Vikan - 11.05.1950, Blaðsíða 4

4
VIKAN, nr. 19, 1950
Mesta peningafölsun
Norskur prentari, sem vann við mestu
peningafölsunargerð, er átt hefur sér stað,
gengur nú um sem frjáls maður. Hann
verður ekki krafinn ábyrgðar á þessu
refsiverða athæfi, þar sem hann vann að
peningafölsuninni sem fangi Þjóðverja í
Sachsenhauser.
Prentari þessi er 46 ára og á heima í
Oslo. Þjóðverjar fölsuðu marga milljarða
króna, eða réttara sagt, enskra punda.
Það voru Gyðingar, er látnir voru vinna
að þessari miklu peningafölsun, og átti
vitanlega að lífláta þá alla, er verkinu
væri lokið.
Moritz Nachtstern var einn þeirra. 1
bókinni „Peningafölsun í fangabúð 19“,
sem Nachtstern og Ragnar Arntzen hafa
samið, er greinilega sagt frá þessari gíf-
urlegu peningafölsun.
Um þessar múndir flæða fölsk pund og
dollarar yfir Evrópu og Suður-Ameríku.-
Er álitið að seðlar þessir séu prentaðir
með tækjum þeim, sem. notuð voru í
„Blokk 19“. En þennan stað hafa menn
nefnt gullnámu Hitlers. Tækin hafa vafa-
laust komist í hendur alþjóðaglæpamanna-
félags. Og er nú allt reynt til þess að hafa
hendur í hári peningafalsaranna.
Þjóðverjar fluttu h. u. b. 700 Gyðinga
frá Noregi 26. nóvember 1942, með skip-
inu „Donau“. Einungis sjö þessara manna
komu aftur til Noregs. Moritz Nachtstern
prentari var einn þeirra.
Þegar Gyðingarnir, frá Noregi, komu til
Póllands, var konum og börnum ekið til
gasklefanna og tekin af lífi. Karlmenn-
irnir áttu að þræla þar til lífskraftar
þeirra þrytu. 1 Auschwitz voru flúruð
fanganúmer á handleggi þeirra. Þessu
fylgir all mikill sársauki. Fangi sá, er
stóð næstur fyrir framan Nachtstern, í
röðinni, varð dálítið smeykur, og gekk eitt
skref aftur á bak. En þetta varð til þess,
að Nachtstern fékk númer það, sem hinn
fanginn átti að fá. Þessi tilviljun leiddi
til þess, að Nachtstern var látinn í „Blokk
19“ í Sachsenhausen og komst lifandi
heim aftur.
Báðir voru menn þessir prentarar. En er
Þjóðverjar, tveim mánuðum síðar, kröfð-
ust sjö prentara, fóru þeir eftir númerum
fanganna. Og sjöundi maðurinn í röðinni
var Nachtstern. Hann var eini Norðmað-
urinn, sem tekinn var í peningafölsunar-
vinnuna. *
Áður en Nachtstern fór að vinna í
Sachenhausen, hafði hann, og aðrir norsk-
ir Gyðingar, verið í Austur-Póllandi, í svo-
nefndum vinnubúðum fanga. Þar höfðu
þeir kynnzt harðýðgi Þjóðverja og kyn-
flokka- eða Gyðingahatri. Þegar Nacht-
stern kom til Sachsenhausen var hann því
all mikið af sér genginn. Hann hafði feng-
ið kýli. En reyndi að losna við að
fara á sjúkrahús. Ef senda þurfti Gyðing
mannkynssögunnar.
á sjúkrahús, þýddi það sama og dauðann.
Allir veikir Gyðingar voru brenndir.
Nachtstern fékk hnefastórt kýli á lærið,
og neyddist þá til þess að fara á sjúkra-
hús.
Samtímis fóru ellefu aðrir Gyðingar
þangað til þess að fá bót meina sinna.
Enginn þeirra kom aftur. Læknirinn var
Pólverji. Hann hafði komið til Skandi-
navíu. Og er hann frétti að Nachtstern
væri Norðmaður, gerði Pólverjinn skurð-
aðgerð á honum, læknaði hann, og lét ekki
taka hann af lífi.
Það var í marz 1943, að Nachtstern og
sex aðrir prentarar, voru látnir í „Blokk
19“ í Sachsenhausen. Helmingur „blokkar-
innar“ var gerð að prentsmiðju, mjög full-
kominni.
Þýzkur foringi tók seðil, sem lá á borð-
inu, og spurði fangana, hvort þeir vissu
hvað þetta væri. Allir þekktu þeir, að
þetta var enskur peningaseðill. Foringinn
spurði hvort seðillinn væri ekta. En þeirri
spurningu gat enginn svarað. Vanþekk-
ingin féll í góða jörð. SS maðurinn trúði
þeim fyrir því, að þeir ættu að fá að vinna
við það, að búa til stóra hauga af þvílík-
um seðlum.
