Vikan - 21.08.1986, Blaðsíða 50

UH
D R A U M A R
TVEIR
DRAUMAR
Háttvirti draumráðandi.
Mig langar til að leggja fyrir þig
tvo drauma til ráðningar en ekki
birtingar. Ef það væri mögulegt
að senda ráðninguna heim væri
það það besta, annars að birta
hana.
Þá er það draumur nr. 1.
Mér finnst ég vera í bíl með
manninum mínum og aka niður
aflíðandi brekku. Þá komum við
að beygju og mér finnst ég þurfa
að fara út og bið hann að stansa,
sem hann gerir þó að það sé hon-
um þvert um geð því að honum
finnst ég ekki eiga að gera þetta.
Ég fer út úr bílnum, lít á hann og
sé þá að hann sendir mér mjög
sært augnaráð og ekur síðan brott.
Þar sem ég stend þarna við
beygjuna finnst mér vera brött
brekka fram af og stígur niður
brekkuna sem ég eigi að fara nið-
ur. Sé ég þá mikið af trjám fram
undan og er allt mjög dökkt í
kringum þau. Ég legg af stað nið-
ur stíginn og hrasa þar sem ég
hleyp við fót svo ég fer úr skónum
og held á þeim og hleyp og renn
og dett en stend alltaf upp aftur
og held áfram þar til ég kem að
trjábol sem fallið hefur yfir veginn.
Ég velti því fyrir mér hvort ég eigi
að fara undir hann eða yfir. Ég tek
þá ákvörðun að fara undir hann.
Finnst mér útlitið vera orðið ansi
svart en hugsa sem svo að þetta
sé allt í lagi þvi þarna rétt hjá sé
vegur sem strætisvagninn fari um
eftir nokkrar mínútur og verði mér
þá hjálpað því X sé á strætó. Síðan
sé ég vagninn koma en er þá allt
í einu stödd á stigapalli í stóru
húsi. Á næsta stigapalli fyrir neðan
stendur X og horfir upp til mín.
Ég horfi á móti og les úr augna-
ráði hans að hann langar að hjálpa
mér en getur það ekki. Þá kemur
kona hlaupandi upp stigann, tekur
utan um mig grátandi og biður
mig að gera þetta ekki (sem ég
veit ekki hvað er). Ég stend með
skóna mína í hendinni en hristi svo
konuna af mér og held áfram upp
stigann, en það var kolniðamyrk-
ur.
Þá finnst mér að ég sé komin á
hæð þar sem er fullt af fólki allt
um kring en ég greini það samt
ekki sem í vöku. ,Mér finnst að
fram undan sé tvöföld röð af fólki
og að ég eigi að fara í hana. Ég
fer hægra megin I hana. Þá finnst
mérsem ég sé búin að fara í gegn-
um þetta allt saman áður, að mig
hafi dreymt þetta allt áður og
hvaða afstöðu ég hafi tekið þá,
en þá hélt ég mig hægra megin I
röðinni allan tímann. Ég veit þvi
að þar sem ég er hægra megin í
röðinni muni verða dreginn hring-
ur á fingur mér sem nokkurs konar
innsigli um að ég megi fara í gegn-
um hlið, sem fram undan er, og
vera þar með laus og frjáls og
maðurinn minn muni bíða mín
þar, því það gerði ég siðast. En
núna geri ég uppreisn og fer í röð-
ina vinstra megin. Verður nú uppi
fótur og fit og er reynt mikið til
að fá mig til að fara aftur í röðina
hægra megin en ég neita því og
segist ekki gera það. Er mér þá
vísað til vinstri. Kemur þá til mín
kona, Ijóshærð og Ijósklædd, og
er hún grátandi. Hún snertir mig
þó aldrei en fylgir mér upp frá því
ásamt tveimur dökkklæddum kon-
um. Þarna er líka allt fullt af fólki
sem er mér afskaplega vinveitt allt
saman, en er alltaf í fjarlægð, og
finnst mér sem þetta fólk sé for-
dæmdar sálir. Þarna sé ég mann
í einkennisbúningi og göngum við
til hans og veit ég að hann gætir
sálna fordæmdra. Hann er líka vin-
veittur mér. Ljóshærða kona
stendur alltaf hægra megin við
mig en dökkklæddu konurnar allt-
af að baki mér. Einhver orðaskipti
verða milli mín og varðmannsins
og finnst mér hann vera að segja
mér að ég eigi ekki afturkvæmt
og að hann sé óhamingjusamur
með það þvi í burtu komist eng-
inn. Þá kemur til hans hundur,
mjög stór, og skilst mér á varð-
manninum að ég þurfi að gæta
mín á hundunum því þeir gæti
fordæmdu sálnanna og lifi jafn-
framt á þeim. Þetta finnst mér
einkennilegt þar sem ég er afskap-
lega góð við þá. Ég lít þá í augu
hundsins og sé þar ekkert nema
tryggð. Þá kemur hann til mín og
sleikir hönd mína. Hýrnar þá yfir
varðmanninum og tekur hann i
hönd mína og kyssir á hana og
segir mér að nú geti ég verið ró-
leg; fyrst ég eigi hundinn að vini
þá sé mín gætt.
