Bjarmi - 15.08.1914, Blaðsíða 3

B J A R M I
131
»Þegar eg var á gangi í dag að
vanda, þá kom eg auga á veslings
hallan mann, sem álli örðugl með
að komast yfir ófæruna á götunni.
En þegar hann var þar sladdur, sem
forin var verst, þá réðst á hann stór
og sterkur maður, sjálfur forugur frá
hvirfli lil ilja, og reif af honum hækj-
urnar og lét hann svo liggja þar eft-
ir hjálparvana. f'etta var átakanleg
sjón«, mælti Beecher.
»Þetta var skammarlegl«, mælli
Ingersoll.
»Já, var það ekki?« mælli Beecher
og stóð upp, strauk hærurnar af enni
sér og horfði livast á andstæðing sinn,
og mælti:
»En vitið þér, hver hann var, sterki
maðurinn? I?að voruð þér, herra
Ingersoll, þér sjálfur og enginn ann-
ar. Sérhver veslings sál er hölt og
meira en það, en trúin ljær lienni
liækjur, til þess liún geti komist fram
úr freislingum jarðlífsins, synd og
hællum. En kenningar yðar hrifsa
af henni hækjurnar, þér látið hana
miskunnarlaust farast í synd, angisl
og örvílnan. Þér sviftið veslings dej'j-
andi mann síðustu voninni, síðuslu
sloðinni — trúnni. Það þarf húsa-
mcistara til að reisa stóra og veglega
byggingu, en þá byggingu getur hinn
aumasti brennivargur gert að ösku.
Það er liægur vandi«.
Áheyrendurnir litu liver á annan.
Það var eins og angisl hefði lostið
þá og brotið oddinn af oflæti þeirra.
Skömmu síðar gengu þeir burtu hver
af öðrum, liver sína leið og enginn
þeirra spurði Beecher framar um trú-
vörn hans. Nú vissu þeir, hvernig
hann leit á málið.
Gömul söngvísa til Krists.
(Send Bjarma).
1. Þrátl mig nú þyrstir
til þín, ó, herra .lesú.
Lnnd mína Iystir
að lifa hjá þér, Jesú.
Geymdu mig góður,
gæzkuríkur, Jesú,
minn bezli bróðir,
blóminn himna, Jesú;
ilmandi gróður,
ellífl ljósið, Jesú,
þrátt þolinmóður
við þínar skepnur, Jesú.
2. Af hýrum hjartans grunni
hrópa eg til þín, Jesú,
með mínurn munni
mjúkt eg bið þig, Jesú;
í dapri dauðans pínu
dreif þú á mig, Jesú
af undum þínuin
og opnu brjósti Jesú.
Hygðu að harmi mínum,
hjúkraðu mér, Jesú,
mig haf frá heljar pínu
í himnaríki, Jesú.
3. Frið og fögnuð vísan
fæ eg hjá þér, Jesú.
Nær eg mun þig prisa
ineð englum þínum, Jesú,
og þar alla mína
áftur að finna, Jesú,
sem fyrir þér fá að skína
fegri en sólin, Jesú,
báðar hendur þínar
breiddu á móti oss, Jesú;
þá lifnar gleðinnar lína.
Lofaður sérlu, Jesú.