Vikan - 14.03.1940, Qupperneq 10

10
VTKAN, nr. 11, 1940
Hljótt og kyrrlátí veitingahús.
Rasmína: En hvað ég hefi hlakkað til að
komast í sveitasæluna. .
Gissur gullrass: Ég líka. Ég vona, að rúmin
séu þægileg.
Rasmína: Ég skil þetta ekki, mig minnir, að ég
hafi áreiðanlega tekið rauða ballkjólinn með.
Gissur gullrass: Hvað ætlarðu að gera við
hann ? Ég hélt, að þú ætlaðir að sofa og hvíla þig.
Rasmína: H? Síminn? Hver getur
verið að hringja? Kannske blaðið hér
vilji birta viðtal við mig ...
Sæl, elsku Júlía frænka. Og er Sófus
með þér? Oj£l&.gúst og Friðrik? Ha?
Og Lúðvika og Theódór með bömin?
Blessuð komið þið.
Rasmína: En hvað það var gaman að sjá
ykkur, Júlia og Sófus. Þið borðið nú með okk-
ur. Koma hin líka? Það er ágætt.
Gissur gullrass: Heyrðu, Júlli mágur, hvað ertu
að gera?
Júlli: Stela perum. Við eigum engar úti í sum-
arbústað.
Lúðvika: Ég tek eitt handklæðið.
Ágúst: Ég er svo aumur í bakinu. Rúmin eru
svo vond úti hjá okkur. Má ég ekki gista,
Mína mín?
Rasmína: Gjörðu svo vel.
Theodór frændi: Ég held ég skelli mér í bað.
Við höfum ekkert.
Pési: Ég stal krananum í baðherberginu.
Mömmu vantar krana í eldhúsið.
Theodór: Ég þarf að hringja út á land.
Jeppi: En bréfsefnin lagleg, maður. Ætli ég
geti ekki fengið frimerki líka?
Gissur gullrass: Á ég að hafa Ágúst hrjót-
andi inni hjá mér. Mér kemur ekki dúr á auga.
Ég sef í forstofunni.
Rasmína: Þar eru börnin. En hvað þú ert
alltaf smásálarlegur við fjölskyldu mína. Hvað
hafa ættingjar mínir gert þér?
Vörðurinn: Bíður maðurinn eftir lest? Það
koma ekki fleiri í kvöld. En hér er hljótt og
kyrrlátt veitingahús.
Gissur gullrass: Hljótt og kyrrlátt, já.