Bjarmi - 31.01.1907, Síða 7

IBJJ ARMI
15
tíðlegt, að koma saman i guðs
húsi, og heyra orð hans þar. En
það hefir litla þýðingu að vera að
fást um þetta, heldur að eins hiðja
Guð, að það megi hreytast til batn-
aðar og að trúin á Guð og hans
orð megi hafa meiri áhrif á hug og
hjortu manna. — Og jeg trúi fast-
lega, að fyr eða síðar komi trúar-
vakning hér á Islandi, þótt oss, sem
nú lifum, auðnist máske ekki að
gleðja oss við það, en það gerir nú
minnst, ef maður að eins er trúr,
þar sem drottinn setur mann.
Enginn skyldi þreytast að biðja
fyrir þessu landi og öllum þeim,
sem eru langt frá Guði. Ó, jegfinn
mig vantar svo mikinn kærleika til
þessara manna, sem ekki skilja
mig í því, sem mér er kærast og
háleitast af öllu; en það er auðvitað
af því, að jeg elska ekki frelsarann
minn nógu heitt, því frá honum
streymir velvild vor og kærleikur
til annara; en jeg hið Guð að gefa
mér meiri kærleika, hið um það
með öruggu trausti, því að hann
hefir sjálfur sagt: »Biðjið og mun
yður gefast«.------(Úr bréfi).
Fyrirlestur um Eggert Ólafsson.
Hr. Jón Jónsson sagnfræðingur
hélt fyrir skemstu einkar fróðlegan
og merkilegan fyrirlestur fyrir Ung-
mennafélag Reykjavíkur um Eggert
Ólafsson, skáldið og föðuríandsvin-
ion alkunna.
Fyrirlestrarmaður hefir góðluslega
leyft oss að flytja nokkur orð úr
niðurlagi fyrirleslrarins. Þar stend-
m- meðal annars:
4 hinum síðustu árum æfi
smnar tók Eggert gagngerðum sinna-
skifium i trúarefnum og lífsskoðun.
Hann liafði að vísu verið trúrækinn
°8 siðavandur maður alla sína daga,
en betta hafði áður fyr verið meira
sprottið af siðferðislegri hvöt, en af
alvarlegri, fastri sannfæringu. Hann
liafði í æsku lagt sig mikið eftir
heimspekisritum, og liafði þá verið
þeirrar skoðunar, að heimspekin ein
gæti leyst allar lífsins gátur. Mann-
vitið, þekkingin, var honum liið
æðsta og eftirsóknarverðasta linoss
lífsins. En þegar fram i sótti, þá
fullnægði þetta eigi kröfum lijartans.
Hann öðlaðist eigi fullan frið við
þessa lífsskoðun. Hann tók nú að
lesa ritninguna og rit þeirra manna,
er bezt hafa trúaðir verið á fyrri
öldum, l. d. Lútliers, og þar fann
hann þá hvíld og þá svölun, er hann
þráði. Þótti vinum hans og stall-
bræðrum það bersýnilegt, að trú-
rækni hans varð upp frá þessu á
alt öðrum grundvelli bygð og lífs-
skoðun hans dýpri, fastai'i og á-
kveðnari. Um þessa breytingu á
hugarfari Eggerts má sjá Ijósan vott
i kvæðum tveim, sem hann orti
nokkru fyrir andlát sitt«.
Til staðfeslingar þessum sönnu
ummælum hins heiðraða fyrirlestr-
manns, viljum vér bæta hér við
einu versi úr »Yiðurkenningarsálmi«
skáldsins:
»Orð þitt, minn guð! það er svo dýrt
á þessum villutíðum,
því án manngreinarálits skýrt
öllum sýnir það lýðum,
þann eina lífsins þrönga veg,
þó holdi flnnist reisan treg,
og heimurinn ætli í hægðum á
heilagra land að ná;
þinn andi lét mig annað sjá«.
Erlendis.
Sigurför bibliunnar. — Biblíufé-
lagið enska lét þýða ritninguna á
ellefu ný tungumál i fyrra (árið þá
talið frá 31/8 1905 til 81/s ’06). Þessi
tungumál voru 4 í Austurálfunni, 3
í Suðurálfunni, 3 í Eyjaálfunni og 1