Bjarmi - 01.02.1922, Blaðsíða 6

22
BJARMI
jeg mig vel saddan! — Annars lærir
maður fljótt að borða með prjónum.
Kl. 11 um kvöldið sátuin við síra
Octavíus kófsveittir í sjóðheitu jap-
önsku baði, mjer þótti það heitt en
af því það var japanskt, varð jeg að
þola það, mjer var lika talin trú um
að það væri holt, datt mjer þó í hug
hvort holt mundi vera að setja sig
niður í laugarnar í Reykjavík!
Um morguninn kl. 4 ætlaði jeg að
að fara með lestinni til Kóbe, en
vaknaði því miður ekki fyr en kl.
5V2; rauk jeg þá upp í miklu ofboði
og náði annari lest. Eftir 5 tíma
akstur, það er að segja kl. 12 komum
við til Kóbe; jeg hljóp upp i »richsha«,
(einskonar handvagn, afarmikið not-
aðir i Japan og Kina), sem tveir menn
drógu, og þaut af stað til bryggjunnar.
Þangað kom jeg nógu snemma til að
sjá »Empress of Russia« sigla út fjörð-
inn! Jeg varð strandaglópur!
Síðasti viðkomustaður skipsins í
Japan var Nagasaki, þangað er 20 tíma
járnbrautarferð frá Kóbe (með hrað-
lest). Engin lest fór þó til Nagasaki
fyr en kl. 9,11 um kvöldið, sú lest
átti að vera í Nagasaki hálftíma áður
en »Empress of Russia« færi þaðan;
en af því ekkert samband var á milli
lestarinnar og skipsins, vissi jeg að
skipið mundi ekki bíða, þó lestin yrði
á eftir áætlun; en við þvi var bætt
á svo langri leið. Mjer lá því við að
snúa aftur til Nagoya, því mig langaði
ekki til að vera peningalaus og mál-
laus strandaglópur í Nagasaki. En jeg
vissi þó að Guð, mundi hafa hönd
sína með i þessu einnig, og lagði því
á stað. — Nagasaki er á annari ey
en Kóbe; þessi lest fór því ekki alla
leið til Nagasaki, en stóð í sambandi
við ferju til þeirrar eyju, og aðra
hraðlest þar. Jeg var dauðhræddur
um að jeg tæki máske ekki rjetta
ferju, því þar var fjöldi skipa, og
máske fyndi jeg ekki rjettu lestina
hinummegin. Engan fann jeg er skyldi
ensku nje þýsku, sem gæti leiðbeint.
mjer. Eina úrræðið var að tönglast
á:Nagasaki, Nagasaki, ogsvo japönsku
orðunum er jeg kunni, nefnilega nöfn-
in: hraðlest, skip og höfn. Og Japanir
eru allra manna hjálpsamastir útlend-
lendingum; jeg náði rjettu ferjunni
og rjettri lest til Nagasaki. — Við kom-
utn til Nagasaki á rjettum tíma, 25
mín. seinna var jeg á leið til Kína
með »Empress of Russia«. Fjelög-
um mínum þótti sem hefðu þeir
mig úr helju heimt, og voru engu
minna glaðir en jeg yfir leikslok-
unum.
í Shanghai í Kína er ungur íslend-
ingur, Walter Sharp Bárðarson að nafni.
Foreldrar hans eru í Bandaríkjunum,
en hann er þó fæddur á íslandi, að
Hjarðarfelli i Miklaholtshrepp. Hann
sagðist hafa verið skyldur síra Lár-
usi heit. Halldórssyni. Mr. Bárðarson
stjórnar afar stóru gistihúsi i Shang-
hai, líklega stærsta og besta gistihús
á Austurlöndum, að hans sögn (Astor
House, Hótel Shanghai). Vel get jeg
trúað þvi, að minsta kosti hafði jeg
ekki sjeð þess líka, nema þá í Ame-
ríku. Arstekjur gistihúss þessa eru
l1/* miljón dollara. — Um þessar
mundir gisti auðmaðurinn J. D. Rocke-
feller þar.
Mr. Bárðarson tók á móti mjer,
sem vini og bróður; sagði hann mig
vera fyrsta íslendinginn, er hann vissi
um í Kína. Jeg var hjá honum í 4
nætur án nokkur þóknunar, og lifði
þó á auðmanna visu. Fjelagar mínir
hálf öfunduðu mig, og jeg var hreyk-
inn af þessum háttvirta landa.
Óla/ur Óla/sson