Bjarmi - 21.02.1928, Blaðsíða 2

Sö
BJAKMl
Stundum árar illa eða verslunar-
sambönd við aðrar þjóðir eru óhag-
stæð, og það hefir altaf sín áhrif á
efnahaginn. En verstu erfiðleikarnir
eru venjulega af manna völdum.
Stundum geta þeir, sem af einlægni
vilja beina þjóðlifinu á hollar og far-
sælar brautir, ekki orðið sammála
um stefnur og starfsaðferðir. En
versta meinið verður altaf mannleg
eigingirni. Meinsemd í hverju þjóð-
fjelagi eru þeir menn, sem hugsa
eingöngu um eigin hagsmuni og láta
þá sitja fyrir öllu. Og þegar þessir
menn verða áhrifamiklir og bindast
öflugum samtökum, þá myndast and-
stæðir flokkar, bæði. í stjórnmálum
og atvinnumálum, sem togast á um
völd og hlunnindi; og úr því verður
tortrygni og óvild, hatur og deilur,
sem eitrar hugsunarhátt manna, tefur
fyrir nytsömum framkvæmdum, og
leiðir oft mikla ófarsæld yfir fjölda
manns.
Við þessu böli er engin bót til
önnur en fagnaðarerindi Jesú Krists.
Ekkert getur betur en það, ef það
fær vald yfir sálum mannanna, jafn-
að miskllð, eflt samlyndi og leitt
þjóðllfið inn á brautir sannra fram-
fara og velmegunar.
Jesús Kristur gaf þetta boðorð
fyrir allri framkomu manna hver við
annan: »Eins og þjer viljið að aðrir
menn geri yður, það skuluð þjer
sömuleiðis þeim gera« (Lúk. 6, 31).
í þessu boðorði er fólgin hin æðsta
stjórnspeki og leið til úrlausnar á
erfiðustu vandamálum mannkynsins.
Fyr en menn fara að lifa eftir þvf,
verður ekki friður í landi nje heilla-
vænleg samvinna að þvf, sem til góðs
má verða. Hatrið þarf að víkja úr
sessi fyrir kærleikanum, tortrygnin
fyrir virðingu og trausti, rangsleitnin
fyrir rjettlætinu, flokkadrættir fyrir
samvinnu, miskunnarleysið fyrir
mannúð, sjálfræðið fyrir löghlýðni,
lygin fyrir sannleikanum, sjerdrægnin
fyrir fórnfúsri velvild. — Að sama
skapi sem þessar hugsjónir verða
ráðandi í þjóðlífinu, — að sama
skapi sem þeir verða fleiri, sem vilja
af einlægni f lífi sínu sem einstak-
lingar og störfum sínum sem borg-
arar og starfsmenn þjóðfjelagsins
leita ríkis Guðs og rjettlætis hans,
þá færist alt smámsaman, fyrir
bróðurlega samvinnu, f betra og rjett-
lálara horf; þá verður ráðin bót á
þvf sem aflaga fer, og þá finnast
nýjar leiðir til farsældar og gæfu
fyrir land og lýð.
í því efni eru hinir kjörnu full-
trúar þjóðarinnar og embættismenn
hennar allir, stjórnendur og dómarar,
læknar, prestar og kennarar sjálf-
sagðir forgöngumenn. Þjóðin hefir
trúað þeim að svo miklu leyti fyrir
velferð sinni: og hún ætlast til þess
af þeim, að þeir annist um margvfs-
leg velferðarmál hennar á þann hátt,
að heill hennar og farsæld verði sem
mest. Þess vegna er það heilög skylda
þeirra, að vinna að því af heilum
hug, að hugsjónir Jesú Krists verði
leiddar til öndvegis í þjóðlífinu. Þær
eru merkið, sem allir góðir leiðtogar
eiga að halda hátt á lofti fyrir þjóð
sinni. Sá er sannastur ættjarðarvinur
og þjóð sinni þarfastur, sem best
vinnur að þvi, að efla rjettlæti, sann-
girni og mannúð í landinu.
Þetta skilst mjer vera þýðing þess,
að Alþingi er sett með guðsþjónustu.
Þingsetningar-athöfnin hefst hjer í
kirkjunni með því að ákalla hann,
sem er konungur konunganna og
faðir þjóðanna. — I því felst fögur
og rjettmæt viðurkenning þess, að
honum eigi allir að Iúta, æðri sem
lægri, að vilji hans eigi að vera ráð-