Vikan - 24.11.1949, Qupperneq 14

14
Hvað sem það
kostar
,Framhald af bls. -4
inn náfölnaði og hopaði aftur á bak. Hann
mælti:
„Það — þetta — vissi ég ekki. „Ég
vissi ekki að hann hefði skrifað þetta.“
„Nei, þér vissuð það ekki,“ sagði lög-
reglumaðurinn rólega. Svo bætti hann við:
„Ég tek yður fastan, í laganna nafni,
grunaðan um að hafa myrt dr. Etz. Ég
álít það heppilegast fyrir yður að játa
sök yðar strax. Illu er bezt af lokið.“
Martin var eins og stirðnaður. Hann
tautaði: „Hann hefur það. Hann hefur
það. Þarna — þarna,“ mælti hann.
„Hvað hefur hann? Segið mér það.“
„Hann hefur það í lófanum,“ æpti Mar-
tin og datt meðvitundarlaus á gólfið.
„Hérna, drekkið ofurlítið af víni, og seg-
ið okkur svo hvað hann hefur í lófanum.
Er það frímerki?"
Martin var að komast til meðvitundar.
Hann tæmdi glasið, sem haldið. var að
vörum hans. Hanrí mælti hásri röddu:
„Hvað átti ég að taka til bragða? Ég
sendi frímerkjakaupmenn til hans, og lét
þá bjóða og bjóða stöðugt hærra verð.
Að lokum lét ég bjóða honum fimm þús-
und pund. En hann neitaði að selja.
Ég hefði skilið það, ef hann hefði ekki
átt nema þetta eina af þessari tegund, —
ég hefði- ekki selt það fyrir miljón punda.
En hann átti annað. Og þessi tvö eru hin
einu af þessari tegund, sem til eru. Hann
vildi ekki selja annað frímerkið.
Svo réð ég mig hjá honum sem þjón.
Ég áleit að ég gæti með tímanum komið
honum til að selja frímerkið.
Það liðu tvö ár þar til ég fékk að sjá
frímerki þessi. Það var fyrir viku. Ég
fór að láta hann ráða í það, að ég hefði
vit á frímerkjum, og í dag sagði ég hon-
um hvaða maður ég væri. Ég heiti John
Deed.
Ég sagði, að hann mætti sjálfur ákveða
verð frímerkisins. En hann hló háðslega.
Ég sárbað hann og ógnaði honum. Þá
varð hann hræddur og hugðist kalla á
hjálp. En þá barði ég hann, og drap hann.
Það var ekki mín sök. Hann læsti hönd-
Snni um merkið. Hann v.ildi ekki láta
það, en ég vildi fá það; ég varð að éign-
ast það. Skiljið þér mig?“
Deed hneig niður á stól og hristi höf-
uðið. Hann mælti lágt eða hvíslaði, með
harmþrunginni rödd bugaðs manns:
„Nei, þér skiljið þetta ekki.“
VIKAN, nr. 47, 1949
501.
krossgáta
Vikunnar
Lárétt skýring:
1. Áburð. — 6. félags-
skapur. — 9. þaut. — 10.
notandi. — 11. göng. —
13. ólíkara. — 15. fóta-
búnað. — 17. rödd. — 18.
íláts. — 20. verzlunar-
stað. — 24. ástundunar.
samur. — 25. húsdýr. —
27. röng. — 29. skín. —
31. dýrin. — 32. rölt. —
33. Hrísið. — 35. hrossi.
37. suðu. — 40. mótlæti.
41. ending. — 43. rangal-
anum. — 46. ungviðið. —
48. blása. — 49. slæm. - -
50. ógreitt.
51. veiðinnar. — 52. trjónurnar.
Lóðrétt skýring:
1. Skyldmenni. — 2. heilbrigða. — 3. bæjarn.
4. eydd. — 5. kæti. — 6. mislitt. — 7. vatn. -—
8. ræðuflutningur. — 12. endalok. — 14. morð-
tólið. —- 16. bráðna. — 19. heimsálfa. — 21. verk-
færa. — 22. níðsterkt. — 23. skemmd. — 26. dýr-
ið. — 28. gleði. — 29. sjónauka. — 30. gerjun.
31. reiðihljóð. — 34. útkljáð. — 36. mannsn. —
38. þefinn. — 39. sigurverk. — 42. erfiði. — 44.
góðvilja. — 45. narta. -— 47. hljóð.
Lausn á 500. krossgátu Vikunnar.
Lárétt: 1. Skúr. — 5. áheit. — 8. aska. •— 12.
táðan. — 14. eftir. — 15. óna. — 16. úrs. — 18.
gal. — 20. ósa. — 21. te. — 22. flóamanna. —
25. ur. — 26. lalla. — 28. natar. — 31. s o s. —
32. ugg. — 34. rak. -— 36. Geit. — 37. braut. —
39. rauf. — 40. haug. 41. makk. — 42. útey. —
44. rafal. — 46. ofan. — 48. fló. — 50. rór. — 51.
ósa. -— 52. rakka. — 54. kytra. — 56. ló. — 57.
Ingvasyni. — 60. fæ. — 62. oft. — 64. áaa. — 65.
önd. 66. att. — 67. gaula. — 69. innar. — 71.
anga. — 72. manna. — 73. ánna.
Lóðrétt: 1. Stól. — 2. kanel. — 3. úða. — 4.
ra. — 6. hýsa. — 7. Inga. — 8. ap. 9. stó. — 10.
kisur. — 11. arar. — 13. núlls. — 14. elnar. —
17. róa. — 19. ann. —. 22. flothylki. — 23. maga.
24. afar kosti. — 27. asi. — 29. aka. ■— 30. agnúi.
32. urgar. — 33. gumar. — 35. ófínn. — 37. bur.
38. tal. — 43. efa. — 45. fóta. -— 47. far. — 49.
óknáa. — 51. óyndi. — 52. rófán. —: 53. aga. —
54. kyn. — 55. aftan. — 56. loga. — 58. Vala. ■—
59. sönn. — 61. ætra. — 63. ing. — 66. ann. —
68. la. — 70. ná.
Svör við „Veiztu —?“ á bls. 4:
1. 1841. — 2. 1 Síberíu við Japanshaf. — 3.
60° nbr. — 4. í byrjun 17. aldar. — 5. Vorið 1880.
— 6. Torfi Bjarnason. — 7. 1935. — 8. 113°—
115° C. — 9. Puccini. — 10. Á Goddastöðum í
Dalasýslu. 1899.
Þessi maður ber vitni í máli Judith Coplon, sem
ákærð var fyrir þjófnað á mikilvægum skjölum í
dómsmálaráðuneytinu bandaríska, þar sem hún
starfaði.