Alltaf er sama rökkrið í kringum
okkur. Síðan líður einhver tími
þarna því að snjór er og við erum
að renna okkur á þotum á milli
trjánna, sú Ijóshærða og dökk-
klæddu konurnar tvær. Síðan
hverfur snjórinn og finnst mér þá
sem ég sé aftur stödd hjá varð-
manninum og að ég sé að losna.
Ég er að velta því fyrir mér, þar
sem ég stend hjá honum, hvort
ég sé að kaupa mig lausa en skil
það ekki því að ég á enga pen-
inga. Þá geri ég mér Ijóst að ég á
að fá að fara í burtu vegna vináttu
þessa fólks og meira en það, ég
má hafa með mér þrjár manneskj-
ur. Tek ég þá Ijósklæddu og
dökkklæddu konurnar með mér
og leggjum við af stað. Þá finnst
mér við vera staddar á stigapalli
þar sem stórt anddyri er fram und-
an og opnar dyr sem sólarljósið
flæðir inn um. Við göngum niður
stigann, einar fimm tröppur, og
nemum staðar í neðstu tröppunni,
Ijóshærða konan I sömu tröppu
og ég en dökkhærðu konurnar í
næstu fyrir ofan. Við stöndum
svona nokkra hríð því að ég hræð-
ist fólkið sem er í anddyrinu milli
okkar og sólarljóssins. Ég ákveð
síðan að fara því að fólkið muni
ekki gera mér neitt. Legg ég því
af stað og sú Ijóshærða með mér
en hinar verða eftir. Fólkið víkur
úr vegi fyrir okkur og við göngum
hiklaust út í sólarljósið. Þar stönd-
um við og finnst mér þá sem sú
Ijóshærða sé framtíð mín, ákaflega
björt og fögur. Léttir mér þá mjög
mikið. Þarna skiljum við, fer hún
til hægri en ég til vinstri. Finnst
mér þá sem ég hafi verið undir
áhrifum eiturlyfja og séu þau uppi
í mér. Læt ég þau út úr mér í lóf-
ann og er þar þá lítil álþynna.
Loka ég þá lófanum og held
áfram. Kem ég þá að spýtnabraki
miklu sem ég verð að fara yfir. En
það eru smámunir einir því að ég
hef það markmið að ná í X á strætó
því að vagninn er rétt að koma.
Draumurinn endar þar sem ég bíð
eftir vagninum afskaplega ham-
ingjusöm í glampandi sólskini.
Draumur nr. 2. Það er karlmaður
sem dreymir hann:
Hann situr inni í stofu hjá sér
og hjá honum kona, mikil vinkona
hans, og eru þau að tala saman
um hluti sem þau hafa oft talað
um áður en núna tekur konan
þessu öðruvísi en fyrr því að hún
stendur upp og gefur honum á
hann svo það springur vel fyrir og
hleypur síðan út. Það blæðir mjög
mikið úr honum þvi að hann verð-
ur alblóðugur og slóð liggur eftir
hann inn á baðherbergi. Hann
þvær sér og sér þá að þetta er
ekki mikið og eftir muni aðeins
verða sárindin.
Hann fer út í bílinn sinn en er
þá viss um að konan sitji fyrir
honum til að tala við hann. Það
vill hann ekki núna svo að hann
styttir sér leið og ekur yfir um-
ferðareyju til að komast i götuna
og niður hana. Þá gerir hann sér
grein fyrir að konan muni hafa séð
hann og reynir að snúa hana af
sér og finnst sem sér takist það.
