Vikan - 07.08.1941, Side 14

14
VTKAN, nr. 32, 1941
viðstaddir, heilsuðu mér brosandi, þegar ég kom
inn. Ég settist kyrrlátlega á stól. Hautet var
mjög nákvæmur í yfirheyrslunni, en þó tókst
honum ekki að leiða neitt þýðingarmikið í Ijós.
Auguste játaði, að hann ætti garðvettlingana.
Hann notaði þá, þegar hann var að fást við rósa-
tegund, sem hægt var að fá útbrot af. Hann gat
ekkert sagt um, hvenær hann hefði seinast verið
með þá. Nei, hann hafði ekki saknað þeirra. Hvar
hann var vanur að geyma þá? Stundum hér og
stundum þar. Skóflan var venjulega í litla áhalda-
skúrnum. Var hann læstur? Auðvitað var hann
læstur. Hvar var lykillinn geymdur. A nagla undir
burstinni. Þar var ekkert, sem var þess virði að
stela því. Hver hefði getað átt von á rænihgjahóp
eða launmorðingjum ? Slíkt gerðist ekki í hans
ungdæmi.
Þegar Hautet gaf merki um, að yfirheyrslunni
væri lokið, fór gamli maðurinn óánægður út. Mér
hafði dottið í hug þessi óskiljanlegi áhugi Poirots
fyrir sporunum í blómabeðinu og horfði því með
athygli á garðyrkjumanninn, á meðan verið var
að yfirheyra hann. Annað hvort var hann ekkert
við glæpinn riðinn, eða þá að hann var með af-
brigðum góður leikari. Allt í einu, um leið og
hann var að fara út, kom mér nokkuð til hugar.
„Fyrirgefið þér, Hautet,“ sagði ég, ,,en má ég
spyrja hann nokkurra spuminga?"
„Með ánægju, herra minn!“
Mér óx fiskur um hrygg og spurði Auguste:
„Hvar geymið þér stígvélin yðar?“
„Á fótunum," urraði í gamla manninum. „Hvar
ætti ég að hafa þau annars staðar?"
„Já, en þegar þér háttið á kvöldin?"
„Undir rúminu."
„En hver hreinsar þau þá?“
„Enginn. Hvers vegna ætti að hreinsa þau?
Haldið þér, að ég gangi fram og aftur á strönd-
inni eins og ungu mennimir? Á sunnudögum er
ég i sunnudagastígvélunum mínum, en virka daga
..." Hann yppti öxlum.
Ég hristi vonsvikinn höfuðið.
„Ja-há,“ sagði rannsóknardómarinn, þegar
garðyrkjumaðurinn var farinn. „Okkur gengur
ekki rétt vel. En við getum verið rólegir, þangað
til við fáum svarið frá Santiago. Hefir nokkur
ykkar séð Giraud? Hann er sannast að segja
mjög ókurteis. Mig langar mest til að fara til
hans og ..."
„Þér þurfið ekki að fara langt.“
Við hmkkum við, þegar við heyrðum þessa ró-
legu rödd. Giraud stóð fyrir utan og gægðist inn
um opinn gluggann.
Hann hoppaði liðlega inn og gekk að borðinu.
. „Hér er ég. Ég bið afsökunar á að hafa ekki
komið fyrr.“
„Það var ekkert — alls ekkert," sagði rann-
sóknardómarinn ruglaður.
„Að vísu er ég aðeins leynilögreglumaður og
hefi enga þekkingu á yfirheyrslum. En ef ég væri
að yfirheyra, þá myndi ég hafa gluggann lokað-
an. Hver, sem er fyrir utan, getur heyrt allt.
Jæja, það er nú sama.“
Hautet roðnaði af reiði. Það var um það bil
að brjótast út styrjöld milli þeirra. Þeim hafði
aldrei samið. Þeir höfðu ímugust hvor á öðrum.
„Jæja, herra Giraud," sagði rannsóknardómar-
inn hvasst. „Þér hafið vafalaust notað tímann
vel. Þér hafið án efa fundið nöfn morðingjanna,
eða er ekki svo? Og þér vitið lika nákvæmlega,
hvar þeir eru núna?“
Þetta fékk ekki hið minnsta á Giraud, og hann
svaraði:
„Ég veit að minnsta kosti, hvaðan þeir komu."
