Bjarmi - 01.02.1922, Blaðsíða 3

B J A H M 1
19
fyrir kjörum alþýðumanna. Hann snýr
sjer til fulltrúa ýmsra fjelaga og segir,
að verkalýðurinn verðskuldi sjerstakt
athygli allra þeirra, er styðja vilji
hina almennu velmegun. Einsog fyrir-
rennari hans, Leó þrettándi og aðrir
páfar, segist hann einnig vilja styrkja
rjettmætar kröfur verkamanna. Hið
skammarlega ranglæti, er nokkur hluti
mannkynsins þann dag í dag verður
að búa við, hryggir hann. Biskupa
þá, er trúboða senda til heiðingjanna
áminnir hann um, að þeir sjerstak-
Iega skuli vinna að því, að svertingj-
unum verði gefið frelsi. Hann skrifar
erkibiskupnum í Bordeáux og leggur
ríkt á við hann, að hann skuli af
fremsta megni stuðla að því, að bælt
sje hið auma og vesala ástand svert-
ingjanna og tekur fram, að kirkjan
hafi ætíð barist fjnir afnáini þræla-
sölunnar, að hún hafi stöðugt kent,
að allir menn haíi hitin sama persónu-
lega verðleika og beri sömu rjettindi.
þrælasalan, þetta viðbjóðslega sár og
smánarblettur þjóðfjelagsins, er enn
ekki algjörlega afnumin. Hann ákveður
því á sama hátt og Leó XIII. og
Pius X., að á hverju ári skuli i öll-
um kaþólskum kirkjum safnað fje til
að leysa þræla úr ánauð.
Hjer yrði of langt mál að lýsa
hinni fágætu og miklu stjórnkænsku
Benedikts fimtánda, stjórnara kirkj-
unnar fimm löng og erfið ófriðarár,
án þess þó að lenda í berhögg við
nokkra ófriðarþjóðina. Ennfremur
yrði of langt mál að geta alls þess,
er liann hefur gjört fyrir sjálfa ka-
þólsku kirkjuna. Árið 1918 hafði
hann þegar stofnað 4 ný erkibiskups-
dæmi, 9 biskupsdæmi, 8 postuleg
vikariöt og 3 prefektúrur.
Dauði páfans er mjög mikið tjón
fyrir mannfjelagið í heild sinni og þó
sjerstaklega fyrir hina kaþólsku kirkju.
Danski rithöfundurinn, Sven Poulsen,
er tal hafði átt við páfann, skrifar í
blaði sínu 24. október 1919: »Það
skilst á öllu tali Benedikts páfa XV.,
að handhafi páfastólsins, er sjerlega
vel heima í öllu og dæmir bæði
menn og atburði með rólegri, rjett-
látri og afburðar krislilegri heims-
þekkingu, án sjerplægnisa. Ritstjórinn
getur þess einnig i sama tölublaði,
að páfinn liafi látið í ljósi mikinn
áhuga á íslenskuin málefnum. Þetta
er þó engin nýung. Leó páfi XIII.
hafði f. d. lagt stund á fornmál vort
og kunni utanbókar langa kafla úr
Eddu.
Páfinn er dáinn, öll hin kaþólska
kristni og allir þeir mörgu, sem hann
hefur hjálpað á hinum hræðilega
styrjaldarlíma, harma dauða hans.
Requiescat íin pace.
M Meulenberg
Brjef frá Kína.
Á Han-fljótinu Kína, 2. nóv. 1921.
Til krisiinbodsuina heima.
Kæru vinir!
Náðar Guðs og friðar óska jeg ykk-
ur ávalt sakir frelsara okkar Jesú!
í siðasta brjefi lofaði jeg ykkur
áframhaldi á ferðasögunni, en afsök-
unar bið jeg á að niðurröðun efnis-
ins og frágangur allur er miður góður;
takmarkaðir hæfileikar og kringum-
stæðurnar gera það að verkum.
Jeg sit hjer á rúmfatabögli mínum
um borð í kínversku bátkrili, (fljót-
bát) og skrifa á hnjám mjer. Bátur-
inn hristist vegna átaka dráttarmanna,
er ganga á árbökkunum með bönd
um öxl §jer, eru böndin fest við
siglutopp bátsins svo ekki er við góðu