Hann ekur út úr bænum, út á
svonefndar Z. Þegar hann ekur
veginn niður að þeim kemur bíll á
eftir honum með svo skær Ijós að
hann er að furða sig á því hvað
þau séu skær og hvort þetta sé
vinkonan. Síðan hverfa Ijósin.
Þegar hann kemur niður á eyrarn-
ar fer hann út og sest á melbarð
sem er þar í raunveruleikanum.
Hann lítur í kringum sig og sér að
það er mjög dökkleitur blámi um
himin allan en þó grillir í sól. Þar
sem hann situr þarna og grætur
það sem hafði skeð, svo mikið að
hann verður allur votur, finnst
honum komið aftan að sér og tvær
hendur taka mjúklega um háls
honum og strjúka blitt svo straum-
ur fer um allan líkama hans og
konan segir: Þetta er allt í lagi,
vinur, þetta þornar því að það er
kominn sunnanþeyr. Lítur hann
þá upp og er þá allur blámi horfinn
og komin glampandi sól og sunn-
anþeyr og öll sárindi horfin og þau
hamingjusöm aftur saman.
Með fyrirfram þökk fyrir ráðn-
inguna sem ég vona að við þurfum
ekki lengi að bíða eftir. Við biðjum
um nafnleynd og að draumarnir
séu ekki birtir.
Með mestu vinsemd,
XZ.
Draumráðandi væntir þess að
þið viljið frekar fá ráðningu á
draumunum en ekki og þar sem í
þeim er ekkert sem ætti að geta
gefið til kynna hver þið eruð tók
hann þann kost að birta draum-
ana. Það hefur margkomið fram i
þessum þáttum að engir draumar
eru ráðnir nema þeirsem birtireru.
Þessu ræður tvennt: annars vegar
að draumráðandi annar ekki nema
þvi sem þirtist I hverri viku og
þess utan er oft gagn fyrir lesend-
ur dálksins að sá hvernig draumar
annarra eru ráðnir þvi að menn
dreymir oft sömu tákn og raunar
alveg ótrúlega h'ka drauma.
Lengi vel var þeðið með birt-
ingu I von um ítrekunarbréf sem
gæfi upp hvort birta mætti draum-
ana en nú hefur þessi kostur verið
valinn því að draumarnir eru báðir
mjög svo athyglisverðir og síður
en svo að þeir séu komnir fram á
þeim tima sem liðinn er síðan þeir
voru sendir.
Fyrri draumurinn (þinn) merkir
langvarandi sálrænt álag og sekt-
arkennd. Þú stendur i einhverju
mjög erfiðu i einkalífinu en með
góðra vina hjálp tekst þér að tak-
ast á við vandann. Það getur þó
orðið tímakorn sem reynist þér
sérlega erfitt og þér finnst þá allt
fara niður á við og þú munt mæta
hindrunum, sennilega bæði fólki
og ytri aðstæðum, líklega fjár-
hagslegum. Gangur mála er i
stórum dráttum sá að fyrst munt
þú taka ákvörðun sem veldurmikl-
um breytingum i lifi þinu. Það
mun verða mjög þungur róður og
þú væntir hjálpar einhvers staðar
frá en þarft að biða æðilengi eftir
henni, þó um siðir muni hún ber-
ast. Þú þarft á þeim tíma, sem á
milli liður, að standa i einhverjum
stórræðum og þvi miður mun eitt-
hvað fara úrskeiðis. En þú munt
finna að tíminn vinnur með þér
og þú verður sjálf að bæta að-
stöðu þina. Um leið og þú ert
reiðubúin að stíga fyrsta skrefið
muntu fá þá hjálp sem þú ætlaðist
til að kæmi a f sjálfu sér.
Draumur karlmannsins er öllu
bjartari, þó i byrjun hans verði
miklir erfiðleikar. Hann mun verða
mjög hamingjusamur eftir mikið
ogstrangt tímabil sálræns álags.
Sameiginlegt þessum báðum
draumum er grundvallarbreyting
og fullkominn viðsnúningur i líf-
inu. Ykkur mun báðum farnast vel
þegar fram líða stundir, eftir þvi
sem fram kemur í draumunum, en
konan (þú) mun þó eiga erfitt með
að sætta sig við sumt sem þessar
breytingar hafa I för með sér.
60 VIKAN 34. TBL