Menntamál - 01.08.1971, Blaðsíða 21

íbúar Sesamsstrætis.
gata í þykjustunni, sem í bjuggu ýniiss konar
ólíkar persónur. Þar var raunvísindakennarinn
Gordon, kona hans Susan, matvörukaupmaður-
inn herra Hooper, nokkur börn og loks hópur
af sérk'ennilegum brúðum, svokölluðum „mup-
pets“, sem margar hverjar voru hinir sérkenni-
legustu persónuleikar. í þáttunum gerist margt.
Sem dæmi má nefna, að börnin fara í þrauta-
kóng, brúðurnar deila um hvernig þær eigi að
skipta 15 kökum í tvo jafna hluta, og sömuleiðis
kenna brúðurnar hitt og þetta, þ. á m. 'eru haldn-
ir fyrirlestrar um einstaka bókstafi eða tölustafi,
og loks gerist fjöldamargt í sambandi við mann-
leg samskipti. Þá er skotið inn stuttum, beinunr
fræðsluþáttum, m. a. um stafi, tölur og ýmsar
þrautir. Þess má geta, að við fyrstu kynningu
stafa og talna er notuð dænrigerð auglýsinga-
tækni.
Það, sem sérstaklega eink'ennir þessa þætti og
greinir þá frá öðru svipuðu, senr reynt hefur
verið í sjónvarpi eða almennri kennslu, er það,
lrversu mikil áherzla er lögð á:
a) Að prédika aldrei fyrir börnunum. Forprófun
á þáttunum leiddi í ljós, að athygli barnanna
datt nrjög niður, ef reynt var að prédika fyrir
þeinr, t. d. í sanrbandi við nrannleg samskipti.
b) Að lrafa ekkert atriði í neinunr þætti lengra
en fáar mínútur. Forprófun leiddi einnig í ljós,
MENNTAMÁL