Bjarmi - 15.03.1931, Blaðsíða 5

BJARMI
45
uppi og njóta helgra stunda daglega á
heimilunum. Síst ættu þeir menn sem
hugsa og tala á þá leió, aó útvarpió geti
aó nokkru eða mestu leyti leyst prestana
af hólmi, aó vera því hlyntir aó svo fari.
Þessvegna eru það tilmæli mín til út-
varpsráósins, að þaó yfirvegi hvort ekki
muni tiltækilegt og æskilegt, aó síóustu
10 mínútur útvarpstímans á hverju
kvöldi, — helst alt árið, en aó minsta
kosti aó vetrinum — sje ýrnist varpað
út leik eóa söng sálma, eöa lesnir vald-
ir kaflar úr ritningunni og stöku sinn-
um fluttar hugvekjur. Kemur þetta út-
varp þá í staó húslestra hjá heim er þaó
láta sjer nægja, en verður ánægjuleg við-
bót hjá þeim, er sjá sjer fært að lesa
auk þess lesturinn.
Margt mætti skrifa til rökstuónings
þessari tillögu, en hjer skal fátt talió
annaó en það, sem á hefur verið bent.
Pó er rjett aó nefna að sú mótbára verð-
ur eigi með rjettu færó gegn þessari til-
lögu, aó hún sje gagnstæð hlutleysisstefnu
útvarpsins. Því meðan evangelisk-lúthersk
kirkja er þjóðkirkja hjer á landi er sjálf-
sagt að ríkisútvarpið gefi almenningi kost
á aó heyra tíóaflutning. Enda er það gert
alla helga daga. En þaö er þá aðeins
legra skref, að farið sje með eitthvert
»gott orð« á hverju kvöldi.
1 öðru lagi viróist einsætt að meóan
þjóðin er þeirrar sannfæringar, sem þjóð-
kirkjufyrirkomulagið er sönnun fyirir.
að trú og guðrækni sje öllum landslýó
þörf og heillavænleg, beri ráðendum út-
varpsins að styðja viöhald og aukning
þeirra hluta, svo sem möguleikar leyfa
og sanngjarnt verður talið.
Loks má þess geta að í Svíþjóð að
minsta kosti hefur útvarpið annast svip-
aó hlutverk og hjer ræóir um. Hefir þar
verið varpað út morgunbænum, eða með
öórum oröum morgunguóþjónustum, og
veit jeg ekki annað en að þeim tilraun-
um hafi verið vel fagnað.
Mig langar til að sem flestir húgsi
þetta mál. Og mjer finst ekkert mæla
gegn því, að útvarpsráðió reyni eitthvaö
í þá átt sem hjer er stungió upp á. Þaö
sjest þá hvernig því verður tekið. Hæg-
ast að hætta ef almenningur vill ekki
hlusta á slíkt. En hinu trúi jeg frekar
að fáar útvarpsstundir verði meó tíman-
um betur þakkaóar, meira metnar og
gagnlegri taldar en þessar, ef þær tak-
ast vel.
Gwnnar Ámason,
frá Skútustöóum.
Straumar.
Af því að svo fáir lesendur Bjarma sjá
trúmálaritið Strauma, er sanngjarnt aó
seg'ja þeim þau tíóindi, aó það sálaóist
ekki árió sem leið, heldur hvíldi sig rúmt
misseri. Ritstjórarnir tólf, ung'ir áhuga-
menn, svo sem kunnugt er, gátu komió út
síðari helming árgangsins 1930 í febrúar
1931. Ekkert hefi jeg sjeð þar um áfram-
haldió, en sjálfsagt geta 12 guófræóingar
komið út 12 örkum á ári, ef áhuginn er
meira en orðin tóm.
Menn bjuggust við að Gunnar í Saurbæ
mundi skrifa rækilega grein í riti þessu
til aó svara fyrir sig. Grein er og' eftir
hann, — en hún er ársgömul að kalla og
svar við tveggja ára gömlum fyrirspurn-
um Strauma! - Kalli þeir þaó »að fylgj-
ast með tímanum« og »tímabæra blaða-
mensku«, sem treysta sjer! —
Ökunnugum mundi bregða í brún vió
ýmislegt, sem Gunnar skrifar í þessari
grein. Hjer eru fáein sýnishorn:
»R.jett er að taka það fram að jeg trúi engu«.
Vel og- viturlega mælt af presti eða
hitt heldur!