Vikan - 25.08.1949, Síða 14

14
Íþróttavíkingar Islendinga
Framhald af hls. 3.
væri það stökk í lengra lagi! — Gunnar
Huseby er líka ágætur kringlukastari og
á íslandsmetið í því, þótt stíll hans sé ekki
sem beztur í þeirri grein.
Gunnar æfir manna bezt og mest — þeg-
ar hann æfir. Hann er mjög mjúkur og
fjaðurmagnaður og svo sprettharður, að
hann getur hlaupið 100 m. á góðum tíma;
er það óvanlegt um svo þungan mann, —-
um 120 kg. Hann er allhár vexti, 1.82 m.
Spretthraði hans og fjaðurmagn er e.t.v.
það, sem mestu ræður um hin miklu afrek,
ásamt styrk og góðum keppnistaugum.
Hann hefur ætíð verið K.R.-ingur og
íþróttakennari félagsins, Benedikt Jakobs-
son, verið þjálfari hans.
Á það var minnzt í blaðagrein, — ferða-
pistli frá Irlandi, — nú fyrir skömmu, að
ennþá eimdi eftir af fáleika hjá írskum
almenningi í garð afkomenda víkinganna
frá söguöldinni. Sýnir það, hve djúpstæða
andúð koma þeirra og framferði hefur
vakið í þjóðarsálinni. Nú í sumar sendu
íslendingar hóp „víkinga" til „grænu eyj-
unnar“, en sá flokkur hefur auðsjáanlega
vakið aðrar og ólíkar kenndir hjá þess-
um nágrönnum okkar, því að skýrt hefur
verið frá því, að ungur Iri hafi skrif-
að hingað og óskað að komast í nán-
ari kynni við íslenzku „víkingana", sem
heimsóttu Irland í sumar og vöktu svo
mikla hrifingii! Ætli þær heimsóknir verði
ekki íslendingum happadrýgri og til meiri
sæmdar en heimsóknir hinna marg-lofuðu
forfeðra vorra? Og ætli „útflutningur"
íslendinga á íþróttamönnum á borð við
þá, sem komið hafa fram í sumar á er-
lendum vettvangi — og eru þá Lingiaden-
stúlkurnar meðtaldar —, geti ekki fært
þjóðinni jafn heillavænleg verðmæti og sá,
sem færir henni pund og dollara, — enda
þótt hin áþreifanlegu verðmæti séu einnig
nauðsynleg.
Ólafur Sveinsson.
SIJ LITLA.
Framhald af hls. 7.
hefði ég nokkurn tíma hugsað um „þá
litlu“, ef hún hefði staðið eftir í eldhús-
horninu hjá frú Maríu, þegar ég fór? Þá
hefði hún þó þurft mín með, en nú voru
öll mín heilabrot til einskis. — En mér
var vorkunn, ég gat ekki gleymt „þeirri
litlu“.
Ég hálf rak mig á barnavagn, sem kona
ók eftir gangstéttinni. Ég vék til hliðar,
og muldraði afsökun.
Konan stanzaði og horfði á mig. — Nú
hvers vegna hélt hún ekki áfram?
Ég leit á konuna, — einhver hlýleiki
loitaði inn að hjarta mínu. — þetta var
Óiöf.
Þetta er Ölöf, — sagði ég dálítið sein-
lega, og hugsaði um leið: Ef hún vissi nú,
um hvern ég var að hugsa, rétt núna í því
ég mætti henni. — Ef til vill hefur hún
VIKAN, nr. 34, 1949
488.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. atv.orð. —- 5. hlass.
— 7. fiskur. — 11.
dropar. — 13. verk-
smiðja. — 15. vatnsfail.
— 17. leynifúndur. —
20. sund. — 22. grama.
— 23. verzlunarstaður.
— 24. fugl. — 25. mán-
uður. — 26. afa. — 27.
veitti. — 29. óhljóð. —
30. hljóð. — 31. gleði.
— 34. bæjarn. þgf. —
— 35. svekkir. ■—■ 38.
orm. — 39. leikfang.
— 40. hluta. — 44. snæ.
,— 48. ósléttur. ■— 49.
segja. — 51. líkamshl. — 53. tölu. — 54. stafur.
— 55. viður. — 57. verði svo. — 58. ráps. •—
60. eldfæri. — 61. þrep. — 62. dýramál. ■— 64.
flýtir. — 65. mannvirki. — 67. hrósa. — 69. trjá-
blöð. — 70. atv.orö. — 71. vinna.
Lóðrétt' skýring:
2. nes. — 3. ending. — 4. fljót
7. fugl. — 8. á. — 9. pilt.
