Bjarmi - 01.03.1908, Blaðsíða 1

BJARMI
KRISTILEGT HEIMILISBLAÐ
II. árg. | Reykjavík, 1. marz 1908.
Börn min, elskum ekki með orði og tungu, heldur í verki
5. tbl.
og sannleika 1. Jóh. 3,18.
Nokkrar athugasemdir
við kenuingru »Fnekonift«
um
sabbatsdaginn, duuðasvefninn og upprisuna.
Eftir Ó. V.
1. Sabbatsdagurinn.
Það er undarlegt og afleitt, að vera
að þrætast' og áfellast út af dögum
og daganöfnum, og varla ætlanda
mentuðum og hugsandi mönnum.
»Frækorn« eru nú síðasta kastið
að áfella oss sunnudagsmenn fyrir
sunnudagslielgihaldið, og vilja gera
oss að lögmálsbrjótendum og, mér
mér liggur við að segja, að guðníð-
ingum fyrir það. Eg hef þó ekki
minni til, að sunnudagsmenn hér á
landi hafi neitt fengist um sabbats-
hald laugardagsmanna, eða áfelt þá
fyrir það, enda álít eg, að slíkt hefði
ekki átt við. Því »hvað er skrifað i
lögmálinu og hvernig les þú ?« Þar
er skrifað svona 3ja boðorðið: »Halda
skaltu hvíldardaginn heilagan« og
ennfremur er skrifað, og það er út-
skýring 3ja boðorðsins og tilsögn um
hvíldardaginn: »Sex daga skaltu verk
þitt vinna, en sjöunda daginn halda
heilagt« o. s. frv. Hvað er nú boðið
með þessu ? Eg sé i þessu ekkert
annað en það, að vér eigum að vinna
G daga, en hafa 7. daginn fyrir hvíld-
ardag og halda heilagan þenna hvíld-
ardag o: hvíla líkama vorn af erfiði
hinna (i vinnudaga og safna kröftum
undir næslu 6 daga, og jafnframt
hvila sálu vora í guði, lofa, þakka,
biðja o. s. frv. Annað eða meira get
eg ekki fundið í 3ja boðorðinu. Og
mér finst þetta í alla staði fullnægj-
andi. Um það, hvað hann á að
lieita, þessi 7. dagur, laugardagur,
sunnudagur, föstudagur, mánudagur
cða hvað, um það finn eg ekkert
guðlegt boð, Eg veit að eins að Gyð-
ingar létu laugardaginn vera 7. dag-
inn, og héldu hann í minning um
hvíldardag skaparans, þótt hann aldrei
hvílist eða hætti að skapa, því »Fað-'
ir minn vinnur, og eg vinn einnig«,
sagði meistarinn. En setjum svo, að
skaparinn hafi hvilst og látið sköp-
unni vera lokið á 7. tímabili sköp-
unarinnar, hvar er oss þá sagt og
skipað að trúa, að þetta 7. tímabil,
þessi hvíldardagur liins almáttuga,
eilífa og óbreytanlega, hafi verið laug-
ardagur, eða svarað til lians, og þá
jafnframf, að hann hafi byrjað sköp-
unarverkið á sunnudegtf Hvar og
hvenær liefur oss verið sagt þetta og
skipað að trúa því, með guðlegu boði
slcaparaus eða frelsarans ? Eg veit
það ekki. En þótt þetta sé bæði
kent og boðið í lögmáli því, sem sér-
staklega snertir Gyðinga, þá sé eg
ekki, að það atriði bindi, eða eigi að
binda oss »frelsingja Krists«, sem var
og er og verður fullkomlega frjáls í
sannleika og anda; eg sé ekki, að þetta
sérstaklega ggðinglega trúaratriðibindi
oss frekar en hvert annað lögmáls-
boð, sem að eins og eingöngu snerti
Gyðingana, eins og t. d. um matar*