„Við höfum þegar unnið stríðið," sagði
hann. „En við verðum einnig að eyðileggja
fjárhagsafkomu Englands og skapa verð-
.bólgu og öngþveiti.“ Hann bætti því við
'■oiiiiMiiiiiiiniiiiimiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiiiiiimiimiiiiiiiiiniiiiiiiiiim
| VEIZTU -? I
i 1. John Paul Jones, hetja í sjóliði Banda- É
ríkjanna, var ekki amerískur ríkis- \
borgari, stjórnaði ekki flota ame- 5
rískra skipa og nafn hans var ekki |
Jones! Getið þér skýrt þetta?
| 2. Hvað heitir þjóðflokkurinn, sem býr |
í héruðunum innst við Biskayaflóa á |
Spáni ? \
I 3. Hvað er „skollakoppur" ?
| 4. Hvenær uppgötvaði Chr. Huygens jj
hringinn í kringum Satúrnus?
= 5. Hvert er flatarmál Monaco?
| 6. Hverrar þjóðar er tónskáldið Granville \
Bantock og hvenær er hann fæddur? ;
| 7. Hve margir Færeyingar eru á þingi j
| Danmerkur ? |
É 8. Hve breitt er Eyrarsund, þar sem það i
er mjóst?
I 9. Hvort tungumálið er eldra gríska eða |
latína ? :
I 10. Hver er stærsta eyja heimsins og hve í
I stór er hún?
Sjá svör á bls. 14. =
að úr prentsmiðjunni lægi aðeins ein leið,
n. 1. í líkbrennsluofnana. Upp á vegg var
sett svohljóðandi viðvörun: „Sá, sem
fremur hér skemmdarverk, eða gerir til-
raun til þess að hafa samband við nokkurn
utan prentverksins, mun af lífi tekinn.“
I fyrstu unnu 26 menn í prentverkinu,
allt Gyðingar frá ýmsum löndum. Sumir
þessara manna voru Þjóðverjar, sem höfðu
tíu ára fangabúðavist að baki.
Prentsmiðjan, sem prentaði þessa fölsku
seðla tók til starfa um jólaleytið 1942. En
það var ekki fyrr en í marz 1943, að fram-
leiðsla falskra seðla varð stórfelld.
Vísindaleg peningafölsun krefst mik-
ils undirbúnings. Og Þjóðverjar gengu að
þessu verki með sinni alkunnu vandvirkni
og nákvæmni. Þeir höfðu beztu tegundir
prentvéla, og plöturnar, sem seðlarnir voru
prentaðir á, voru hrein listaverk. Þær voru
hárnákvæmar. Öll leynileg merki, sem eru
á enskum seðlum, voru nákvæmlega stæld.
Númer, bókstafir og ártöl voru svo vel
gerð á fölsku seðlunum, að ómögulegt var
að greina á milli ekta seðla og falsaðra.
Hvaða pappír .skyldi nota, olli þýzku
sérfræðingunum mestra heilabrota.
Pappír þarf mjög að vanda, er falsa skal
peningaseðla. I marz 1943 Var pappírs-
vandamálið leyst. Þó var pappírinn, sem
búinn hafði verið til, ekki nákvæmlega
eins og „Bank of England" notar til seðla-
gerðar. En falski pappírinn var mjög lík-
ur þeim enska. Öll vatnsmerki voru ná-
kvæmlega stæld og sett á rétta staði. Papp-
írinn var búinn til í Vestur-Þýzkalandi, og
framleiddur í örkum, 40x50 cm. að stærð.
Ur hverri örk mátti búa til fimm eða tíu
punda seðla.
I upphafi fékk prentsmiðjan vikulega
tíu kassa af pappír, og voru 100—150 kg.
í hverjum kassa.
I fyrstu voru aðeins fimm og tíu punda
seðlar prentaðir. Síðar voru svo tuttugu
og fimmtíu punda seðlar falsaðir. Þjóð-
verjum kom ekki til hugar að fást við föls-
un eins punds seðla.
Fölsku seðlarnir voru merktir með ár-
tölunum 1931—39. Svo varð að sjá um
að þeir litu út eins og þeir hefðu gengið
manna á milli. Fangarnir gerðu margar
tilraunir til þess að láta seðlana fá „elli-
mörk“.
Þjóðverjar voru vandlátir í þessu efni.
1 fyrstu tróðu fangarnir á seðlunum. Svo
brutu þeir þá saman og þvældu þá. En
Þjóðverjarnir öskruðu og sögðu, að svo
óhreinir væru enskir seðlar ekki. En að
lokum tókst að gera seðlana eðlilega elli-
lega. Mörg títuprjónagöt voru gerð í horn
seðlanna. Því fleiri, sem seðillinn var eldri,
samkvæmt ártalinu, er á honum stóð.
Enskir bankamenn hafa haft þann sið, að
hefta marga seðla saman með títuprjónum.
Seðlarnir voru bornir saman á ýmsan hátt,
og vöðlað saman. Síðast voru þeir gerðir
sléttir og pressaðir í handpressu. Stjórn-
in í Berlín varð að lokum ánægð með
fölsku seðlana.
Framhald á bls. 7.