Bjarmi - 01.03.1923, Síða 12

40
BJARMl
Addis Abeba er höfuðborg Abessiníu
og sra Iwarson kristniboði segir frá
kristniboöi Svía í borginni og fjölraðrgu
öðru nýstárlegu,
Varde Ljus'. heitir svensk kristniboðs-
árbók, sem komið heflr út í 31 ár. Ar-
bókin 1923 er 160 bls,, (verð í bandi 3
kr.), og flytur ýmsar góðar ritgjörðir um
kristniboð, ljóð og myndir. Má einkum
nefna sögu kristniboðsins (1916—1920)
sem »Fósturlands stofnunin« svenska sjer
um í Austur-Afríku og »Trúmál Rúss-
lands og vjer« eftir ritstjóra árbókar-
innar, Lindgren, kristniboðsstjóra.
C. 0. Róseníus, æflsaga hans og prje-
dikunarstarf, eftir Sven Lodin (128 bls.,
verð 2,50). íslendingar vita margir eitt-
hvað um störf merkustu trúmálastarfs-
manna hjá Dönum og Norðmönnum á
liðinni öld, en langflestir vita fátt um
Róseníus (1816—1868) hvað pá aðra Svía.
Enda pótt dálítið hafi verið skrifað á
íslensku um trúmál Svía allra siðustu
árin, hefir pað verið ærið einhliða, ís-
lenskir ferðamenn hafa sjeð alt of fátt
af peim. Sviar telja Róseníus langfremsta
leikprjedikara sinn, og áhrifamesta trú-
málamann á liðinni öld. — Hann var
stúdent og las guðfræði við háskóla eitt
eða tvö ár, en starfaði svo upp frá pvi
að trúmálum i ræðu og riti. Bækur hans
eru enn í dag endurprentaðar bæöi i
Svípjóð og Noregi, og hafa náð meiri
útbreiðslu en trúmálabækur nokkurs
annars Svía fyr og síðar. Bók pessi er
hentug til að kynnast Róseníus, og henni
fylgir skrá yfir margar merkar bækur,
er segja frá trúmálum Svía siðan um
siðabót.
Friðrik Hammarslen, endurminningar
frá æfistarfi hans, eftir sjálfan hann o. fl.
(48 bls., verð 1,50). Fr. H. (1846-1922) var
síðustu árin hirðprestur í Stokkhólmi og
gerður doktor í guðfræði 75 ára í pakk-
arskyni fyrir bækur sínai', en var miklu
fyrri pjóðkunnur fyrir prjedikunarsöfn
sin, sem eru afar vinsæl hjá Svíum, og
margsháttar trúmálastörf. Ritið sýnir si-
starfandi og sannauðmjúkan Drottins pjón.
Reyndu biblíuna.
»Sjerhver guðinnblásiu ritn-
ing er og nytsöm til fræðslu,
til umvöndunar, tíl leiðrjett-
ingar, til mcntunar i r jettlæti,
til þess oð guðsmaður sje al-
gjör, hæfur gjör til sjerhvers
góðs verks«. - II. Tím. 3,16—17.
Jeg ætla ekki hjer að ræða um spurn-
ingarnar mörgu, sem biblí ukritík og
biblíurannsókn samtima vors hefir vakið.
Jeg er óhræddur við pað starf, sem lotn-
ingarfull vísindamenska hefir með hönd-
um. Mjer pykir vænt um alla auðlegð
skýringa og pýðinga, sem styðja rjettan
skilning á orði Guðs. Jeg er við pví bú-
inn að skarpleiki og djúpsæi komist að
einhverju óvæntu. Morgundýrð opinber-
unarinnar hefir engan veginn »eytt gull-
forða sinum«. wDrottinn getur enn iátið
meira ljós og sannleika koma frá orði
sínu«.
Vjer höfum sjeð slikt heilagt ljós.
Morgunroða ber yfir biblíuleg svæði, er
áður voru í rökkri, eða poku og mis-
skilningi undirorpin. Margt er að verða
auðskildara. Góðir sjónaukar færa oss
inargsháttar fróðleik um sýnilegan himin-
geim, en eins má segja að enn betri
sjónaukar færi oss fræðslu um andlegan
himingeim. Drottinn er að gefa oss si-
bætt tæki, og pví kemur nýtt í ljós. Jeg
býst við að sumir vor á meðal pekki
spámennina betur en nokkru sinni fyr.
Fornaldarfræði Austurlanda hefir svift
brott svo mörgnm blæjum, að vjer skilj-
um hugsanir peirra, atvik og umhverfi
betur en fyrri. Gleymdar rúnir eru ráðn-
ar, pöglar fornmenjar hafa fengið málið.
Gleymd ríki eru grafin upp úr jarðar-
skauti; gleymdur sannleiki kemur úr
grafarmcnjum. — Jeg pakka Guði af
hjarta fyrir öll störf Guði helgaðra vís-
inda, sem miða að pví að uppgötva nýj-
an heim í gömlu ritningunni.
En um pau atriði fjölyrði jeg ekki nú.
Margir menn eru önnum kafnir við
crfið viðfangsefni biblíunnar, en eru pó
ókunnugir Kristi að eigin reynslu. Peir
eyða tíma í að skoða vörðurnar, en vita
fátt um sjálfan veginn. Peir eru prýði-
lega kunnugir landabrjefinu, en vita ekk-
ert um góðviðrið nje svalalindirnar í
landinu. Peir imynda sjer að peir sjeu
vel kunnugir og margfróðir um landið,