Vikan - 01.07.1982, Blaðsíða 22
Texti: Fríöa Björnsdóttir Ljósmyndir: Ragnar Th.
Gaman vœri að opna
heilsugœslustöd
fyrir heimilisdýr
segir Helga Finnsdóttir dýralœknir
sem stundar smádýralœkningar í
Reykjavík.
Helga Finnsdóttir dýralæknir stundar smádýra-
lækningar í Reykjavík en Sigurður Örn Hans-
son, dýralæknir og maður hennar, er forstöðu-
maður Rannsóknarstofu búvörudeildar SÍS
Dýralæknum fer fjölgandi hér á
landi. Um 1950 voru dýraiæknis-
stöður sex í landinu en stöður
héraösdýralækna eru nú 25.
Dýralæknar geta þó sinnt öðrum
störfum en héraðsdýralækning-
um. Sumir vinna við matvæla-
eftirlit og aörir stunda smádýra-
lækningar. I Reykjavík búa ung
hjón, Helga Finnsdóttir og
Siguröur Orn Hansson. Bæði eru
þau dýralæknar. Sigurður Örn er
forstöðumaður Rannsóknarstofu
búvörudeildar SIS en Helga er
heimavinnandi húsmóðir — og þó
— hún stundar reyndar líka
smádýralækningar og tekur á
móti sjúklingunum á heimili sínu í
Skipasundi 15. Þangað brá Vikan
sér til þess aö fá að heyra hvað
heföi fengið borgarbamið Helgu og
sveitapiltinn Sigurð Örn til þess að
hef ja nám í dýralækningum.
Helga: Ástædan fyrir því
a<) éq fór í dýralœkningar
var eiginlega sú ad módurafi
minn var dýralœknir. Hann
liél Magnús Einarson og
lauk námi árid 1896 og kom
þá heim sem rádunautur
stjórnarinnar í búfjársjúk-
dómum med adselur í
Reykjavík. Eg held ég hafi
œtlad mér ad verda dýra-
lœknir frá byrjun, jafnvel
stra.x í barnaskóla.
Sigurður: Ég er fæddur og
uppalinn í Kjósinni.Eg hafði
mikinn áhuga á nattúru-
frœði og íslensku í skóla.
Samt langaði mig ekki að
verða kennari. Til greina
kom að fara í lœknisfrœði,
dýralækningar eöa tann-
lækningar. Það síðast-
nefnda langaði mig ekki og
ef til vill hefur ævintýra-
löngunin ráðið því að ég
valdi dýralœkningarnar af
því að þá gat ég farið út að
lœra. Bróðir minn var í
skóla í Lundi í Svíþjóð og til
þess að vera nálægt honum
valdi ég Kaupmannahöfn.
Helga og Sigurður
útskrifuðust bæði sem dýra-
lœknar frá Konunglega
dýralækna- og landbúnaðar-
háskólanum í Kaupmanna-
höfn. Hann árið 1973 en hún
árið 1979. Dýralæknanámið
skiptist í þrjá hluta. Fyrsti
hlutinn er aðallega bóklegt
nám og ekkert í sambandi
við dýrin, eins og þau sögðu,
heldur til dœniis efna- og
eðlisfrœði, dýrafrœði, erfða-
frœði og tölvufrœði. Annar
hlutinn er líffœrafrœði,
lífeðlisfrœði, vefjafræði og
krufning og á þriðja hluta
liefst verklegt nám á klínik,
sitthvað í tengslum við
heilbrigðiseftirlit í matvœla-
iðnaði og fleira.
Dýralæknar á Jót-
landi og í
Kaupmannahöfn
Sigurður: Segja má að
annar hluti sé um dýrin heil-
brigð á meðan þriðji hlutinn
er um þau veik og hvernig
eigi að lœkna þau. Ég vann
að námi loknu úti á Jótlandi
í eitt ár sem aðstoðardýra-
læknir, skammt fyrir
norðan Alaborg. Lœknirinn
sem ég starfaði með sinnti
bæði stórgripum og
smádýrum. Hann var með
smádýraklínik. Þangað
komu aðallega hundar og
kettir og læknirinn var með
aðstöðu til þess að hafa
nokkur dýr hjá sér í búrum
yfir nótt ef nauðsynlegt var.
Síðan kom ég hingað heim,
var þrjú ár héraðsdýralœkn-
ir í Dalasýslu en að því búnu
réðst ég til SIS sem forstöðu-
maður Rannsóknarstofu
búvörudeildarinnar.
Helga: Eftir að ég lauk
námi fékk ég stöðu sem
aðstoðardýralœknir á
göngudeild sem starfrœkt er
við skólann. Á þessa deild
komu stúdentarnir til þess
að fá þjálfun í
smádýralœkningum. Þeir
voru lijá okkur í þrjár vikur
á síðasta hluta og ef þeir
völdu sér smádýra-
lœkningarnar sem valgrein
komuþeir aftur í aðrar þrjár
vikur undir lokin. Þarna var
ég í tvö ár.
Göngudeildin var opin frá
9 til 12 á daginn. Fólk gat
komið með dýrin sín á
biðstofuna og beðið eftir að
komast að hjá lœkninum.
Mest var komið með hunda
og ketti en þarna komu líka
fuglar, páfagaukar, kanarí-
fuglar, finkur og slöngur og
apakettir. Gullhamstra
fengum við líka og naggrísi
og einu sinni tígrisdýr.
Eigandinn hafði verið við
kvikm yndatökur einh vers
staðar í Austurlöndum, í
Tíbet held ég, og þar náði
hann sér í konu og kött —
tígrisdýrið. Það stökk út um
glugga á annarri hæð og
hryggbrotnaði. Á göngu-
deildina komu alls kyns
slöngur en það er mikið um
þær sem heimilisdýr í Dan-
mörku. Já og líka er mikið
af eðlum og ýmsum
skriðdýrum og þau fengum
við til meðferðar.
Stúdentarnir tóku á móti
dýrunum og eigendum
þeirra en við lœknarnir
voruni til aðstoðar og
leiðbeiningar. Frá deildinni
var líka farið í sjúkravitjan-
ir út um sveitir og
stúdentarnir fóru með okkur
til þess að líta á alls konar
húsdýr. Loks má nefna að
skólinn sá dýragarðinum
fyrir læknisþjónustu.
Mest af veikum
hundum og köttum
Þú hefur líklega fengið
22 Vikan 26. tbl.