Vorið - 01.04.1933, Blaðsíða 1

4
0 R
BARNABLAÐ

með myndam
Útgefandi: Hannes J. Magnússon.
4. tölublað.
Akureyri, 1. apríl 1933.
2. árgangur.
Vinir m ekki bregðast.
Einhver allra bezti vinurinn
sem ég hefi átt á œfi minni var
hestur, og hét Glói. Nú er hann
dáinn, þessi vinur minn, og hefði
hann verið vel þess verður að
hans hefði verið minnzt með
nokkrum línum, þó ætla ég ekki
að gera það meir; ég ætla að eiga
minningarnar um hann einn. Því
þær eru engum eins kærar sem
toér. En ég skal fullvissa ykkur
um það, ungu lesendur að vinátta
milli manna og dýra getur orðið
svo innileg, að dauði þessara mál-
lausu vina getur engu síður kallað
tárin fram í augun, en dauði ann-
ara ástvina. Ef þið hafið aldrei
reynt það, vildi ég óska ykkur
þess öllum, að þið ættuð eftir að
reyna það.
Ég trúi því fastlega að mönnun-
um sé alltaf að fara fram í því
sem gott er, og víst er það, að
mikið eru þeir nú orðnir betri við
dýri-n, almennt, en áður var.
Margt er nú gert til að láta dýr-
unum líða vel, meira að segja
byggð sérstök sjúkrahús og aðrar
stofnanir fyrir dýr. Hér sjáið þið
t. d. lækni vera að draga tönn úr
ketti, sem hefur fengið tannpínu,
en líklega hefur kisa ekki fengið
hana af sætindaáti eins og þið. En
hvað um það; dýravinunum er
alltaf að f jölga, og’ vonandi þá um
leið þeim, sem hjálpa vilja öllum,
sem bágt eiga og hjálpar þurfa,