Vikan - 02.03.1944, Blaðsíða 8

8
VIKAN, nr. 8, 1944
Gissur kemst út.
Grettir: Gerðu nú það, sem þú getur og reyndu
að koma i kvöld. Allir strákamir verða þama!!!
Gissur: Eg skal vera verulega sniðugur. Ég œtla
að segja þér, hvemig ég ætla að fara að!
Grettir: Ég skil! Ég hringi í konuna þína og segist
vera þessi Bláberg, sem er í öllum klúbbum.
Gissur: Það er allt í lagi, hún þekkir hann ekki
meira en ég.
Draumfjörð: Ég á þá að síma heim til þin og
segjast vera Gissur og segjast þurfa að hitta þig
út af verzlunarerindum.
Bláberg: Það er alveg rétt. Svo getum við farið'
á ballið, sem ég var að segja þér frá.
Rasmína: Bláberg forstjóri var að hringja, hann
þarf að hitta þig, það er mjög áríðandi. Ég vissi
ekki að þú þekktir hann. Svona flýttu þér!
Gissur: Ó, ég þekki hann lítilsháttar, hefi séð
hann i klúbbnum.
Gissur: Rasmína bókstaflega rak mig út, þegar
hún vissi, að ég ætlaði að hitta Bláberg.
Stebbi feiti: Þá getum við byrjað ballið!
Draumfjörð: Héma ertu! Ég þarf ekki að spyrja,
hvort það hreif!
Bláberg: Hér er ég. Við skulum flýta okkur.
Rasmína: Ég efast annars um að þetta haf-i verið
Bláberg, það er bezt ég hringi til konunnar hans
til þess að vera viss.
Frú Bláberg: Komið þér nú sælar, frú Rasmína.
Jú, maðurinn minn fór út rétt áðan til þess að hitta
manninn yðar! Mér þætti gaman að sjá yður bráð-
lega.
Grettir: Vertu blessaður, Gissur, þakka þér fyrir
kvöldið.
Gissur: Mér þykir leitt, að það skuli vera búið!

Rasmína: Viltu fyrirgefa mér, elskan mín, að ég
grimaði þig um að segja ósatt, svo að ég hringdi
til frú Bláberg, og hún sagði, að maðurinn hennar
væri nýfarinn út að hitta þig.
Bláberg: Hvað??? Símaði frú Rasmína? Hvað?
Hvers vegna?
Frú Bláberg: Ég þekki hana ekkert. Maðurinn
hennar sagðist vera að fara út með þér, hún hlýtur
áð vera ákaflega tortryggin — mér þótti vænt um
að geta sagt henni, að svo væri.
Gissur: Ég get ekki sofið. Þetta er mér ráðgáta.
Rasmína hringdi í frú Bláberg, sem sagði, að mað-
urinn hennar væri með mér!