Vikan - 21.09.1978, Side 17

Framhaldssaga
eftir
HAMMOND
INNES
Forsagæ
ÍMonte Cristallo suður í ítölsku
Ölpunum stendur skíöaskáli hátt uppi í
fjalli. Kngles kvikmyndaleikstjóri hefur
heóió vin sinn Neil Blair aó heimsækja
þennan skála og i fvlgd meó honum er
Joe Wesson kvikmyndatökumaóur.
Þeir eiga aö láta líta svo út sem þeir
séu aó undirhúa kvikmyndatöku á
staönum. en raunin er þó allt önnur. Á
stríðsárunum var mikill gullsjóóur fal-
inn þarna og hafa ýmsir ntenn — suntir
æði skuggalegir — hug á að klófcsta
hann. Uppgjörió hefst þegar Kngles
kemur til skálans.
C/i skreið hljóðlega i áttina til dyra
og opnaði hurðina. Hann sneri sér við
og hleypti af. þegar ég opnaði hana.
Kúlan lenti i handleggnum á mér. Ég
staulaðist út og fann að ég féll við. Ég
rann niður bratta brekku og lenti loks i
mjúkum skafli. Ég hafði dottið niður
sleðabrautina.
Ég skreið i skjól bak við tré. Skömmu
síðar kom sleðinn niður. Stelben höfuðs-
maður ók honum, og tvö lik lágu einnig i
vagninum. Nokkrum minútum seinna
heyrði ég skothrið niðri við enda tog-
brautarinnar. Siðan varð allt hljótt. Ég
fór út á sleðabrautina. En einhver var að
koma upp. Hann dró sig upp á tauginni.
Hann fór fram hjá mér mjög nálægt, og
ég sá, að það var höfuðsmaðurinn.
Siðan hélt ég niður i skóginn. Neðst
niðri fann ég varðstjórann, sem hafði
farið með höfuðsmanninum til þess að
tala við yfirmann hans. Hann lá á grúfu,
Snjórinn var rauður undir höfði hans.
Hann var með sár eftir byssusting á háls-
inum. Skammt þar frá voru fleiri lik. Eitt
var löðrandi í blóði eftir byssusting. hin
voru með byssukúlur í sér. Annar var
þjónn höfuðsmannsins, en hinn var
maðurinn, sem ekið hafði togsleðanum.
Ég varð mjög skelfdur, þegar ég sá
likin, einnig vegna atþurðarins uppi i
steinhúsinu. Ég var hræddur um, að
enginn myndi trúa sögu minni. Ég batt
um sár mitt, sem var aðeins smávægi-
legt, og ég var svo lánsamur að fá far
með vörubil suður til Ítalíu. Ég komst til
Trieste, og siðar komst ég til Corfu.
Ég sver hér með, að ofangreint er heil-
agur sannleikur. Þetta er fyrsta yfir-
lýsingin, sem ég hef gert um atburðina.
og ég hef aldrei nefnt þetta á nafn við
neinn.
Undirr. Hans Holtz.
Slónika. 9-10-45.”
HLUTI
Þar lauk yfirlýsingu liðþjálfans.
Þegar við höfðum lokið lestri yfirlýs-
ingarinnar, braut Engles blaðið vand-
lega saman og rétti Keramikos. „Það er
einkennilegt að sjá þetta allt skrifað
niður,” sagði hann. „Ég var næstum viss
um. að einmitt eitthvað þessu líkt hefði
komið fyrir. En ég gat ekki sannað það.
Stelben hafði sagt. að skömmu eftir að
hann hafði farið framhjáTre C'roci gisti-
húsinu hefðu þeir verið neyddir til þess
að staðnæmast af mönnum í vörubíl,
sem lagt hafði verið þvert yfir veginn.
Menn hans gerðu uppreisn og gengu í lið
með mönnunum i vörubilnum. Hann og
þjónn hans höfðu reynt að koma í veg
fyrir, að þeir næðu i gullið. Einnig hefði
varðliðssveitin reynt að hjálpa þeim.
Siðan höfðu þeir barist. Varðmennirnir
og þjónn hans voru drepnir. Honum
heppnaðist að sleppa, og kl. sjö þrjátiu
um morguninn komst hann með naum-
indum til Tre Croci gistihússins. Þessa
yfirlýsingu gaf hann yfirmanni loft-
varnaliðsins í Tre Croci. Síðan hélt hann
áfram með afganginn af gullinu til Inns-
bruck, en þar gaf hann Gestapo svipaða
yfirlýsingu."
„Já, ég hef heyrt um þessa yfirlýs-
ingu.” sagði Keramikos. „Einn minna
manna hafði séð hana. Tóku Gestapo-
menn hann til fanga?”
„Nei. Það var mikill glundroði i her-
málunum þá, og þeir þurftu á honum að
halda á ítaliu til þess að sporna við
kommúnistauppþotum þar. Ég yfir-
heyrði hann, þegar hann var fyrst tekinn
til fanga. Ég gat aldrei fengið hann til
þess að breyta framburði sínum. Veiki
punkturinn i frásögu hans var auðvitað.
að þeir hefðu aldrei haft fyrir þvi að fara
með hann uppalla togbrautina." Engles
leit á Keramikos og gretti sig. „Hvers-
vegna sýnduð þér mér eiginlega yfirlýs-
ingu Holtz?"
„Ah. þér hugsið auðvitað, að það
megi ráða af henni. hvar gullið er. er það
ekki?”
„Þegar hann hafði drepið þessa menn
og farið með líkin niður og klifrað alla
leið upp aftur. hlýtur klukkan að hafa
verið orðin um það bil fjögur. Hann
kom niður til Tre Croci klukkan hálf-
átta. Þá hefur hann haft tæplega þrjá
klukkutíma til þess að grafa hin líkin og
luttugu og einn kassa fullan af gulli.
Hann hefði ekki haft tima til þess að
flytja kassana langt."
38. TBL. VIKAN 17