Bjarmi - 15.01.1907, Blaðsíða 5
BJARMI
.srsffrss IvRISTILEGT HEIMILISBLAÐ
I. ;ir<>'. ________________Reykjavík, 15. jmniar 1907 | 1. blað
Vökumaður, livað liður nóttinni? — »Morguiiinn kemur og þó cr nótt. Éf þcr viijið sþyrja, þá
komið aftur og spyrjið /« Es. 21., 11.—12.
Ávarp
til lesendenna.
Öllum þeim Krisis vinum, sem þella
blað lesa eða heyra, óskum vér náð-
ar guðs og friðar.
Svo viljum vér í fám orðum gjöra
grein fyrir stefnu og hlutverki btaðs-
ins.
Aðalliliitverk þess er i fœstum orð-
um það, að vekja hjá leikmönnum
þjóðar vorrar ljé>sa og lifandi með-
vitund nm, livað þeim ber að gjöra
fyrir sitt leyti, til þess að sönn tni oy
siðgœði lifi og blómgist meðat þjóðar
vorrar.
Oft hefir verið ritað um það og því
meira rœtt, að œskilegt vœri, að leik-
mennirnir væni prestimum samtáka
nm, að efla lifandi og starfandi
kristindóm í landinu, svo að lwer ein-
stakur maður mœtti skilja og rœkja
skyldu sina við guð og sjálfan sig og
meðbrœðurna. Nokkrir áhugasamir
prestar hafa nií þegar i þvi skyni
gengist fyrir samtalsfundum um trú-
mál oy kristilegum ungmennafélags-
skap i söfnuðum sínum, þó að þœr
tilraunir hafi ekki getað rutt sér id
rúms til hlitar, enn sem komið er.
Pví verður ekki neitað, að það er
fyllilega samkvœmt anda kristindóms-
ins, að leikmennirnir taki sinn þátt i
allri kristilegri starfsemi og þar á með-
al boðnn fagnaðarcrindsins; það er
meira að segja, fyrsta og helgasta
skylda þeirra við drottinn vorn og
frelsara, en þvi helgari sem skyldan er,
því meiri ábyvgð fylgir henni, ef hún
er vánrœkt. Pví má ekki gleyma.
Pessari skyldu leikmanna geta engir
aörir gegnt fyrir þá, fremnr en öðrum
skyldum. Peir verða að rækja hana
sjál/ir.
Blað vort « að vinna að þvi,
eftir þeirri náð, sem guð vill gefa oss
til þess, að leikmennirnir mœttu skilja
og rækja þessa ábyrgðarmiklu skyldu
sína, og taki til starfa og rétti hverj-
um þeim kennimanni hlýja bróður-
Itönd, sem ann lifandi og starfandi
kristindómi. Vér vonum því að hverj-
um þeim kennimánni verði btað vort
hið mesta fagnaðarefni, og að hann
vilji féislegá styðja að iitbreiðslu þéss i
orði og verki.
Og þá vcentum vér eigi siður bróð-
urlegrar hlutlöku leikmáhnanna, þvi
að vér vitum, að margir afþeim skilja
þessa helgu skyldu sina, þó að þeir
ha/i ekki látið mikið til sín taka, enn
sem komið er.
Pó að kristindómslif þjóðar vorrar
sé dauft og táplitið, þá liafa þó ýms-
ar hollar kristilegar líjslireyfingar vakn-
að meðal hennar mí á siðari árum,
svo sem kristilegur félagsskapur ungra
manna, sunnudagaskólar, kristniboð,
bindindishreyfingin o. fl., Alla slika ný-