Bjarmi - 15.01.1929, Qupperneq 6

18
B J A R M I
iinfjelagsmál og kristindómsmál, þá
var talsvert rætt um allskonar þjóð-
fjelagsmál, sjerstaklega atvinnumál-
in. —
Framkvæmdanefnd alheimsstjórn-
ar K. F. U. K. hafði sent öllum
deildum fjelagsins prentaðar spurn-
ingar ásamt eyðublöðum til útfyll-
ingar, og áttu fjelögin að senda fram-
kvæmdanefndinni svör við spurn-
ingunum, sem aðallega voru viðvíkj-
andi kjörum verkakvenna (sjerstak-
lega verksmiðjakvenna í stórborg-
um) og á hvern hátt K. F. U. K gæti
beitt áhrifum sínum þeim til góðs.
Svörin varpa víðast skýru Ijósi
yfir ástandið, senr allvíða er í jnið-
ui- góðu lagi, en þau bera það og
með sjer, að K. F. U. K. berst góðri
haráttu og reynir að rjetta hluta lít-
ihnagnans, með því fyrst og fremst,
;ið greiða kærleika Jesú Ivrists veg
inn að hjörtum mannanna.
Áður en umræður hófust um at-
vinnumálin, var birt ávarp frá fram-
lcvæmdanefndinni, sem hljóðar
þannig, lauslega þýtt:
„Alheimssamband K. F. U. K. vill
koma á, skipulagi, styrkja og sam-
eina öll þau fjelög, sem hafa þá
grundvallarstefiju að efla dýrð Guðs
ríkis á jörðunni, með því að auka
og glæða þekkingu ungra stúlkna á
Jesú Kristi, sem frelsara og Drotni,
svo að störf þeirra og líferni heri
þess vottinn. Alheimssamband K.
F. U. K. vill leitast við að glæða
kristilegan áhuga einstaklingsins, og
innræta hinum ungu Jotningu fyrir
lðgmáli Guðs og hlýðni við vilja
hans, og ástunda samúð með öllum
stjettum og þjóðum þar eð mennirn-
ir eru bræður og systur.
Á alþjóðafundi K. F. U. K. í Ox-
ford 1926 var gjörð svolátandi fund-
arsamþykt:
„Fundurinn samþykkir að næsta
alheimsmót, sem væntanlega verður
haldið árið 1928 í Búdapest, taki
rækilega til meðferðar þjóðernis-,
hagfræði- og iðnaðarmál; einnig
friðarhorfur framtíðarinnar“.
Samþykt fundarins er bvgð á
þeirri sannreynd að böl einstaklings-
ins er böl fjöldans. Eða tekur ekki
öll fjölskyldan þátt í sársauka
barnsins sins? Oss verður það fylli-
lega Ijósl þegar vjer sannfærumst
um að mennirnir eru ein fjöiskylda
hræður og systur.
Á hagfræðiþinginu i Genf árið
1924, var mikið rætt um bróðernis-
hugsjónir.
Forseti fundarins mælti að skiln-
aði á þessa leið:
„Bræðralagshugsjónin heí'ir verið
hinn „reuði þráður“ fundarins. Sam-
ábyrgð mannkynsins hefir berlega
birst hjer í ræðum manna og fund-
argjörðum. — Framleiðendur,
atvinnuveitendur, verkamenn, bænd-
ur, kaupmenn, fjesýslumenn, sparn-
aðarmenn og eyðsluseggir eru allir
meðlimir hinnar sömu heildar, þeir
vinna og þjást sameiginlega og fai'a
að lokum allir sömu leiðina. —
Er það ekki einmitt þ etta, sem
i'elst í orðum postulans: „Vjer er-
um livei’ annars limir?“ Og verður
nokkru sinni auðið að greiða hin
fíakandi sár þjóðanna með öðru en
hlýðni við lögmál kærleikans?
Góðviljinn einn nægir þó eigí;
það þarf á þekkingu að halda. Þótt
vjer getum ekki öll verið læknar,
þá ber oss öllum að kynna oss
einföldustu heilbrigðisreglur; þannig
her oss og að þekkja ýms rofin
gjundvallaratriði, sem eru orsök að
míverandi sambúð þjóðanna.
Oss er þegar kunnugt um sum
þeirra. Vjer vituin að mönnum er
þúsundum, já, miljónum saman, of-
þjakað með vinnu, bæði konum,