Menntamál - 01.10.1946, Síða 24

126
MENNTAMÁL
ÓLAFUR Þ. KRISTJÁNSSON:
Um landsprófið (miÖskólaprófiS)
Einn aðaltilgangur hinna nýju fræðslulaga er að koma
samræmi á skólakerfi landsins. í hinni glöggu grein Ár-
manns skólastjóra Halldórssonar í síðasta hefti Mennta-
mála er sýnt fram á, hver nauðsyn rekur til slíkra breyt-
inga og hvers er af þeim vænzt. Verður varla um það
deilt, að hér er merkilegt spor stigið í rétta átt, þótt enn
sé ekki séð, hvernig til tekst um framkvæmdirnar, en
engin ástæða er til að vantreysta því, að þær verði yfir-
leitt í samræmi við tilgang laganna, þó að það taki eðli-
lega nokkurn tíma að koma breytingunum á og menn
verði að þreifa fyrir sér um sumt, hvernig því verði bezt
hagað. Hinu mega menn og ekki loka augunum fyrir, að
eigi þarf að sveigja langt til hliðar af þeirri leið, sem
fræðslulögin marka, til þess að lenda í ófærum. Bendir
Ármann Halldórsson í grein sinni á þá hættu, að próf
hvers skólastigs kunni að mótast að meira eða minna
leyti af kröfum næsta skólastigs fyrir ofan, en svo eigi
ekki að vera, heldur þurfi hvert skólastig að fá að ráða
prófum sínum sjálft og sníða þau eftir því, sem nem-
endum þess er fært eftir þroska og kunnáttu. „Þörfum
og áhugamálum nemenda verður að sinna á hverju skeiði,“
segir skólastjórinn, „en líta ekki eingöngu til þess, sem
verða á, heldur miklu fremur til þess, sem er.“
í þessum orðum felst jafnframt viðvörun við annarri
hættu, sem nærri liggur, þegar verið er að skipuleggja og
samræma kennslustarf skóla, en hún er sú, að kennslan
verði um of bókstafsbundin og stirðni í sveigjulausum