— 6. vif. —
10. kvæði. — 12.
húsdýr. — 13. spilin. — 14. þungi. — 16. van-
stilltur. — 18. ánægju. — 19. á litinn. — 21.
barefli. — 26. æf. — 28. flaustur. — 30. brauð-
ið. — 32. mann. — 33. fiskur. — 34. átvagl. —
36. gangur. — 37. farartæki. — 41. líkamshluta.
—- 42. uppsprettur. — 43. reiðan. — 44. fugl. —
45. ílát. — 46. eyja. — 47. eins. — 50. órækt.
— 51. ungviði. — 52. ull. — 55. vatnsfall. — 56.
veiki. — 59. heiti. -— 62. kenndur. — 63. fugl.
— 66. 2 eins. — 68. leyfist.
Lawsn á 487. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. Kk. — 3. grútarbrælan. — 13. læs.
— 15. otar. •—• 16. fann. — 17. yfirlið. -— 18.
Sæfaxi. — 20. fag. — 21. snúða. — 24. mála. —
27. glitofna. — 29. agalegt. — 31. una. •— 32.
lán. — 33. raggeit. — 35. eind. — 36. es. — 38.
gt. — 39. lýi. — 40. gl. — 41. ds. — 42. snúa.
— 44. spónanna. — 47. tál. — 48. tau. — 49.
draugsa. — 50. upprakta. — 52. kunn. — 53.
kláða. — 55. úlfs. — 57. snótar. — 59. leiðari.
— 61. Jóns. —• 62. einn. 63. rán. — 64. blikk-
smiðnum. — 65. rs.
líka verið að hugsa til hennar ,,litlu“ sinn-
ar, þegar hún mætti mér?
Ég horfði í augu Ölafar, og fann ein-
hverja gleði, í dauflegu tilliti hennar.
— Langar þig kannske að sjá, það sem
ég hef hérna í vagninum, — sagði hún.
Hún beið ekki eftir svari frá mér, en
fletti til sænginni, og þá kom svolítið
barnsandlit í ljós.
— Svona er hann alltaf glaður, — sagði
Ólöf. — Hann horfir stöðugt brosandi á
allt í kring um sig. Þú manst kannske
eftir henni „litlu“ minni, hún var alltaf
svo alvörugefin. —
— Já, Ólöf, ég man vel eftir „þeirri
litlu“, en átt þú þetta barn?
— Já, ég á hann, svona er ég rík. —
Og ég er ákaflega hamingjusöm með
hann, þó pabbi hans hafi ekki ennþá vilj-
að meðganga hann. — Hann er ennþá
hændari að mér, en „sú litla“ var, hún var
alltaf svo alvörugefin, og sætti sig svo
vel við að vera ein. —
Ólöf losaði um húfuna á litla kollinum,
og fór með fingurna i gegnum dökkt
grófgert hárið. — Það lýsti sama gleðin
Lóðrétt: 1. Klyfjahestur. — 2. kæfa. — 4.
rolulegt. — 5. úti. — 6. taðe. — 7. ar. — 8. bræð-
ina. — 9. æfa. — 10. laxafli. — 11. ani. —- 12.
nn. — 14. Sigmar. — 18. Súlutind. — 19. taka.
— 22. ng. — 23. landslagsins. — 25. álaga. •—
26. agg. — 28. nánd. — 30. telputár. — 34. iyó.
— 35. elnun. — 37. snáp. — 40. gnauðinu. —
43. úlpunni. — 44. saklaus. — 45. ark. — 46.
agnúar. — 48. takt. — 51. að. — 54. alið. —-
56. frár. — 57. sól. — 58. ósk. — 60. enn. —
61. jb. — 62. ei.
Svör við „Veiztu—?“ á bls. 4:
1. 1452—1519.
2. 17. sept. 1939.
3. Fritz Clausen.
4. Kænugarður.
5. Antwerpen.
6. Sveinn Sveinsson.
7. 800° C.
8. 104° C.
9. 25 km.
10. 1 Fossakoti I Borgarfirði 1896.
úr dökkum barnsaugunum, og úr öllu
litla andlitinu.
— Ég vona að ég fái að halda honum
hjá mér, — sagði Ólöf, og festi aftur á
hann húfuna. — Hann er eitthvað svo
mikið fyrir lífið. —
Mér varð orðfall, eins og stundum vill
verða, en ósjálfrátt dáðist ég að kjarki
þessarar veikbyggðu stúlku.
Innan stundar var Ólöf horfin, með litla
drenginn sinn, innan um mannfjöldann á
götunni. En ég reyndi að skilja gleði
hennar yfir að leiða aðra inn í baráttuna
með sér.