„Hvað segið þér?“
Giraud tók tvo smáhluti upp úr vasanum og
lagði þá á borðið. Við þyrptumst að. Það voru
tveir mjög algengir hlutir: sígarettustubbur og
óbrennd eldspýta. Leynilögreglumaðurinn sneri
sér að Poirot.
„Hvað sjáið þér þamá?" spurði hann.
Málrómur hans var næstum ruddalegur. Ég eld-
roðnaði af reiði. En Poirot tók þessu með still-
ingu. Hann yppti öxlum.
Vikunnar.
Lárétt skýring:
1. lof. — 4. láta. — 7. gleðst. —
10. viður. — 11. illúð. — 12. gólf. —
14. innsigli. — 15. tottaði. — 16.
mild. — 17. tónn. — 18. fjáröflun. —
19. skegg. — 20. stúlku. — 21. greið.
— 23. húsdýr. — 24. tré. — 25. á
fætinum. — 26. pláneta. — 27. fjöl.
— 28. stefnu. — 29. prís. — 30. skipi.
— 32. forsetning. — 33. vagn. ■— 34.
útlaga. — 35. líta. — 36. hóll. — 37.
hljóp. — 38. lof. — 39. skipsuppsátur.
— 41. hljóð. — 42. jarðvegur. — 43.
nytjalandi. — 44. bæta. — 45. vantar.
— 46. greinir. — 47. götu. — 48.
ræfil. — 50. ræði. — 51. korn. — 52.
viðbót. — 53. dreifi. — 54. flóki. —
55. kvistur. — 56. hlass. — 57.
muldra. ■— 59. sneru. — 60. fuglar.
— 61. græddu. — 62. fljótinu. — 63.
hæðir. ■— 64. skýjavæta.
Lóðrétt skýring:
1. höfðingjasnið. — 2. þak. — 3. fór. — 4. raft.
— 5. skógardýr. — 6. tónn. — 7. tímarit. — 8.
þyngdareining. — 9. kind. — 11. sár. — 12. slétta.
— 13. eymd. — 15. birta. — 16. samgróningur.
— 17. ill. — 18. fjallið. — 19. sætt. — 20. hryssa.
— 22. fætt. — 23. þráður. ■— 24. morð. — 26. syni.
— 27. afkvæmi. — 29. óstöðugt. — 30. snjó. —
31. sía. — 33. ílát. —• 34. fugl. — 35. botn. — 36.
fæðingu. — 37. illmælis. — 38. átt. — 40. dragir.
■—■ 41. rófa. — 42. þíða. — 44. sjó. — 45. yfir-
byggingu. — 47. efa. — 48. skrökvuðu. — 49.
hljóðir. — 51. ögrun. — 52. sálir. — 53. fjöldi. —
54. erfið. — 55. kvenheiti. — 56. heiðurinn. — 58.
vafstri. — 59. ný. — 60. kærleikur. — 62. for-
setning. — 63. feður.
Lausn á 99. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. lóan. — 4. ræma. — 7. verk. — 10.
ört. — 11. kisa. — 12. gala. — 14. na. — 15. last.
— 16. sorg. — 17. fa. — 18. sarp. — 19. sáta. —
20. kal. — 21. urmul. — 23. mata. — 24. vond.
— 25. hein. — 26. hert. — 27. þang. — 28. lið.
— 29. klif. — 30. buna. — 32. ið. — 33. gras. —
34. göm. — 35. kl. — 36. blóð. — 37. kost. —
38. kjá. — 39. aflóa. — 41. fall. — 42. þröm. —
43. rjóð. — 44. reku. — 45. frár. — 46. bát. —
47. víla. — 48. glas. — 50. rr. — 51. kend. —
52. grís. — 53. dá. — 54. þora. — 55. slök. — 56.
mög. — 57. Njörð. — 59. áköf. — 60. laga. — 61.
nom. — 62. árið. — 63. götu. — 64. aðfinnslu-
semina.
