Bjarmi - 01.05.1922, Qupperneq 10

90
BJARMI
Bækur.
Hcimilisvinurinn, eða mánaðardagar
með biblíuorðuin, sem ritstj. Bjarma
gaf út, virðist ætla að verða vinsæll.
Góðkunnur, Vestur-íslendingur, H.
Ásbjörnsson Hecla, skrifar oss 11.
febr. um þá meðal annars:
»Við liöfum haft lijer mikið af
alskonar mánaðardögum, en enga
eins nauðsynlega og uppbyggilega
eins og þessa mánaðardaga frá yð-
ur. Ef þeir eru rjett notaðir, þá
hljóta þeir að llytja ljós og líf inn á
liverl heimili er veitir þeim viðtöku.
Hver heimilismaður hefir þar heilagl
Guðs orð fyrir augum sjer á hverju
kvöldi áður en hann lokar augunum,
og að morgni mætir minnistexti nýs
dags honum áður en nokkuð annað
þarf að fylla huga hans.«
Trúmálavika stúdenlafjelagsins, er-
indi og umræður, kostnaðarmaður
Steindór Gunnarsson, 184 bls. verð
6 kr., i góðu bandi 8,75 kr,
í bók þessari eru öll aðalerindin
5, sem flutt voru i trúmálavikunni
og greinilegt ágrip af umræðum sið-
asta fundarins. Hefir Bjarmi þegar
flutt svo mikið um þessa viku að
liann má ekki fjölyrða meira um
hana að sinni; en vafalaust verður
mörgum forvitni á að lesa þessa bók.
Betur að bókin gæti utan Reykja-
víkur haft svipuð áhrif og »vikan«
hafði bjer í bæ, vakið umhugsun um
trúmál og stutt ýmsa til að hallast
að biblíustefnu frekar en þeir gjörðu
áður.
Nýall, nokkur íslensk drög til
heimsfræði og líffræði eftir dr. Helga
Pjeturs. Bókaverslun Guðin. Gamalí-
elssonar. III. hefti þessarar bókar er
nýlega komið út og er rúmlega tvö-
falt stærra en hin heftin bæði. (Verð
8 kr.) Höf. segir svo um bók sína:
»NýaIl heitir svo, af því að hann er
fyrsta bók hins nýja tíma, fyrsta
bókin á jörðu hjer, sem skrifuð er
af þekkingu á tilgangi lífsins« (bls.
514). Er hann þannig í meira lagi
bjartsýnn á hlulverk sitt og bókar-
innar, en bölsýnn mjög um undir-
tektirnar og jarðlif vort. »Það verður
að muna eftir því, að allar aðrar
raddir eru í helvíti sterkari en rödd
sannleikans« (bls. 517). Jarðlifið er
í augum hans rjetlnefnt helvíti, en
whelvíti er staður þar sem er ófriður
og illindi. Þar sem er þjáning og
sorg, örvænting og dauði, þar sem
lífið alt er tilraun sem hefir mistek-
ist« (bls. 250). »Það má heita að vjer
sjeum komnir framundir fossbrún
glötunarinnar« (bls. 266). • Kirkjan
fengi orð í eyra ef einhver af leið-
togum hennar hefði sagt eitthvað
svipað. En þegar slíkt er ílult í nafni
heimspeki, sem þykisl ofar öllum
trúarbrögðum, þá hneigja leiðtogar
nýju slefnanna höfuð sín í auðmýkt.
Ber þó margt á milli. Dr. H. P.
telur bæði spiritisma og guðspeki
»stefna rangt« (bls. 257), og fremur
fáir munu fallast á þá meginskoðun
höf. að það sé aðalatriðið og aðal-
skilyrðið til að bæta jarðlífið, »að
vita að á öðrum stjörnum er fram-
hald lífsins og góðar verur þar vilji
efla oss og hjálpa« (bls. 271).
Eftirtektavert er, að dr. H. P. og
próf. Har. Níelsson, sem báðir hafa
»reynsluþekkingu« frá miðlafundum,
eru alveg gagnsstæðrar skoðunar um
hverjir sjeu »við hinn endann«. H.
N. segir sambandið sje við andaheim,
dr. H. P. segir það rangt, sambandið
sje við Iííið á öðrum hnöttum, og
báðir íelja sína skoðun þá einu, sem
vit og heill fylgi, — og báðir bera
fyrir sig óyggjandi reynslu sína og