Bjarmi - 15.05.1920, Blaðsíða 15

ÖJARMÍ
95
r?-.....-■=== ' - -=^
Hvaðanæfa.
Heima.
íslensk menning heitir ritstjórnar-
grein i nýja blaðinu Auslarland, 4. og 6.
tölubl. þ. á., þar sem fullyrt er að menn-
ing vor íslendinga sje »óþjóðleg, rótlaus
menning«. Skiftar eru skoðanir um það
að sjálfsögðu, og eins um dóma höf. um
skóla vora. Uppeldisfræðingarnir svari
því. Fjarri fer því að greinin sje skrifuð
frá sjónarmiði Bjarma alment, en því eft-
irtektarverðari fyrir nýmælamenn í trú-
■arefnum eru ummæli höf. um kirkjumál-
in. Hann segir (sbr. 4 tbl. Austurlands):
oKennimenn kirkjunar (hjer á Iandi) hafa
barist um trúarbrögðin, sumir hafa hald-
ið í krossinn tveim höndum og sagt hann
helgan dóm. gæddan kraftaverkum og mátt-
aranda, hinir hafa brotið hann sundur
ögn fyrir ögn og reynt að sýna fólkinu,
að hann væri að eins trje, að vísu trjc
sem eins og önnur trje, væri frá Guði
runnin, en mannanna smíði hátt og lágt.
Enn aðrir hafa látið anda ganga Ijósum log-
um um borð og bekki, í mönnum og lilut-
um. Og ekkert hefir verið reynttil þess að
draga úr hinum skyndilegu áhrilum eða
beina þeim inn á rjettar brautir. Um-
hverfis liugi æskumannanna hefir þotið
hringiðastaðhæfingaoghugarílugs,straum-
Ur nýrra og óvæntra stefna og atburða,
lair oröið til þess að leiðbeina eða kryfja
til mergjar«.
Vinir nýguðfræðinnar, eru vinsamlega
beðnir að íhuga þessa fáorðu lýsingu
ritstj. Austurlands á deilunni milli gömlu
og nýju guðfræðinnar. Hann lítur svo á,
eins og rjett er, að kjarni ágreiningsins
sje um krossinn Krists. — En mjög skjátl-
ast honum ef hann heldur að þeim hafi
tekist að »brjóta hann ögn fyrir ögn«.
Kross Ivrists hefir orðið fyrir snarpari
árásúm fyr og síðar en í voru fámenni
— og staðist. Kraftur hans er sigursæll.
Kn sorglegt er það í meira lagi, ef rödd
þessi er rödd fólksins, og vor áhugalitla,
efagjarna þjóð heldur að goluþytur ís-
lenskra nýmælamanna hafi mölbrotið
krossinn Krists. — Ægileg ábyrgð þeirra
sem valda — og hræðilegar afleiðingar i
‘yrir trúgirnina, sem í blindni hleypur
eítir hverjum nýjum goluþyt. — Pvi van- |
trú fylgir synd, og syndinni skömm og
glötun einstaklinga og — þjóða. —
Höf. sjest yfir að geta þess að það er-
um einmitt vjer, er shöldum krossinn
tveim höndum«, sem reynum að endur-
lífga trú feðra vorra og starfa i anda
passíusálmanna, og erum þannig á þjóð-
legum grundvelli.
Óviðurkvæmilegt orðalag út af krislirr-
dómskcnslunni síðar í sömu grein, er
væntanlega fremur ógætnis en ásetnings-
synd, en verður þó að áteljast.
lladdir. Skrifað i visnabók ungrar
stúlku, þegar móðir hennar lá fárveik.
1. Pótt jeg óski’ af öllu hjarta
að þú lifir daga bjarta,
laus við alla sorg og synd;
þetta varla þannig skeður,
því að Drottinn visku meður
blandar sorg í lífsins lind.
2. Sorgin oft er sár að reyna,
samt hún eykur trúna hreina,
sje hún skoðuð rjett og rótt.
Trúna á Guð jeg tel það besta
til að veita gæfu mesta,
auka gleði, ella þrótt.
3. Ef að sorgin okkur leiddi,
eða jafnvel þótt liún neyddi
fast að krossi frelsarans.
Petta henni þakka megum,
því hið besta sem vjer eigum
er líknarfaðmur lausnarans.
4. Mundu þetta, meyjan blíða,
maður engu þarf að kvíða
þegar Guð er honum hjá.
Ef að Drottinn á þitt hjarta',
eignast muntu framlíð bjarta
og um síðir sigri ná. y-
Biblíumyndir, einkar lientugar öll-
um barnaskólum og sunnudagaskólum,
er afgreiðsla Bjarma fús að útvega. Eru
12 litmyndir eftir vönduðum málverkum
festar á kefli, hver 27x37 cm. stór, og límd
á Ijereft; flokkarnir eru 2, 12 myndir úr
gamla testamentinu í öðrum og 12 úr
nýja testamentinu í hinum. Verð livers
Ilokks aðeins kr. 3,50 að meðtöldu burð-
argjaldi frá Reykjavík. Aðrar biblíumynd-
ir, meira en tvöfalt stærri, fjölmargar teg-
undir, má og útvega frá alþjóða sambandi
sunnudagaskólanna. Gefur það út slíkar
52 myndir árlega, miðaðar við sunnu-
dagaskólatexta hvers árs. Eru þær i 4
llokkum, 13 á hverju »kefli», ekki undir
límdar, en enskir sálmar ol'tast prentaðir