Lóðrétt: 1. Lönguhliðarbrenna. — 2. Óra. —. 3.
at. — 4. risp. — 5. æst. — 6. M. A. — 7. vara. —
8. elg.----9. ra. — 11. karl. — 12. gota. — 13.
vald. — 15. laun. — 16. satt. — 17. fang. — 18.
smið. — 19. sarf. — 20. kona. — 22. reið. — 23.
meis. — 24. vann. — 26. hlað. — 27. þurt. — 29.
króa. — 30. bösl. — 31. flám. — 33. glóð. — 34.
golu. — 35. kjör. — 36. blót. — 37. kaka. — 38.
krás. — 40. fjár. — 41. feld. — 42. þras. — 44.
rina. — 45. flík. — 47. verð. — 48. gröf. — 49-
fága. — 51. komi. — 52. glöðu. — 53. dögun. —
54. þörf. — 55. skil. — 56. mati. — 58. joð. —
59. árs. — 60. löm. — 62. án. — 63. ge.
„Sígarettustubb og eldspýtu."
„Hvað skýrir það fyrir yður?"
Poirot yppti aftur öxlum.
„Það skýrir ekkert fyrir mér.“
„O-hó!" sagði Giraud og var mjög ánægður
með sjálfan sig. „Þér hafið ekki lagt stund á þau
fræði. Þetta er ekki venjuleg eldspýta, að minnsta
kosti ekki í þessu landi. Svona eldspýtur em al-
gengar í Suður-Ameríku. Til allrar hamingju
hefir ekki verið kveikt á henni, því að þá hefði
ég ef til vill ekki þekkt hana. Það liggur í augum
uppi, að annar mannanna henti frá sér sígarettu-
stubbnum, og um leið og hann kveikti sér í nýrri
sigarettu, þá missti hann éina eldspýtu."
„Og hin eldspýtan?" spurði Poirot.
„Hvaða hin eldspýta?"
„Sú, sem hann kveikti í sígarettunni með. Þér
hafið þó líklega fundið hana líka?"
„Nei.“
„Ef til vill hafið þér ekki leitað nógu vel.“
Andartak leit út fyrir að leynilögreglumaðurinn
ætlaði að verða æfur af reiði, en hann stillti sig
þó. „Þér hafið gaman af að gera að gamni yðar,
herra Poirot. En hvað sem um eldspýtuna er að
segja, þá nægir sígarettustubburinn. Þetta er
sígaretta frá Suður-Ameríku úr svokölluðum
„lakkrispappír"."
Poirot hneigði sig. Fulltrúinn sagði:
„Renauld hefir getað átt sígarettuna og eld-
spýtuna. Þér verðið að muna eftir því, að það em
aðeins tvö ár siðan Renauld kom frá Suður-
Ameríku."
„Nei,“ sagði leynilögreglumaðurinn og var nú
búinn að fá sjálfsálit sitt aftur. „Ég er þegar bú-
inn að rannsaka muni Renaulds. Sígarettumar og
eldspýtumar hans era allt öðru vísi.“
„Finnst yður það ekki undarlegt,“ spurði Poi-
rot, „að þessir ókunnugu menn skyldu koma hing-
að vopnlausir, hanzkalausir, skóflulausir og skyldi
takast að finna þetta allt svona auðveldlega?“
Giraud brosti.
„Jú, satt er það, undarlegt er það. Og það er
ekki hægt að útskýra þetta nema með þeirri hug-
mynd, sem ég hefi.“
„Ó,“ sagði Hautet. „Einhver meðsekur í hús-
inu!“
„Já, eða utan við' húsið," sagði Giraud og brosti
einkennilega.
Svör við spurningum á bls. 5:
1. Gissur biskup Isleifsson, árið 1096.
2. 1 Rússlandi (við Svartahaf).
3. Inn með Skjálfandaflóa vestanverðum.
4. Á því herrans ári.
5. Árið 1050 flaug Oliver de Malmesbury, ensk-
ur Benediktmunkur, frá tumi einum 120 feta
vegalengd.
6. Múhameðiskt ríki í Vestur-Asíu.
7. Jón Ögmundsson.
8. 1 Indlandshafi.
9. Hamborgurum, Hansamönnum í Hollandi og
Englendingum.
10. I Norður-Afríku, um 6.5000.000 km2.