Vikan - 20.06.1946, Blaðsíða 3

VIKAN, nr. 25, 1946
3
Síðasta viðfangsefni Leikfélags Reykjavíkur:
„Tondeleyo66.
TC'IMMTUDAGINN 6. JÚNl
1 hafði Leikfélag Reykjavík-
ur frumsýningu á „Tondeleyo“
(White Cargo), leikriti í þrem
þáttum (sex sýningmn), eftir
Leon Gordon. Leikurinn gerist
á vesturströnd Afríku. Höfund-
ur lætur eftirfarandi athuga-
semd fylgja leiknum: „Við
samningu þessa leikrits hefur
ekki verið gerð nein vísvitandi
tilraun til að skapa eða útiloka
„sensationalisma". Leikurinn er
tilraun til þess að draga upp
mynd af þróunarbaráttu í landi,
sem stöðugt þrjóskast við
ásælni menningarinnar. Hann
er harmleikur hinnar sí-brenn-
andi sólar, sem veldur óum-
flýjanlegum fúa, fúa, sem
feyskir ekki einungis allan
jurtagróður og ýmislegt annað,
heldur einnig hug og hjarta
hinna hvítu manna, sem eru að
reyna að sigra landið.“
Það er fengur að fara og sjá
þennan leik. Hann hefði átt skil-
ið að vera til sýningar á heppi-
legri árstíma og fólk ætti að
sækja svo vel þessar fáu sýn-
ingar, sem verða í sumar, að
tryggt sé, að hann verði sýndur
áfram í haust. Svona góðir leik-
ir og vel leiknir þurfa að ganga
vel. Indriði Waage sýnir það nú
enn einu sinni, að hann er af-
bragðs leikstjóri og þó að hann
virtist mjög slæmur af kvefi á
frumsýningunni lék hann sitt
vandasama hlutverk ágætlega.
Leikurinn gerist allur í sama
umhverfi, kofa Ashleys, manns-
ins, „sem fer“, bugaður á líkama
og sál. Brynjólfur Jóhannesson
leikur hann vel. Langford er
„maðurinn, sem kemur,“ tekur
við af Ashley, og leikur Indriði
Waage hann. Weston er sá,
„sem er kyrr“ og leikur Jón
Aðils hann. Við höfum áður
sagt það um Jón, að hann væri
alltaf að vaxa sem leikari og
hann þurfi að fá tækifæri til
Jón Aðils sem Weston (maðurinn,
„sem er kyrr“) og- Inga Þórðardóttir
sem Tondeleyo.
Frá vinstri: Inga Þórðardóttir sem Tondeleyo og Indriði Waage
sem Langford („maðurinn, sem kemur“).
dórsson, leiksviðsstjórn og
vinnuteikningar voru verk
Finns Kristinssonar, en leik-
tjaldasmíði annaðist Kristinn
Friðfinnsson; ljósameistari Ein-
ar Bachmann. Hljómsveitar-
stjóri var Þórarinn Guðmunds-
son.
Það skal endurtekið, að þenn-
an leik ættu sem flestir að sjá.
Inga Þórðardóttir sem Tondeleyo.
Þetta er sagan um það, hve
harða baráttu hvíti maðurinn
verður að heyja á þeim stöðum
á hnettinum, þar sem hann er
ekki hagvanur, þar sem „stað-
hættirnir“ eru á þann veg, að
hann á illt með að þola þá,
bæði líkamlega og andlega.
Þessari baráttu lýsir leikrit-
ið mjög vel, þrátt fyrir einfald-
leik sinn — maður finnur til
með þessum mönnum, sem eru
að berjast við hitann og fúann
og hina innfæddu.
að sýna það. Hann gerði það í
þessu hlutverki. Okkur finnst
hann vera kominn í fremstu
röð þeirra leikara, sem nú
starfa hér. Hann lék afbragðs
vel manninn, sem er kyrr. Valur
Gíslason lék lækni og hefir stórt
hlutverk. Þegar hann fær hlut-
verk við sitt hæfi, þá stendur
hann sig prýðilega og það var
að þessu sinni; um hæfileika
hans þarf ekki að deila. Tonde-
leyo er eina kvenpersónan í
leiknum, vel gefin, en „óupp-
lýstur“ kynblendingur, er farið
hefir illa með margan manninn,
og leikur Inga Þórðardóttir
þetta hlutverk mjög vel. Gestur
Pálsson leikur skipstjóra og
gerir honum ágæt skil. Aðrar
persónur eru: Vélstjóri (Valdi-
mar Helgason), Worthing (Rú-
rik T. Haraldsson) og Jim Fish,
innfæddur (Sigfús Halldórs-
son).
Frá vinstri: Indriði Waage sem Langford og Valur Gislason sem
lœknirinn.
Leiktjöld málaði Sigfús Hall-
Sigfús Halldórsson sem Jim Fish
(innfæddur).