Vikan - 22.04.1976, Blaðsíða 28

m
nnréHi
Við bjóðum
SHANGRI —LA
í tveimur
mynstrum
og sjö
litaafbrigðum.
SHANGRI-LA
er heiti
á bráðfallegum
enskum
rýjateppum,
sem hlutu
^ 1. verðlaun
►ÆS á stærstu
y teppasýningu
\ Bretlands
þessu ári.
SHANGRI—LA
fæst aðeins
hjá okkur
ÞAÐ SEM Á UNDAN ER KOMIÐ.
Mariantie d'Asselnat dóttir
enskrar aðalskonu og fransks aðals-
manns, sem tekin voru af lífi í
frönsku byltingunni, elst upp hjá
móðursystur sinni í Englandi, geng-
ur i hjónaband 17 ára viku eftir
andlát frænku sinnar, drepur eigin-
mann sinn í einvígi í brœði yfir því,
að hann hafði lagt brúðkaups-
nótt þeirra undir i spilum, flýr til
Frakklands og lendir í margvisleg-
um raunum á franskri grund, áður
en Fouché lögreglustjón í Paris
kemur henni til hjálpar og útvegar
henni starf sem lagskona madame
de Talleyrands, gegn því að Mari-
anne, sem nú skal heita Maller-
ousse. njósni fyrir sig um hagi
þeirra hjóna og gesta þeirra.
En svo virtist það skyndilega
renna upp fyrir henni,og gleðin,
sem fyrir andartaki síðan hafði
skinið úr augum hennar, hvarf líkt
og slökkt vseri á kerti.
,,Æ, nú þekki ég yður. Þér
eruð lesari madame de Talleyrands.
Ég þakka yður fyrir hugulsemina,
en ég þarfnast einskis.”
Hin kaldranalega rödd minnti
Marianne á, að í þessu húsi var
hún varla hærra skrifuð heldur en
þjónustustúlka, en hún brosti og
lét ekki slá sig út af laginu.
,,Yður finnst að svo auðvirðileg
persóna og ég eigi ekkert með að
bjóða furstafrúnni af Courlande
aðstoð mína? Þér óskið þess heitast
að cinhver hér skilji yður, en í yðar
augum er ég ekki annað en þjón-
ustustúlka. Og hvað er þjónustu-
stúlka fyrir manneskju, sem hefur
fjöldann allan af þeim á sínum
snaerum...”
,,Eina vinkona mín er þjónustu-
stúlka,” sagði hún hraðmxlt. ,,Það
er Anja, fóstra mín...hún er eina
manneskjan, sem ég treysti. En þér!
Var yður ekki komið hingað fyrir
tilstilli madame Sainte Croix? Hún
er ekki annað en tnilliliður.
Kannski hefur hún sent yður til
furstafrúarinnar, en ég held að hún
bcri fremur hag furstans fyrir brjósti
sér.”
Sér til hrellingar gerði Marianne
sér grein fyrir því, að þessar grun-
semdir yrðu henni crfiður Ijár í
þúfu og hún minntist þess, að
þegar hún átti fyrst tal við Tall-
eyrand, þá hafði henni sjálfri dottið
þetta sama I hug. Allt í cinu
28 VIKAN 17. TBL