Bjarmi

Árgangur

Bjarmi - 15.01.1908, Blaðsíða 3

Bjarmi - 15.01.1908, Blaðsíða 3
B J A R M I 11 Þetta er alt annað en ranglæti. Hér blasir einmitt við oss guðleg vizka og kærleikur, kærleikur lians, sem ekki vill dauða syndarans, heldur að hann snúi sér og lifi. Þetta er þá síðasta og sterkasta við- vörun drottins til mannsins: Ef þú lieldar áfram að syndga, þá nmmi börn þln og niðjar líða fyrir þig. Og margir eru þeir, sem hafa látið þessa viðvörun sér að varnaði verða. Dæmin, sem vér tókum, eru úr gamlatestamentinu. En ekki dregur kristindómurinn úr áliyrgðinni. Betra væri þér, sagði frelsarinn, að myllu- steinn væri bundinn um háls þér og þér sökt í sjáfardjúp, en að þú hneyksl- ir eða leiðir til syndar einn einasta smælingja með eftirdæmi þínu. Zophonias Halldórsson, f. 11. júní 1845 — d. 3. jan. 1908. Eg var að lesa bréfin hans til mín, mörg og góð, sem verða mér tvöfalt kærari, þegar eg á ekki frarnar von á bréfi frá honurn. — En sárt er að liöndin skuli vera orðin köld og stirð, sem jafnan var svo fús til að letra fagrar hugsanir og hjálpa hágstöddum. Og eg er ekki einn um söknuðinn. Það vita allir Skagfirðingar, og fjölda- margir aðrir, að þar misti kyrkja vor og þjóð einn af beztu mönnunum, sem síra Zophonías var. Hann var fæddur 11. júní 1845 á Brekku í Svarfaðardal, þar sem for- eldrar hans Halldór Rögnvaldsson og Guðrún Björnsdóttir bjuggu. Hann kom í lærða skólann 1867, og út- skrifaðist þaðan 1873 með fyrstu ein- kunn og sömu einkunn fékk liann, er hann útskrifaðist af prestaskólan- um 1876. Sama sumarið vígðist hann prestur að Goðdölum í Skagafirði og þjónaði því brauði, unz hann fékk Viðvík 1886. Hann varð prófastur Skagíirðinga 1889, og riddari af danne- brog 1905. Hann kvæntist 1876 Jóliönnu, dótt- ur Jóns Péturssonar háyfirdómara, og lifir hún mann sinn ásarnt þremur sonum þeirra: Pétri, ritstjóra »Templ- ars«, Páli, sem stundar búfræðisnám í Danmörku og Guðmundi, sem stund- ar nám við hinn alm. mentaskóla. Sira Zo])honías var starfsmaður meiri en í meðallagi. Hann sá mæta vel um stórt hú, enda þótt kona hans væri jafnan mjög heilsulítil. Sveitar- stjórnarstörfum gegndi hann 10 ár (1894—1904), og hefði þá verið end- urkosinn, ef nokkrum, sem þekti hann, hefði dottið annað í hug, en að hann yrði þá kosinn prestur í Stokkseyrar- prestakalli. — Hann var sýslunefnd- armaður og kaupfélagsstjóri um hríð, og 5 síðustu árin umsjónarmaður Hólabúsins og íslenzkukennari við Hólaskóla, af því, eins og bann sjálf- ur sagði: »Eg heíi liugboð — óljóst sarnt — um það, að eg hafi góð, kristileg álirif á skólann, og að með piltunum geti þau með guðs hjálp borizt víðar yfir«. Ennfremur stund- aði liann lækningar töluvert, og þar eð mörgum þótti honurn takast þær mjög vel, fór oft mikill tími til þeirra. Þrátt fyrir allar þessar sýslanir — og margar fieiri, því að hann var hvatamaður að mörgum þörfum fyrir- tækjum — stundaði hann prestskap- inn mörgum öðrum betur, enda þólt hann þeirra vegna gæti ekki hlynt eins vel að kristilegum félagsskap í söfnuðum sínum og liann í rauninni vildi. Fyrir nokkrum áruxn stofnaði liann kristilegt félag með fermingarbörnum sínum, eldri og yngri, í Hólasókn, og var það allblómlegl uin tíma, hélt t. d.

x

Bjarmi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bjarmi
https://timarit.is/publication/379

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.