Bjarmi - 01.05.1922, Qupperneq 11

BJARMI
91
glöggskygni og vísindamensku. Oss
kinum virðist þessar miðlaraddir
kunna að haga seglum eftir vindi
og lala eins og hver vill heyra. —
Betur það væru ekki blekkingar og
lygaandar mest alt sem þeir mikl-
asl af.
Að öðru leyti ber margt á góma
hjá dr. H. P. og margt er vel sagt
um tungu vora og þjóð. Það er
naumast hælt við að nokkrum greind-
um manni leiðist að lesa það, sem
dr. H. P. skrifar, enda þólt heim-
spekisskoðanir hans sjeu harla óað-
gengilegar.

Raddir almennings.
Frá Danmörku skrifar Sig. Guð-
mundsson, sem dvaldi í lýðháskóla í
Haslev liðinn vetur, meðal annars til
ritstjóra Bjarma:
»Jeg var mikið glaður yfir Bjarma,
jeg hefi sjeð hann öðru hvoru síðan
jeg var 8 ára og, eins og þjer vitið,
keypl hann síðan þjer tókuð við
ritstjórn hans og fengið alla eldri
árganga blaðsins. Bjarmi er mjer
dýrmætur, því að hefði hann ekki
verið til, þá efasl jeg stórlega um að
jeg hcfði fundið frelsara minn, þess
vegna get jeg aldrei þakkað yður
fyrir hann og beðið fyrir heimili yðar
og starfi, sem vert er, en langt er
síðan jeg hefi verið eins glaður yfir
Bjarma sem nú síðasl, og veit jeg
ekki hvort það er þess vegna, að
hann var boð frá íslandi, en aðal-
ástæðan til þess að mjer þótti svo
vænt um hann cr víst sú, að þar er
hvert orð satt, og lýsir víðsýni, og
svo voru það líka áhugamál mín,
scm þessi blöð tluttu, bara í belra
»formi«, en jeg hefði verið fær að
útiista þau. Gaman þótti mjer að
ferðasögu Ó. Ó. til Kina. Eitt af því
sem íslendingar þurfa að vila meira
um, er kristniboð í heiðingjalöndun-
um, svo að þeir geti sjeð sig sjálfa
og þakkað Guði fyrir kristindóminn.
Satt er það víst sem skrifað stóð um
ljóð Einars Benediktssonar, að maður
sjer landið og þarfir þess besl þegar
maður er fjarlægur, eða svo hefir
mjer reynst það.
Þá má nefna að mjer var mikið
gleðiefni að heyra um ungdómsstarf-
semina á Dýrafirði. Þá var greinin
um andlegar lækningar eklci lökusl.
Það er staðreynd, að þær eiga sjer
stað með fyrirbænum, þótt mörgum
íslendingum muni vera það ókunnugt.
Pær hafa átt sjer stað í Danmörku
nú ekíci alls fyrir löngu og svo eru
margar sögur um það frá Indlandi
frá trúboðunum þar.«
Frá Noregi skrifar Eiríkur Jóhanns-
son, sem dvalið hefir 2 vetur í
æskulýðsskóla á Sunnmæri:
»Pað gladdi mig að heyra um
þessa viðleitni sóknarprestsins á Þing-
eyri, sem getið var um í Bjarma.
Pað er gleðilegt að fólk sendir vitnis-
burði til birtingar i Bjarma, því að
ekki munu vera svo margar vilnis-
burðarsamkomur heima, því miður.
Vonandi að þeiin fari fjölgandi. Jeg
lief fengið að vera á mörgum sam-
koinum síðan jeg kom hingað, bæði
hjer á skólanum (já, hvert laugar-
dagskvöld) og á mörgum öðrum
slöðum. Pað hafa oft verið dýrðlegar
stundir, blessunarríkar og ógleyman-
legar.«
K. F. U. M. og K í Dantnörku t'engu
konungsleyíi til ljársöfnunar i öllum
dönskum kirkjum á páskadaginn.