Menntamál - 01.01.1933, Síða 17

MENNTAMÁL
17
þriÖji er „mitt á milli þeirra“, eins og Vessel kemst aÖ orði viÖ
kunningja sina.
Einum þykir þú vera of gæfur, annar telur þig of strangan
o. s. frv.
Agreiningsefnin geta veriÖ mörg og margvísleg. Vel getur
verið aÖ þér skjátlist, og einn eÖa annar hafi rétt fyrir sér..
Gættu að því og reyndu aÖ hagnýta þér góÖ ráð. En getir þú
ekki fundið önnur ráð betri en þín eÖa ])au, er þú styÖst við
frá kennurum þinum eÖa reynslufræðum uppeldismálanna, hví
skyldir þú þá hreyta um, breyta móti betri vitund.
Dómsdagur þinn er ekki kominn, hann er ekki í dag, ekki á
morgun og ekki hinn daginn. Vertu rólegur. Láttu aðra dæma.
Það eru dagdómar, sennilega dægurflugur. Sami maðurinn get-
ur jafnvel dæmt um sömu aðferð og sama háttalag á annan veg
á morgun. að ári, eftir nokkur ár. Meira að segja er ekkert
liklegra.
Hvernig fer þú þá að ?
Nei, íarðu varlega.
Þó að þú hafir skyldur og á þér hvíli ábyrgð, þá er þér engan
veginn skylt að lifa svo öllum líki. Það getur enginn.
Þér er reyndar skylt að reynast öllunt svo vel sem þú getur,
en það er annað mál.
Þú ert að vísu samferðamaður þeirra, sem senda börnin til
þín, og samverkamaður þeirra.
En þú ert förunautur og fylgdarmaður liarnanna. Það er
meira.
Þú bcrð ábyrgð á því, að segja þeim svo rétt til vegar, sem
þú frekast getur, hjálpa ]teim af fremsta megni til að átta sig
á viöáttunni framundan, með öllnm hennar frjómögnum og feg-
urð, freistingum og hættum. Börnin geta sagt síðar, er ]iau eru
vaxnir rnenn og konur, að ]>ú hafir verið leiðtogi þeirra. Þau
gætu meira að segja haft það sér til afsökuriar á villigötum, aÖ
þú hafir sagt þeim illa, eða jafnvel rangt til, fyrir þá s<")k séu
])au nú þarna stödd.