Bjarmi - 31.01.1907, Síða 3
B .1 A R M I
11
þykist skynsemin hafa unnið fræg-
an sigur. »Frjálslynd kyrkja! Frjáls-
lyndir kennimenn« bergmálar þá í
öilum áttum. Skynsemin tekur sér
þá fullan rétl til þess, að nema
það burt úr biblíunni, sem henni lík-
ar ekki, og þá sérstaklega það, að
sáluhjálparvegurinn sé ekki nema
þessi eini, að trúa á Jesúm Krist,
guðs son. Hún setur þá liiklaust
sína mörgu og hægu vegi í staðinn.
Pá fer hún að gerast djörf, og kallar
þá Krist »hinn margdjukaða Gyðing
aldarinnar« og öðrum óvirðingarnöfn-
um. »Trúarmeðvitundin ræður, ef
hana greinir á við biblíuna«, segir
skynsemin þá, ef kyrkjan vandar um
við liana.
»Bjarmi« lýsir því nú yfir, að hann
mun hiklaust halda því fram við
livern, sem í hlut á, að hvar helzt
sem trúarmeðvitund manna greinir á
við guðs orð i heilagri ritningu, um
sáluhjálparveginn, þá eigi orðið að
ráða — þetla orð frelsarans, sem all-
ir hafa lært:
ȃg er vegurinn, sannleikurinn og
lílið; enginn lcemur til föðursins,
nema fyrir mig«.
Drottinn vor og konungur kyrkj-
unnar geíi því orði sigur í hjarta
hvers einasta íslendings!
/2 y.
?
Árið, sem leið.
t*að mætti ætla, að margt hefði ver-
ið ritað og rætt um ytra fyrirkomulag
kyrkjunnar vor á meðal þetta síðasta
ar> þai' sem jafn stórvægilegar breyt-
mgartillögur um kyrkjumál landsins
koma frá kyrkjumálanefndinni og
það í 2 ólíkar áttir, tillögur, sem
uæsta alþingi tekur væntanlega til
ineðíerðar,ogfullnaðarúv§lila í bráðina.
Hefði aðrar eins breytingartillögur
verið gerðar lijá einhverri nágranna-
þjóð vorri, hefðu þær verið röggsam-
lega ræddar á málfundum og í blöð-
unum, en hér helir verið sáralítið á
þær minnst opinberlega nema á
prestafundi Árnesinga, alveg eins og
flestum standi alveg á sama, livort
alt situr við sama liorfið um ytra
fyrirlcomulag kyrkjunnar eða þá, hvort
breytt verður eftir tillögum meiri eða
minni liluta nefndarinnar.
Þó er fremur ólíklegt, að kyrkjulega
sinnuðum mönnum sé, t. d. alveg sama,
hvort 30 prestaköll eru lögð nið-
ur eða ekki, hvorl bj>skupsembættið
er lagt niður eða elcki, hvort preslar
fái föst laun eða ekki og loks, hvort
þjóðkyrkjan er lögð niður eða ekki.
En þegar sjáll’ sýnódus þegir um málið
á þessum þriggja tíma fundi, sem hún
gat þó haldið síðastliðið ár, þá er lík-
lega öðrum vorkunn, þótt áhugi og
umhyggja þeirra komist lillu lengra.
Alþingi á auðsjáanlega að verða al-
veg einrátt um málalokin, og mun
þó engin fjarstæða að ætla, að sumir
þingmennirnir þykist ekki hafa mik-
inn tíma lil kyrkjulegra liugleiðinga
á næsta þingi, þar sem önnur eins
stórpólitík er á ferðum, og nú er.1
Prestafundurinn norðlenzki, sem
stundum hefir verið svo ánægjulegur,
átli að vera á Sauðárkrók síðastliðið
suinar, en fórst fyrir að mestu leyti,
af því að einir 6 prestar sóltu liann.
— Vonandi er, að aftur færist fult líf
í þessi prestasamtök; þau geta orðið
til mikillar blessunar. —
2 preslar hafa sagt af sérembætti:
síra Hjörleifur Einarsson prófastur frá
Undirfelli, sem góðkunnur er fyrir
framúrskarandi áhuga á kristindóms-
*) Bjarma þætti vænt um stuttar grein-
ar um tillögur kyrkjumálanefndarinnar,
sérstaklega frá prestum eða bændum í
syeit.