaman að
stússa I svona löguöu og í félags-
lifi og þess háttar finnst mér
afskaplega gaman ab fiflast
svona með. Þá reyni ég alltaf að
trana mér fram.
TBL. VIKAN 15