Bjarmi - 15.08.1914, Blaðsíða 8

136
BJARMI
manns hafði fremur kosið að fá sérstök
herbergi i borginni, og sá nefndin prýði-
lega um það alt. Eg fékk bústað hjá Jensen
kennara trúuðum manni og skólabróður S.
Jónssonar kennara i Rvík. Hann bjó rétt
í næsta húsi við Dahlerup yfirdómslög-
mann, sem við hjónin bjuggum hjá 5
daga vorið 1905 meðan lieimatrúböðs-
menn héldu ársfund sinn par i l)æ.
Eg hefi við og við á ferðalögum matast
með 200 til 400 manns í sama matsal eða
sama tjaldi, en hitt var mér nýlunda er
eg sá nálægt 800 manns sitjast að borð-
um í sama matsal á »Nýborgarströnd«.
Rað lá við að kæmi á mig óyndi er eg
leit allan pann mannfiölda og hugsaði
um hvað sárfáa eg pekti i peim hóp. En
pá vildi svo einkennilega til að fyrsta
kvöldið settust hjá mér kaupmannshjón
frá Askov, óvenjulega miklir íslandsvinir
og góðkunn mörgum á Fróni; pað voru
pau Jörgensen kaupmaður og Margét
Löbner-Jörgensen kona hans, sem pýtt
hefir ýmsar islenzkar skáldsögur og á
íleiri myndir frá íslandi smáar og stórar
en liklega nokkur önnur dönsk kona.
Hún var ófáanleg til að tala islenzku, en
skildi hana vel og kvað hana vera eins
og »músik« í eyrum sér. — Hún hafði
lesið söguna A heimleið, og snýr lienni
ef til vill á dönsku, ef aðrir verða ekki
búnir að pvi áður en hún getur sint pvi.
Henry Ussing prófastur var formaður
fundarins, og hélt hann bibliufyrirlestur
um fyrsla Jóhannesar bréfið klukkustund
á hverjum morgni. Svo voru fundarhöld
frá lll/i—12“/* og 4l/4-6‘/4, aðallega fyrir-
lestrar. En frá 9*/a—10 á kvöldin voru
bænasamkomur.
Umræðuefni og aðalræðumenn voru:
endurfœðingin (sira Skovgaard-Petersen),
endurkoma Drollins (Sívertsen skrifslofu-
stjóri og Ussing prófastur), samfélag heil-
ugra (Olesen stiftprófastur í Ripum og
síra H. I. F. C. Matthicsen áður rilstjóri
Kristilegs dagblaðs), vhraðið Droltins degiv
(J. Moltke greiíi og Jóh. Ándersen kristni-
boði), »fiillkomniin heilagnm (Sivertsen
skrifstofustjóriogsíraSkovgaard-Petersen).
Margar af pessum ræðum voru mjög
vei fluttar og einkum pótti mönnum mik-
ið koma til pess, sem sira Skovgaard-
Petersen sagði. Bænasamkomurnar voru
mér vonbrigði, pær hafa að minni hyggju
verið allra bestu stundirnar á sumum
slikum fundum, en pá hefir ekki verið
búið að ákveða fyrirfram liverir skyldu
hiðja upphátt eins og parna var gjört.
Mér var sagt að forstöðumennirnir hefðu
hagað pví svo af ótta við »tungutalara«
eða »hvitasunnuhreyfingar-fólkið« sem
komið var frá Khöfn. Eg held lítil ástæða
haíi verið til pess ótta. Mér er raunar
ekki fullkunnugt um pá hreyfingu, en pað
veit eg, að mér fanst eg hafa meiri and-
leg nol af einföldum vitnishurði og pó
einkum söng frú Önnu Larsen-Björner,
fyrrutn leikkonu, en ýmsum lærðari
ræðum. Nafn frúarinnar »stóð raun-
ar ekki á dagskránni«, en hún talaði samt
og söng um Jesúm hæði úti við fundar-
staðinn og á aðaltorginu í Nýborg, — par
tóku og 2 prestar til máls. Eitt fundar-
kvöldið flutti Skovgaard-Peterser ræðu í
kirkjunni i Nýborg. Hún var troðfull,
enda pótt fátt kæmi par at' fundarmönn-
um.
Pegar fundarhöldum pessum lauk, fór
eg með fyrnefndum kaupmannshjónum
til Askov; alls vorum vér um 200 fundar-
menn satnferða til Jótlands, og var hald-
in nokkurskonar skilnaðarsamkoma á
ferjunni yfir Litla-Belti. Voru par sungn-
ir margir sálmar og Olesen stiftprófastur
minti oss á kveðju Viktoríu Englands-
drotningar jil kristilegs fundar sem hann
hann hafði verið á í Englandi, en kveðj-
an var pessi: »Eg vildi mér auðnaðist
að lifa endurkomudag Drottins Jesú Iírisls,
mér væri pað unun að leggja Englands-
kórónu við fætur lians«. Patt kveðjuorð
voru vel fallin til að rifja upp fyrir oss
2 aðalspurningar fundarins til oss allra
fundarmanna: »Viljum vér með glöðu
geði gefa Jesú dýrmætustu fjársjóðu vora?«
— og: »práum vér endurkomu Drottins?«
(Frumliald).
Útgefandi: Hlulafélag í Reykjavik.
Ritstjóri: Bjarni Jónssou kennari, Grettisgötu 12, Rcykjavík.
Afgreiðslu- og innheimtumaður: Sigurjón Jónsson, Laugavegi 63.
Afgreiðslan opin kl. 9—10 f. h. og 2—3 e. li.
Prentsmiðjan Guteuberg.