Bjarmi - 01.12.1917, Síða 12

188
BJARMI
vottur þess að ómetanleg er sú gjöf
Guðs, þegar hjarta mannsins auðnast
að varðveita trú á Jesúm Krist og
hann krossfestan.
En nú er hún dáin. Jeg fæ eigi
framar að sjá hana öldruðu vinuna
mína, þótt jeg komi einhvern tíma
að Fjarðarhorni við Hrútafjörð. Hún
mun þá eigi rölta með mjer út fyrir
túngarðinn og leggja blessun sína
yfir mig og biðja mjer velfarnaðar í
Drottins nafni. Blessuð sumarsólin
fær eigi framar að signa fund okkar
þar, — en heima á ljóssins fagra
landi hittumst við aftur.
Vissulega munu margir sakna Guð-
bjargar Sigurðardóttur. Vinföst og
trygglynd eins og hún var, ávann hún
sjer hylli, traust og virðingu þeirra
sem kyntust henni.
Með henni hverfa á braut ýmsir
þeir kostir, sem fara smá-rjenandi
með þjóð vorri, því miður. Og með
söknuði rita jeg þessi fáu kveðjuorð,
um leið og jeg kann henni látinni
alúðar þakkir fyrir þá ^istúð og yl,
sem hún sýndi mjer ávalt.
Þreyttu limirnir hvílast í skauti
fósturjarðarinnar, sem hún unni, en
sálin er falin þeim Guði, sem hún
elskaði og treysti af öllu hjarta.
Guð gefi landi voru margar konur
henni líkar.
Guðrún Lárusdóttir.
Hvaðanæfa.
VS------
Heima.
Um ísafjarðarbrauðiö sækir sr.
Sigurgeir Sigurðsson einsamall, sem settur
var pangað. Pað er sjaldnast mikil sam-
kepnin pegar búið er »að setja«.
Misskilningur var pað i siðasla blaði,
að sr. Jóh. L. L. Jóhannsson hefði sagt
af sjer árt eflirlaunarjettar.
Jólakveðjan 1917. Við heimkomu
mína i ágúst s.l. beið min 2ja mánaða
gamalt brjef frá aðalumsjónarmanni Jóla-
kveðjunnar, sr. E. With, ásamt handriti
til pýðingar og viðbótar. Sendi jeg hand-
rit mitt aftur »yfir England«, en hefi ekk-
ert síðan um pað frjett, hefir ef til vill
farið í sjóinn. — Minsta kosti er Jóla-
kveðjan ekki komin til min enn pá, enda
hefir ekki gengið greitt með sendingar frá
Danmörku að undanförnu. Vegna sam-
gönguleysisins liefi jeg heldur ekki gjört
ráðstafanir til neinnar jólagjafar hjeðan
til danskra barna — í petta sinn.
Gjafir afhentar ritstjóranum til fyrir-
greiðslu: Bóndi i sveit »pegnskylda til
konungsins Jesú Krists«: 50 kr. til Bjarma
og 50 kr. i kristniboðssjóð. »Dýrtíðarupp-
bót« til blaðsins: Fru K. 10 kr. Sr. B. S.
prófastur 9,16 kr. G. G. Rifi 3 kr. G. J.
Akureyri 4 kr. og 3 nýja kaupendur.
í kistniboðssjóð: S. J. Maríubakka 10 kr.
»Frændi« í Skagafirði 10 kr., og til gjald-
kera: E. E. 5 kr.
í Jólakveðjusjóð: Sr. Björn í Laufási
5 kr. og sr. Magnús á Mosfelli 5,75 kr.
Til Hallgrimskirkju: Iljón í ísalj.s. 12 kr.
Rakkir sjeu gefendunum, og pakkir
beim er biðja fyrir blaðinu og peim sem
í pað skrifa. — Guð blessi yður.
Til kaupenda o(z lesieuda. Um leið og jeg óska yður öllum gleðilegra
jóla, pakka jeg yður alla velvild i orði og verki á liðnu ári, og einkurn og sjer í lagi
peim yðar, sem biðja Guó fyrir blaðinu. Rratt fyrir sívaxandi pappirsverð og ann-
arar dýrtíðar er áætlunin, ef Guð lofar. að halda blaðinu áfram óbreyttu að stærð
og verði. Neyðist jeg pó til, vegna verðfalls dollara, að selja blaöið fyrir 1 dollar i
Ameríku,' pó pannig, að /átœkir kaupendur par vestra geta fengið blaðið fyrir 75 til
85 cent eins og áður.
Pað vantar enn nál. 300 kr. til pess að jeg hafi fengið endurborgaðan beinan
kostnað við blaðið petta ár, pótt öll vinna min við blaðið sje ótalin. Vona jeg pvi
að vinir blaðsins taki pví vel, pótt jeg nefni »dýrtíðaruppbót« víð pá framvegis, eink-
anlega pá, að útvega nýja kaupendur nú um áramótin. — Skilvísi kaupenda og vax-
andi útbreiðsla eru lífsskilyrði blaðsins.
Til fróðleiks má geta pess, að siðan jeg tók við Bjarma (vorið 1916) liafa 12
kaupendur daið, 13 sagt sig úr. 30 verið strykaðir út fyrir vanskil, 6 »glatasl« (ekki
tilkynt bústaðaskifti), — en .">82 mjir kaupendur komið i staöinn. -— Styðjið að pvi,
vinir Bjarma, að áframhaldið verði ekki lakara. $, Gíslason
Prentsmiðjan Gutenberg.